Ανοικτά ή κλειστά τα μαγαζιά αύριο, Κυριακή 28/12; Στο κέντρο μόνο ή σε όλη την Αθήνα;
Οι μαγαζάτορες του κέντρου λένε ότι έχουν πρόβλημα και χρειάζεται να ανοίξουν τα μαγαζιά. Οι μαγαζάτορες της υπόλοιπης Αττικής λένε ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στο κέντρο. Κάποιοι άλλοι λένε ότι όλο αυτό γίνεται ουσιαστικά μόνο και μόνο για να επωφεληθούν τα 2-3 μεγάλα εμπορικά κέντρα. Οι εργαζόμενοι φοβούνται ότι αυτή θα είναι η αρχή για να χάσουν την Κυριακή ως μέρα αργίας.
Όλοι εναντίων όλων. Άκουσα κάποιους να λένε "να κατέβουμε στα μαγαζιά σε συμπαράσταση σε όσους ανοίξουν" -αυτοί βλέπουν την σύγκρουση ενάντια στους συνδικαλιστές που δεν επιτρέπουν την "κινητικότητα και ευελιξία στην αγορά". Άκουσα άλλους που σκίζουν τα ρούχα τους για τα δικαιώματα των εργαζομένων που η εργοδοσία προσπαθεί να καταπατήσει και να ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις -αυτοί τα έχουν με το "κεφάλαιο που πίνει το αίμα των εργαζομένων", της πάλης των τάξεων.
Σε μία δύσκολη οικονομική περίοδο, το φυσιολογικό θα ήταν να μπορούσαν οι εμπλεκόμενοι (εργοδότες και εργαζόμενοι σε αυτή την περίπτωση) να καθίσουν και να βρουν μία αμοιβαία συμφέρουσα λύση. Μία λύση που θα περιλάμβανε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς και από τους δύο, προς όφελος και των δύο. Σύγκρουση, λοιπόν, γιατί κανένας δεν εμπιστεύεται τον άλλο και γιατί δεν υπάρχει καν ένας αξιόπιστος διαιτητής ή εγγυητής. Σύγκρουση και διότι τα προβλήματα, τα προηγούμενα προβλήματα, δεν τα λύσαμε δίκαια -ή δεν τα λύσαμε καθόλου.
Ακόμη και το κράτος που θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του εγγυητή, του ενδιάμεσου, που θα βεβαιώσει τους εμπλεκόμενους ότι η οποιαδήποτε συμφωνία καταλήξουν θα τηρηθεί σε βάθος χρόνου, έχει χάσει κάθε αξιοπιστία. Εμφανίζεται διεφθαρμένο, ανίκανο και αναποτελεσματικό.
Σύγκρουση λοιπόν και εδώ. Όπως και για όλα τα άλλα. Κανείς δεν βλέπει ότι οι συγκρούσεις είναι προς όφελος μόνο των "στρατηγών" της κάθε πλευράς;
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ως κοινωνία αδυνατούμε να λύσουμε ακόμη και τα πιο απλά προβλήματα και καταλήγουμε στα μαχαίρια.
Δεν χρειαζόμαστε άλλες συγκρούσεις. Χρειαζόμαστε συναινέσεις. Χρειαζόμαστε συμφωνίες. Χρειαζόμαστε διάλογο, αμοιβαίες υποχωρήσεις και δεσμεύσεις. Όχι μόνο στο αυριανό. Και σε πολλά (και σημαντικότερα) άλλα.
2008-12-23
Γιώργος Παπανδρέου: "θα πάρω πρωτοβουλία να καλέσω τις ηγεσίες των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, να βρεθούμε"
Από την ομιλία του Παπανδρέου το βράδυ της Κυριακής, υποψιάζομαι ότι στα ΜΜΕ "έπαιξαν" μόνο τα σημεία που ήταν πιο "έντονα". Το παρακάτω κομμάτι, μάλλον δεν θα το δείτε, αλλά εγώ το προτιμώ.
Ολόκληρη η ομιλία, στο youtube.com/pasokwebtv.
Ολόκληρη η ομιλία, στο youtube.com/pasokwebtv.
2008-12-21
Πότε θα πάει ο Π. Δούκας σπίτι του; Τί περιμένει ο Καραμανλής;
Έπρεπε να το έγω γράψει εδώ και μέρες. Αλλά είπα να μην βιαστώ.
Η απορία που αναφέρεται στο πόρισμα της Ν.Δ. για την υπόθεση του Βατοπεδίου.
Δηλαδή, η Ν.Δ. (αφήστε τί λένε τα άλλα κόμματα, μένω σε αυτά που λένε οι ίδιοι) αναγνωρίζει ότι οι Δούκας και Μπασιάκος δεν έκαναν καλά την δουλειά τους ως υπουργοί. Η ανεπίσημη (;) ερμηνεία του παραπάνω είναι ότι τους "κορόιδεψαν", "δεν κατάλαβαν" ή κάτι τέτοιο.
Μπορεί κάποιος άνθρωπος να μου εξηγήσει γιατί ο Δούκας παραμένει υπουργός της κυβέρνησης;
Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος με ποια λογική επιτρέπει ο Καραμανλής στον κ. Δούκα να είναι υφυπουργός Εξωτερικών (!) όταν έχει αποδεχθεί ότι τον έπιασαν κότσο μερικοί καλόγεροι, συμβολαιογράφοι και δημόσιοι υπάλληλοι; Δεν φοβάται ότι αυτός ο άνθρωπος εκπροσωπεί και διαπραγματεύεται τα συμφέροντα της χώρας μας στο εξωτερικό; Δεν θα έπρεπε να είναι ήδη σπίτι του; Τί περιμένει;
Και η Υπουργός Εξωτερικών, η κα. Μπακογιάννη, δεν αισθάνεται ανασφάλεια να συνεργάζεται με κάποιον τόσο αφελή; Δεν φοβάται μην τον κοροϊδέψει κάποιος να βάλει την υπογραφή του σε κάτι που θα είναι και εδώ "παραχώρηση" ή "ανταλλαγή", αλλά με πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις;
Είναι επικίνδυνοι.
Η απορία που αναφέρεται στο πόρισμα της Ν.Δ. για την υπόθεση του Βατοπεδίου.
«Πλημμελή εποπτεία των προϊσταμένων υπουργών και υφυπουργών των εποπτευομένων από αυτούς φορέων» και υπ' αυτή την έννοια ύπαρξη «πολιτικής τους ευθύνης», διαπιστώνει στο πόρισμά της η Ν.Δ. (Ελευθεροτυπία, 16/12/2008)
Δηλαδή, η Ν.Δ. (αφήστε τί λένε τα άλλα κόμματα, μένω σε αυτά που λένε οι ίδιοι) αναγνωρίζει ότι οι Δούκας και Μπασιάκος δεν έκαναν καλά την δουλειά τους ως υπουργοί. Η ανεπίσημη (;) ερμηνεία του παραπάνω είναι ότι τους "κορόιδεψαν", "δεν κατάλαβαν" ή κάτι τέτοιο.
Μπορεί κάποιος άνθρωπος να μου εξηγήσει γιατί ο Δούκας παραμένει υπουργός της κυβέρνησης;
Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος με ποια λογική επιτρέπει ο Καραμανλής στον κ. Δούκα να είναι υφυπουργός Εξωτερικών (!) όταν έχει αποδεχθεί ότι τον έπιασαν κότσο μερικοί καλόγεροι, συμβολαιογράφοι και δημόσιοι υπάλληλοι; Δεν φοβάται ότι αυτός ο άνθρωπος εκπροσωπεί και διαπραγματεύεται τα συμφέροντα της χώρας μας στο εξωτερικό; Δεν θα έπρεπε να είναι ήδη σπίτι του; Τί περιμένει;
Και η Υπουργός Εξωτερικών, η κα. Μπακογιάννη, δεν αισθάνεται ανασφάλεια να συνεργάζεται με κάποιον τόσο αφελή; Δεν φοβάται μην τον κοροϊδέψει κάποιος να βάλει την υπογραφή του σε κάτι που θα είναι και εδώ "παραχώρηση" ή "ανταλλαγή", αλλά με πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις;
Είναι επικίνδυνοι.
2008-12-20
Έκκληση από δύο συλληφθέντες για το υλικό σας
Είναι επείγον, αν την Πέμπτη 18/12 ήσασταν στο κέντρο και έχετε βγάλει φωτογραφίες ή video, σας παρακαλώ, διαβάστε αυτό!!!
Ακόμη και αν δεν μπορείτε να βοηθήσετε, ΔΙΑΔΩΣΤΕ το! Κάποιος μπορεί να έχει στο κινητό του ή την φωτογραφική του μερικά δευτερόλεπτα video που είναι πολύ σημαντικά για δύο ανθρώπους.
Ακόμη και αν δεν μπορείτε να βοηθήσετε, ΔΙΑΔΩΣΤΕ το! Κάποιος μπορεί να έχει στο κινητό του ή την φωτογραφική του μερικά δευτερόλεπτα video που είναι πολύ σημαντικά για δύο ανθρώπους.
2008-12-18
"εθνικές συμβολαιογράφους";;;
Διαβάζω στο tvxs.gr:
Συγνώμη, είναι κάτι σαν προαπαιτούμενο το "σύζυγος συμβολαιογράφος" για τα στελέχη της Ν.Δ. που ενδιαφέρονται να αναλάβουν κάποιο πόστο;
Η σύζυγος του κ. Ζαγορίτη είναι μια από τις “εθνικές συμβολαιογράφους”, συνεργάτης και αναπληρώτρια της συνάδελφου της κυρίας Αικ.Πελέκη, που ειναι σύζυγος του Γ. Βουλγαράκη.
Μεταξύ των άλλων η κυρία Ζαγορίτη είχε συντάξει την πράξη σύστασης της εταιρείας “ΔΑΛΚΑ Επενδύσεις Ακινήτων Ανώνυμη Εταιρεία” η οποία το 2006 αγόρασε ακίνητο μεγάλης εμπορικής αξίας στην οδό Πανεπιστημίου από την Εθνική Τράπεζα για 2.025.000 ευρώ. Κατά …σύμπτωση η εταιρεία ΔΑΛΚΑ ανήκει στην οικογένεια Πελέκη!!. Η εκρηκτική αυτή πληροφορία για την συμμετοχή της κυρίας Ζαγορίτη στις δραστηριότητες της οικογένειας Πελέκη δημοσιεύτηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου στα ¨ψιλά” καθημερινών εφημερίδων αλλά δεν είχε συνέχεια. Σύμφωνα με πληροφορίες του Tvxs, ο κ. Ζαγορίτης παρακάλεσε θερμά τις εφημερίδες να μην επανέλθουν στο θέμα και οι παρακλήσεις του εισακούστηκαν.
Συγνώμη, είναι κάτι σαν προαπαιτούμενο το "σύζυγος συμβολαιογράφος" για τα στελέχη της Ν.Δ. που ενδιαφέρονται να αναλάβουν κάποιο πόστο;
2008-12-16
πόρισμα για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το post το γράφω από χθες το πρωί. Το αλλάζω, το σκέφτομαι, το ξαναλλάζω, διαβάζω-βλέπω κάτι ακόμη, ξαναλλάζω. Αλλά νομίζω ότι πλέον έχω μία ψύχραιμη και σωστή εικόνα για το θέμα.
Η πρώτη μου αντίδραση, χθες το πρωί, όταν άκουσα το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου δεν διέφερε πολύ από αυτή ή αυτή[1]. Με λίγα λόγια, "πώς γίνεται να μιλάμε για δικαιοσύνη και να βλέπουμε ευθύνες μόνο σε αντίπαλους;". Στεναχωρήθηκα και θύμωσα μαζί.
Μετά παρακολούθησα τις δηλώσεις του Παπακωσταντίνου.
Είδα από διαφορετική πλευρά το θέμα: μισό λεπτό, γιατί δεχόμαστε ότι σε ΚΑΘΕ υπόθεση έχουν ευθύνη όλοι; Πολύ βολικό δεν είναι να λέμε ότι φταίνε όλοι, αντί να κοιτάμε και να λέμε ποιος πραγματικά φταίει σε κάθε περίπτωση; Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν ευθύνες πολιτικών από το ΠΑΣΟΚ για διάφορα θέματα. Αλλά, ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν; Μήπως στην γενικότερη κατάσταση διαφθοράς καταλήξουμε σε κυνήγι μαγισσών; Μήπως ζητάμε αίμα πάση θυσία, αδιαφορώντας για το αν θα τιμωρήσουμε αθώους, μόνο και μόνο για να μην μας χαλάσει η πολύ βολική θεωρία ότι "όλοι ίδιοι είναι";
Η ομιλία του Παπανδρέου στην Βουλή, χθες το βράδυ, με κάλυψε με το παραπάνω. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα. (ολόκληρη η ομιλία, εδώ)
Πέρα από την "πολιτική διαμάχη", μου άρεσε εξαιρετικά η γενικότερη προσέγγιση:
--
[1] έγραψαν και άλλοι: εδώ, εδώ.
[2] Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα blogs που συστηματικά υποστηρίζουν το ΠΑΣΟΚ ήταν εξαιρετικά σκληρά στην κριτική τους προς το ΠΑΣΟΚ για το πόρισμα. Χαίρομαι. Απέδειξαν ότι βασίζουν την κριτική τους όχι σε μία οπαδική αντίληψη της πολιτικής, αλλά στο τί πιστεύουν οι ίδιοι ως σωστό. Αυτός είναι ο γνήσιος διάλογος που μπορεί κάπου να μας πάει -τους βγάζω το καπέλο.
Η πρώτη μου αντίδραση, χθες το πρωί, όταν άκουσα το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου δεν διέφερε πολύ από αυτή ή αυτή[1]. Με λίγα λόγια, "πώς γίνεται να μιλάμε για δικαιοσύνη και να βλέπουμε ευθύνες μόνο σε αντίπαλους;". Στεναχωρήθηκα και θύμωσα μαζί.
Μετά παρακολούθησα τις δηλώσεις του Παπακωσταντίνου.
Γ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ: Θέλω να σας ρωτήσω, επειδή επικαλεστήκατε το πόρισμα από τα άλλα κόμματα, τα υπόλοιπα κόμματα μιλούν για ευθύνες και του κ. Φωτιάδη και του κ. Δρυ. Μόνο το ΠΑΣΟΚ δεν έχει μέσα στο δικό του. Δεν υπάρχουν ευθύνες γι' αυτούς τους δυο;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Νομίζω πως είναι σαφής στο πόρισμά μας, και θα εξειδικεύσουν ίσως περισσότερο οι συνάδελφοι που είναι στην Εξεταστική Επιτροπή, η θέση μας για τους δύο τέως υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Στην περίπτωση του κ. Δρυ, όπως γνωρίζετε, ο κ. Δρυς, στην απόφαση που πήρε, δικαιώθηκε από τα ελληνικά δικαστήρια.
Στην περίπτωση του κ. Φωτιάδη, θα υπήρχαν ευθύνες, εάν δεν είχε γίνει η αναπομπή. Από εκεί και πέρα, είναι σαφές ότι όλο αυτό το σκηνικό, το οποίο εκτυλίχθηκε στη συνέχεια, έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας δεν χρησιμοποίησαν την αναπομπή του κ. Φωτιάδη για να μπλοκάρουν την όλη διαδικασία, δεν έκαναν, όπως έκανε το ελληνικό Δημόσιο επί ΠΑΣΟΚ, την παράσταση στο δικαστήριο για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του ελληνικού Δημοσίου. Αντιθέτως, κατήργησαν μία δίκη, η οποία είχε ήδη κερδηθεί, με τη γνωστή συνέχεια που όλοι ξέρουμε.
Είδα από διαφορετική πλευρά το θέμα: μισό λεπτό, γιατί δεχόμαστε ότι σε ΚΑΘΕ υπόθεση έχουν ευθύνη όλοι; Πολύ βολικό δεν είναι να λέμε ότι φταίνε όλοι, αντί να κοιτάμε και να λέμε ποιος πραγματικά φταίει σε κάθε περίπτωση; Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν ευθύνες πολιτικών από το ΠΑΣΟΚ για διάφορα θέματα. Αλλά, ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν; Μήπως στην γενικότερη κατάσταση διαφθοράς καταλήξουμε σε κυνήγι μαγισσών; Μήπως ζητάμε αίμα πάση θυσία, αδιαφορώντας για το αν θα τιμωρήσουμε αθώους, μόνο και μόνο για να μην μας χαλάσει η πολύ βολική θεωρία ότι "όλοι ίδιοι είναι";
Η ομιλία του Παπανδρέου στην Βουλή, χθες το βράδυ, με κάλυψε με το παραπάνω. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα. (ολόκληρη η ομιλία, εδώ)
Πέρα από την "πολιτική διαμάχη", μου άρεσε εξαιρετικά η γενικότερη προσέγγιση:
"Και το θέμα αυτό, δεν είναι ηθικοπλαστικό, να βρεις αλάθητους κρατικούς λειτουργούς. Το θέμα είναι να περιορίσεις τις δυνατότητες για το αθέλητο ή και το εσκεμμένο λάθος. Να έχεις την πολιτική βούληση να λειτουργείς με διαφάνεια, με λογοδοσία, με σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον"
--
[1] έγραψαν και άλλοι: εδώ, εδώ.
[2] Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα blogs που συστηματικά υποστηρίζουν το ΠΑΣΟΚ ήταν εξαιρετικά σκληρά στην κριτική τους προς το ΠΑΣΟΚ για το πόρισμα. Χαίρομαι. Απέδειξαν ότι βασίζουν την κριτική τους όχι σε μία οπαδική αντίληψη της πολιτικής, αλλά στο τί πιστεύουν οι ίδιοι ως σωστό. Αυτός είναι ο γνήσιος διάλογος που μπορεί κάπου να μας πάει -τους βγάζω το καπέλο.
2008-12-15
Επίθεση ΜΑΤ σε ειρηνική Διαδήλωση στο Σύνταγμα...
Αντιγράφω το κείμενο που συνοδεύει το video στο youtube:
Κάθε βράδυ στο Σύνταγμα, από την δευτέρα 8/12/08, μαζευόμαστε και κάνουμε μια ειρηνική διαδήλωση. Στις 13/12/2008 έγινε μία ειρηνική διαδήλωση. Φωνάζαμε συνθήματα, τραγουδούσαμε, μέχρι που, γύρω στις 12 το βράδυ, μας περικύκλωσαν τα ΜΑΤ. Τους είδαμε ότι είχαν προετοιμαστεί, φορόντας μάσκες και μετά, χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι, προσπαθούσαν να διαλύσουν την ειρηνική διαδήλωση με χημικά (παρεπιπτώντος, επειδή έφαγα το χημικό στην μούρη, δεν μπορείτε να φανταστείτε πως πονάει) και ξύλο με τα γκλοπ. Δύο κοπέλες και ένα παλληκάρι πήγαν στο νοσοκομείο, η μία κοπέλα και το παιδί λόγω άσθματος, και η άλλη λιποθύμησε από το χημικό και την έδειραν. Ένα παιδί το βάρεσαν στο κεφάλι, και ένα άλλο το χτύπησαν στα πόδια.
Την προηγούμενη νύχτα, γύρω στις 2:00, που τελείωσε η προηγούμενη διαδήλωση ήσυχως, είχαμε μείνει μιά ομάδα 10 παιδιών μπροστά από την Βουλή και ετοιμαζόμασταν να αποχωρήσουμε. Εκείνη την στιγμή, προς εκπλήξεως μας, βλέπουμε τον Παυλόπουλο, μαζί με την φρουρά του, να έρχεται προς το μέρος μας και να μας λέει ότι έτσι πρέπει να γίνονται οι διαμαρτυρίες, ειρηνικά και ότι τον συγκινήσαμε.
Τα σχόλια δικά σας...
Σημαντική παρατήρηση: σημειώστε πόσα κινητά γράφουν. Σημειώστε πόσο μεγάλη αξία έχει η κάμερα που έχουν μαζί τους.
2008-12-14
μία ευκαιρία για την ΝΔ (και το πολιτικό σύστημα)
Η διαφαινόμενη ήττα της ΝΔ στις επόμενες εκλογές, ίσως είναι μία μεγάλη ευκαιρία για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η αίσθησή μου είναι ότι διαδοχολογία έχει ανάψει εδώ και καιρό και τα πρόσφατα γεγονότα απλά την κάνουν πιο έντονη. Ήδη κάποιοι έτρεξαν να πιάσουν θέση, με τον Αβραμόπουλο και την Μπακογιάννη να διαψεύδουν... όσο χρειάζεται.
Ανεξάρτητα με το ποιος θα είναι ο επόμενος αρχηγός, στην Ν.Δ. έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα μεγάλο βήμα για την ελληνική πολιτική σκηνή: να προχωρήσουν σε εκλογή αρχηγού από την βάση. Ήδη ο Αβραμόπουλος έθεσε το θέμα με δήλωσή του.
Η εμπειρία του ΠΑΣΟΚ, που έχει ακολουθήσει αυτή την διαδικασία δύο φορές ως τώρα, δείχνει ότι μπορεί να είναι από ανώδυνη έως αρκετά επώδυνη και σκληρή, αλλά ότι τελικά ένα κόμμα μπορεί να βγει σημαντικά πιο ισχυρό από αυτή. Και στο κάτω-κάτω, ανεξάρτητα από το αν το κόμμα κερδίζει ή χάνει από μία τόσο μαζική και δημοκρατική διαδικασία, μικρή σημασία έχει -το πολιτικό σύστημα σίγουρα κερδίζει.
Θεωρώ ότι αν η Ν.Δ. υιοθετήσει την πρόταση Αβραμόπουλου θα έχουμε τις προϋποθέσεις για ένα νέο πολιτικό σκηνικό, στο οποίο οι "βαρώνοι" και οι "μηχανισμοί" θα χάσουν σημαντικό μέρος της εξουσίας που έχουν μέσα στα δύο μεγάλα κόμματα και συνεπώς στο σύνολο της πολιτικής.
Παραδόξως, αν και η Ν.Δ. ακολουθήσει το μοντέλο εκλογής προέδρου από την βάση, οι μόνοι που θα μείνουν στο "κλειστό" σύστημα των μηχανισμών και των ισορροπιών θα είναι τα μικρά κόμματα! Λέω "παραδόξως", διότι αυτά είναι που εμφανίζονται να αμφισβητούν με τον λόγο τους το σύνολο του πολιτικού κατεστημένου, να μιλάνε για γερασμένα κόμματα κ.λ., αλλά τελικά στα 1-2 ριζοσπαστικά πράγματα που μπορούν να κάνουν στο "σπίτι" τους, δείχνουν ατολμία.
Ανεξάρτητα με το ποιος θα είναι ο επόμενος αρχηγός, στην Ν.Δ. έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα μεγάλο βήμα για την ελληνική πολιτική σκηνή: να προχωρήσουν σε εκλογή αρχηγού από την βάση. Ήδη ο Αβραμόπουλος έθεσε το θέμα με δήλωσή του.
Η εμπειρία του ΠΑΣΟΚ, που έχει ακολουθήσει αυτή την διαδικασία δύο φορές ως τώρα, δείχνει ότι μπορεί να είναι από ανώδυνη έως αρκετά επώδυνη και σκληρή, αλλά ότι τελικά ένα κόμμα μπορεί να βγει σημαντικά πιο ισχυρό από αυτή. Και στο κάτω-κάτω, ανεξάρτητα από το αν το κόμμα κερδίζει ή χάνει από μία τόσο μαζική και δημοκρατική διαδικασία, μικρή σημασία έχει -το πολιτικό σύστημα σίγουρα κερδίζει.
Θεωρώ ότι αν η Ν.Δ. υιοθετήσει την πρόταση Αβραμόπουλου θα έχουμε τις προϋποθέσεις για ένα νέο πολιτικό σκηνικό, στο οποίο οι "βαρώνοι" και οι "μηχανισμοί" θα χάσουν σημαντικό μέρος της εξουσίας που έχουν μέσα στα δύο μεγάλα κόμματα και συνεπώς στο σύνολο της πολιτικής.
Παραδόξως, αν και η Ν.Δ. ακολουθήσει το μοντέλο εκλογής προέδρου από την βάση, οι μόνοι που θα μείνουν στο "κλειστό" σύστημα των μηχανισμών και των ισορροπιών θα είναι τα μικρά κόμματα! Λέω "παραδόξως", διότι αυτά είναι που εμφανίζονται να αμφισβητούν με τον λόγο τους το σύνολο του πολιτικού κατεστημένου, να μιλάνε για γερασμένα κόμματα κ.λ., αλλά τελικά στα 1-2 ριζοσπαστικά πράγματα που μπορούν να κάνουν στο "σπίτι" τους, δείχνουν ατολμία.
2008-12-12
2008-12-11
θυμήθηκα τον Τζακ Λόντον
Παρακολουθώντας διάφορες συζητήσεις, θυμήθηκα τον Τζακ Λόντον. Ήταν μία εποχή που ήταν ο αγαπημένος μου συγγραφέας, ήμουν μαθητής ακόμη, διάβαζα το ένα βιβλίο του μετά το άλλο -αλλά αυτό είναι άσχετο.
Τον θυμήθηκα γιατί οι συζητήσεις για τα όρια που επιτρέπεται να φτάνουμε για να υπερασπιστούμε το "δίκαιο", έξω από αυτό, μου έφεραν στο μυαλό ένα βιβλίο του, το "The Assassination Bureau, Ltd.". Ο ελληνικός τίτλος (στα ελληνικά το είχα διαβάσει) ήταν νομίζω "εταιρεία δολοφόνων" -δεν το βρήκα στην βιβλιοθήκη μου να το επιβεβαιώσω.
Η ιστορία είναι ως εξής. Υπάρχει μία εταιρεία δολοφόνων η οποία αναλαμβάνει εκτελέσεις. Αλλά, για να αναλάβει μία εκτέλεση, πρέπει να βεβαιωθούν ότι ο θάνατός του στόχου είναι "κοινωνικά δικαιολογημένος". Τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι ένας αιμοδιψής αστυνομικός, ένας αδίστακτος τραπεζίτης ή ένας διαβρωμένος δημόσιος λειτουργός.
Η "εταιρεία" λειτουργεί σαν μία καλολαδωμένη μηχανή, επιτελώντας το κοινωνικό της έργο, απαλλάσσοντας την κοινωνία από αυτούς που ο νόμος δεν μπορεί να αγγίξει, αλλά δρουν εναντίον της.
Μέχρι την ημέρα που έρχεται η αίτηση για τον επόμενο στόχο: τον ίδιο τον αρχηγό της Εταιρείας Δολοφόνων...
Θα ψάξω να το βρω και να το ξαναδιαβάσω. Ίσως και το "Σιδερένια Φτέρνα", του ίδιου.
Τον θυμήθηκα γιατί οι συζητήσεις για τα όρια που επιτρέπεται να φτάνουμε για να υπερασπιστούμε το "δίκαιο", έξω από αυτό, μου έφεραν στο μυαλό ένα βιβλίο του, το "The Assassination Bureau, Ltd.". Ο ελληνικός τίτλος (στα ελληνικά το είχα διαβάσει) ήταν νομίζω "εταιρεία δολοφόνων" -δεν το βρήκα στην βιβλιοθήκη μου να το επιβεβαιώσω.
Η ιστορία είναι ως εξής. Υπάρχει μία εταιρεία δολοφόνων η οποία αναλαμβάνει εκτελέσεις. Αλλά, για να αναλάβει μία εκτέλεση, πρέπει να βεβαιωθούν ότι ο θάνατός του στόχου είναι "κοινωνικά δικαιολογημένος". Τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι ένας αιμοδιψής αστυνομικός, ένας αδίστακτος τραπεζίτης ή ένας διαβρωμένος δημόσιος λειτουργός.
Η "εταιρεία" λειτουργεί σαν μία καλολαδωμένη μηχανή, επιτελώντας το κοινωνικό της έργο, απαλλάσσοντας την κοινωνία από αυτούς που ο νόμος δεν μπορεί να αγγίξει, αλλά δρουν εναντίον της.
Μέχρι την ημέρα που έρχεται η αίτηση για τον επόμενο στόχο: τον ίδιο τον αρχηγό της Εταιρείας Δολοφόνων...
Θα ψάξω να το βρω και να το ξαναδιαβάσω. Ίσως και το "Σιδερένια Φτέρνα", του ίδιου.
όλα ήταν ΟΚ το Σάββατο το πρωί;
Συντηρητισμός ή κονσερβατισμός (γαλλ.conservatisme) ονομάζεται η επιφυλακτική και συντηρητική αντιμετώπιση νέων θεσμών, αρχών και αξιών της κοινωνίας, σε ατομική και ομαδική βάση. Γενικά, σημαίνει την επιφυλακτική έως αρνητική στάση απέναντι σε οποιονδήποτε νεωτερισμό. Ο συντηρητισμός είναι υπέρμαχος της προάσπισης αυτών που είναι ήδη δεδομένα, αφομοιωμένα και δεν δημιουργούν κινδύνους και κραδασμούς στο κατεστημένο, και κυρίως δεν χρειάζονται ριζικές αλλαγές. Ο συντηρισμός λειτουργεί ως προσωπική στάση ζωής, παρόμοια με τον πουριτανισμό, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. πηγή wikipedia
Η ελληνική κοινωνία έζησε ένα γερό σοκ τις τελευταίες μέρες. Όλοι μας, κάναμε τις αναλύσεις μας, για τα πώς και τα γιατί. Κάποιες από αυτές είναι πιο εύστοχες, κάποιες λιγότερο, αλλά νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι τα προβλήματα δεν ξεκίνησαν το Σάββατο το απόγευμα. Υπήρχε κάτι πολύ στραβό, ακόμη και το Σάββατο το πρωί, πριν τον θάνατο του 15χρονου Αλέξανδρου.
Διαβάζω τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Καραμανλής. Δεν τα κρίνω αν είναι καλά ή κακά, ούτε θα εκφράσω τώρα την αμφιβολία μου για το πώς θα υλοποιηθούν.
Θέλω μόνο να σας επιστήσω την προσοχή στο ουσιαστικό νόημά τους: περιορίζονται στο να γίνουν πάλι τα πράγματα όπως ήταν το Σάββατο το πρωί.
Δεν ήταν ωραία η κοινωνία μας το Σάββατο το πρωί, απλά μερικοί από εμάς δεν βλέπαμε την ασχήμια σε όλη της την έκταση. Στόχος μας δεν πρέπει να είναι να γυρίσουμε στο ίδιο σημείο -να ξαναγίνουν τα μαγαζιά, να επιστρέψει η εμπορική κίνηση στο κέντρο, να μην χάσουν τις δουλειές τους όσοι είχαν. Δεν φτάνει αυτό.
Αν απλά επιστρέψουμε στο Σάββατο το πρωί, η αστυνομία θα συνεχίσει να λειτουργεί λάθος, η δικαιοσύνη θα συνεχίσει να είναι αναξιόπιστη, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κρίση, οι μαθητές θα συνεχίσουν να μην έχουν διεξόδους να εκφραστούν και να δημιουργήσουν, οι αλλοδαποί θα επιστρέψουν ζουν στα γκέτο των πόλεών μας, οι άνεργοι θα συνεχίσουν να μην έχουν δουλειά, η κοινωνία μας να είναι από τις πιο απαισιόδοξες στην Ευρώπη.
Δυστυχώς ο πρωθυπουργός, περιορίστηκε για μία ακόμη φορά στην ανακοίνωση μέτρων που θα συντηρήσουν την υπάρχουσα κατάσταση. Μερικές φορές υποψιάζομαι ότι αν μπορούσε, θα πάγωνε τον χρόνο στην μέρα που ανέλαβε πρωθυπουργός το 2004.
Μπορούμε να προχωρήσουμε προς τα μπρος, παρακαλώ;
2008-12-10
ας τους αντιμετωπίσουμε ως υπεύθυνα άτομα, όχι ως μωρά.
Είδα αυτές τις μέρες παιδιά, μαθητές γυμνασίου και λυκείου στους δρόμους. Και χάρηκα, είναι υγιέστατο να αντιδρούν. Χάρηκα και διότι μέσα από αυτή την διαδικασία πολιτικοποιούνται -μπορεί τελικά να αποφασίσουν ότι είχαν δίκιο ή άδικο, θα έχουν όμως μία άποψη.
Αλλά, διαφωνώ σε όσους τα χαϊδεύουν και τους λένε, "έχετε δίκιο και για αυτό είσαστε δικαιολογημένοι να αντιδράτε με βία και καταστροφή".
Όχι. Οι έφηβοι, δεν θέλουν χάιδεμα και καλόπιασμα. Δεν θέλουν άλλη μία "μαμά τους", να εξηγεί ότι ότι "το παιδί τους είναι το καλύτερο, αλλά ο δάσκαλος δεν το καταλαβαίνει".
Οι έφηβοι, θέλουν να τους αντιμετωπίσουμε ως υπεύθυνα άτομα. Να τους εξηγήσουμε τί κάνουν και τί συμβαίνει. Να τους εξηγήσουμε ότι έχουν ευθύνη για τις πράξεις τους. Να τους δώσουμε, άλλους τρόπους διαμαρτυρίας.
Ας μην τους κάνουμε (πολιτικά) μαμόθρευτα. Τους χρειαζόμαστε να αμφισβητούν και να μας βγάζουν από τους συμβιβασμούς μας -αλλά δεν έχουν πάντα δίκιο. Όποιος νοιάζεται για αυτούς, είτε είναι γονιός τους, είτε είναι πολιτικός χώρος, ας τους αντιμετωπίσει ως υπεύθυνα άτομα, όχι ως μωρά.
Αλλά, διαφωνώ σε όσους τα χαϊδεύουν και τους λένε, "έχετε δίκιο και για αυτό είσαστε δικαιολογημένοι να αντιδράτε με βία και καταστροφή".
Όχι. Οι έφηβοι, δεν θέλουν χάιδεμα και καλόπιασμα. Δεν θέλουν άλλη μία "μαμά τους", να εξηγεί ότι ότι "το παιδί τους είναι το καλύτερο, αλλά ο δάσκαλος δεν το καταλαβαίνει".
Οι έφηβοι, θέλουν να τους αντιμετωπίσουμε ως υπεύθυνα άτομα. Να τους εξηγήσουμε τί κάνουν και τί συμβαίνει. Να τους εξηγήσουμε ότι έχουν ευθύνη για τις πράξεις τους. Να τους δώσουμε, άλλους τρόπους διαμαρτυρίας.
Ας μην τους κάνουμε (πολιτικά) μαμόθρευτα. Τους χρειαζόμαστε να αμφισβητούν και να μας βγάζουν από τους συμβιβασμούς μας -αλλά δεν έχουν πάντα δίκιο. Όποιος νοιάζεται για αυτούς, είτε είναι γονιός τους, είτε είναι πολιτικός χώρος, ας τους αντιμετωπίσει ως υπεύθυνα άτομα, όχι ως μωρά.
παρουσία κομμάτων στις διαμαρτυρίες;
Σήμερα στην συγκέντρωση των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κάναμε πάλι με φίλους την γνωστή συζήτηση: "να έχουν τα κόμματα παρουσία σε παρόμοιες εκδηλώσεις;"
Πολλοί λένε, "όχι, δεν θέλουμε να καπελώνουν τα κόμματα τις εκδηλώσεις".
Διαφωνώ. Προσωπικά επικροτώ π.χ. την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στην σημερινή εκδήλωση -εννοώ με τις σημαίες και τα πανώ τους. Εγώ θέλω την παρουσία των κομμάτων στις εκδηλώσεις αυτές. Αν/όταν αφήνουν οι πολίτες να τις καπελώνουν ή αν τα ΜΜΕ το κάνουν παρουσιάζοντας επιλεκτικές εικόνες, είναι άλλο θέμα -ας επικεντρωθούμε εκεί.
Θέλω τα πολιτικά κόμματα να συμμετέχουν σε όποιες εκδηλώσεις θεωρούν ότι πρέπει να στηρίξουν. Πρέπει να ξέρουμε ως πολίτες ποιες στηρίζουν και ποιες όχι. Και τα πολιτικά κόμματα είναι κατάκτηση της Δημοκρατίας -αν δεν μας αρέσουν τα υπάρχοντα ας αναδείξουμε άλλα. [*] Αλλά με το να τα αποκλείουμε από τις (μικρές ή μεγάλες) δημόσιες δράσεις, δεν βλέπω τί κερδίζουμε.
Δεν καταλαβαίνω και την λογική ότι "πάνε να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη". Αυτό δεν θέλουμε; Δεν θέλουμε, όταν υποστηρίζουμε ή διεκδικούμε κάτι, κάποιο ή κάποια κόμματα να το εκφράζουν; Δεν πρέπει τα κόμματα να ανταγωνίζονται για την ψήφο μας; Κατηγορούμε την "πολιτική της επικοινωνίας" και από την άλλη ασκούμε κριτική συχνά μόνο με βάση την εικόνα.
--
[*] Δεν καταλαβαίνω αυτούς που μηδενίζουν και εξισώνουν όλα τα κόμματα. Δεν είναι όλα ίδια, ούτε έχουν τους ίδιους ανθρώπους, ούτε έχουν τις ίδιες πολιτικές. Υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι πολιτικοί σε όλα, έντιμοι και ανέντιμοι, υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές. Όσοι δεν θέλετε κανένα από όλα, τί προτείνετε; Αναρχία; Δικτατορία;
Ο μηδενισμός είναι η πιο εύκολη τοποθέτηση. Είναι και ασφαλής, είναι και λίγο της μόδας (κάτι σε "αμφισβητώ το σύστημα").
Προτιμώ να στηρίζω ένα κόμμα και να το λέω. Ξέρω ότι (όπως δείχνουν τα πράγματα) πιθανότατα το κόμμα αυτό θα είναι στην εξουσία στις επόμενες εκλογές. Και είμαι σίγουρος, ότι θα κάνει διάφορα πράγματα λάθος, για τα οποία θα μου ζητάτε να απολογηθώ -"εσύ δεν έλεγες..." Αυτό είναι για εμένα ένα πολύ σοβαρό κίνητρο να προσπαθήσω να "σπρώχνω" τα πράγματα προς την κατεύθυνση που θεωρώ σωστή. Και νομίζω ότι, στον μικρό και ασήμαντο βαθμό που έχει βαρύτητα το τί κάνω εγώ, αυτό είναι καλό για όλους. Και ξέρω ότι όπως και να είναι, την κριτική δεν θα την γλιτώσω. Αλλά δεν βλέπω άλλο τρόπο.
Πολλοί λένε, "όχι, δεν θέλουμε να καπελώνουν τα κόμματα τις εκδηλώσεις".
Διαφωνώ. Προσωπικά επικροτώ π.χ. την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στην σημερινή εκδήλωση -εννοώ με τις σημαίες και τα πανώ τους. Εγώ θέλω την παρουσία των κομμάτων στις εκδηλώσεις αυτές. Αν/όταν αφήνουν οι πολίτες να τις καπελώνουν ή αν τα ΜΜΕ το κάνουν παρουσιάζοντας επιλεκτικές εικόνες, είναι άλλο θέμα -ας επικεντρωθούμε εκεί.
Θέλω τα πολιτικά κόμματα να συμμετέχουν σε όποιες εκδηλώσεις θεωρούν ότι πρέπει να στηρίξουν. Πρέπει να ξέρουμε ως πολίτες ποιες στηρίζουν και ποιες όχι. Και τα πολιτικά κόμματα είναι κατάκτηση της Δημοκρατίας -αν δεν μας αρέσουν τα υπάρχοντα ας αναδείξουμε άλλα. [*] Αλλά με το να τα αποκλείουμε από τις (μικρές ή μεγάλες) δημόσιες δράσεις, δεν βλέπω τί κερδίζουμε.
Δεν καταλαβαίνω και την λογική ότι "πάνε να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη". Αυτό δεν θέλουμε; Δεν θέλουμε, όταν υποστηρίζουμε ή διεκδικούμε κάτι, κάποιο ή κάποια κόμματα να το εκφράζουν; Δεν πρέπει τα κόμματα να ανταγωνίζονται για την ψήφο μας; Κατηγορούμε την "πολιτική της επικοινωνίας" και από την άλλη ασκούμε κριτική συχνά μόνο με βάση την εικόνα.
--
[*] Δεν καταλαβαίνω αυτούς που μηδενίζουν και εξισώνουν όλα τα κόμματα. Δεν είναι όλα ίδια, ούτε έχουν τους ίδιους ανθρώπους, ούτε έχουν τις ίδιες πολιτικές. Υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι πολιτικοί σε όλα, έντιμοι και ανέντιμοι, υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές. Όσοι δεν θέλετε κανένα από όλα, τί προτείνετε; Αναρχία; Δικτατορία;
Ο μηδενισμός είναι η πιο εύκολη τοποθέτηση. Είναι και ασφαλής, είναι και λίγο της μόδας (κάτι σε "αμφισβητώ το σύστημα").
Προτιμώ να στηρίζω ένα κόμμα και να το λέω. Ξέρω ότι (όπως δείχνουν τα πράγματα) πιθανότατα το κόμμα αυτό θα είναι στην εξουσία στις επόμενες εκλογές. Και είμαι σίγουρος, ότι θα κάνει διάφορα πράγματα λάθος, για τα οποία θα μου ζητάτε να απολογηθώ -"εσύ δεν έλεγες..." Αυτό είναι για εμένα ένα πολύ σοβαρό κίνητρο να προσπαθήσω να "σπρώχνω" τα πράγματα προς την κατεύθυνση που θεωρώ σωστή. Και νομίζω ότι, στον μικρό και ασήμαντο βαθμό που έχει βαρύτητα το τί κάνω εγώ, αυτό είναι καλό για όλους. Και ξέρω ότι όπως και να είναι, την κριτική δεν θα την γλιτώσω. Αλλά δεν βλέπω άλλο τρόπο.
2008-12-09
που βρισκόμαστε;
Δεν είναι δική μου διαπίστωση. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι έχει χαθεί ο έλεγχος και ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Θα ήθελα να σχολιάσω μερικά πράγματα -ένα multi-post για διάφορα πράγματα που σχετίζονται με τα γεγονότα των ημερών.
"Θα εξαντλήσουμε κάθε αυστηρότητα, θα τιμωρηθούν παραδειγματικά", είπε ο Καραμανλής. Ο καθένας που το ακούει αυτό, σκέφτεται κάποιον άλλο για παραλήπτη της αυστηρότητας. Ας αναλογιστούμε λοιπόν, ότι "κάθε αυστηρότητα" προς την πλευρά του αστυνομικού, σημαίνει και τιμωρία με κάθε αυστηρότητα για οποιονδήποτε (ενήλικο ή ανήλικο) συνελήφθη να καταστρέφει περιουσία ή να επιτίθεται σε αστυνομικό. Δεν είμαι θαυμαστής των σκληρών και παραδειγματικών τιμωριών. Προτιμώ τις δίκαιες -έως ανεκτικές.
Το 80% των λεηλασιών έγινε από ξένους. Πιθανότατα. Όλοι αυτοί που έχουμε ξεχάσει ότι μένουν στα γκέτο της Αθήνας. Όλοι αυτοί που ζουν ο ένας πάνω στον άλλο, παράνομα, με τους εγκληματίες της φυλής τους να τους εκμεταλλεύονται, να τους βιάζουν, να τους εκδίδουν. Όλοι αυτοί πάνω στους οποίους η αστυνομία ασκεί ενεξέλενκτη βία, αφού "δεν υπάρχουν" για την ελληνική πολιτεία. Όλοι αυτοί οι αποκλεισμένοι, βγήκαν από τα λαγούμια τους όπου τους έχουμε χώσει, όταν κάθε τάξη καταλύθηκε. Και άπλωσαν τα χέρια τους στους απαγορευμένους καρπούς. Οι πιο τίμιοι από αυτούς, σήμερα το πρωί απλά μάζευαν από τα σκουπίδια των καμένων σουπερμάρκετ προϊόντα με μεγάλη χαρά -κάποιοι άλλοι άρπαζαν χθες το βράδυ από τις σπασμένες βιτρίνες.
Οι μαθητές και οι νέοι επαναστατούν. Είναι υγιέστατος ένας έφηβος που αμφισβητεί το σύστημα. Αλλά η κοπελίτσα (συμπαθήτική, δυναμική και πιθανότατα από τα πιο ζωντανά παιδιά της τάξης της), από το σχολείο στο ύψος του ΚΑΤ που με αντιμετώπισε με ένα σπασμένο μυτερό πλαστικό για να μου απαγορέψει να πάρω video, κάπου έχει χάσει τον δρόμο της. Και αν την ενθαρρύνουμε να κλιμακώσει την αντίδρασή της, πολύ πιθανό να χάσει τον έλεγχο, αυτή ή κάποιος από τους συμμαθητές της -με κατηγόρησαν για "ασφαλίτη"! :-) Να επαναστατήσουν οι νέοι και οι μαθητές. Αλλά ας τους θυμίσουμε τί πρέπει να σέβονται -ούτε αυτοί θα ήθελαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μία χώρα με βία, καμένα θέατρα και φόβο. Δυστυχώς φοβάμαι ότι πολλοί έφηβοι και νέοι διοχετεύουν εδώ και μέρες την αμφισβήτησή τους με λάθος τρόπο.
Και τί μπορούσε να κάνει ο Καραμανλής; Κατά την γνώμη μου ο Καραμανλής αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά κατώτερος των περιστάσεων. Δεν μιλάω για τις πολιτικές του θέσεις, αυτό είναι μία άλλη συζήτηση. Μιλάω για τις ηγετικές του ικανότητες, για το πολιτικό εκτόπισμα. Θεωρώ ότι χθες το βράδυ (το αργότερο) θα έπρεπε να έχει συγκαλέσει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών. Να βγουν όλοι με μία κοινή ανακοίνωση (ή να εκτεθεί όποιος διαφοροποιηθεί). Να δημιουργήσει την απαραίτητη πολιτική συναίνεση που θα επέτρεπε να πάρει τα απαραίτητα μέτρα. Π.χ. ζητάει σήμερα να ματαιωθούν οι αυριανές διαδηλώσεις. Θα ήταν πολύ διαφορετικό αν αυτό ήταν ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων ή αν ήταν ομόφωνη απόφαση να κατέβουν όλα τα κόμματα μαζί -στο κάτω-κάτω και οι ψηφοφόροι της ΝΔ αντιτείθονται στην αστυνομική βία που οδηγεί στον θάνατο ενός παιδιού. Αυτό θα αφαιρούσε από τους "κουκουλοφόρους" και κάθε πολιτική νομιμοποίηση.
Απαξιώνουμε την αστυνομία. Αυτή την στιγμή έχουμε απαξιώσει την αστυνομία. Και όταν λέω "έχουμε" κατηγορώ και την πολιτική της ηγεσία, αλλά και όλους εμάς που μιλάμε άκριτα για "μπάτσους" και "δολοφόνους". Η εκτελεστική εξουσία δεν είναι αντίπαλος της δημοκρατίας. Είναι ένας από τους πυλώνες της. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι νομιμοποιείται ηθικά και πολιτικά να φροντίζει για την εφαρμογή των νόμων. Δεν θέλουμε δυνάμεις καταστολής. Δεν θέλουμε αστυνομική βία. Αλλά χρειαζόμαστε και θέλουμε την αστυνομία να διασφαλίζει ότι οι νόμοι που ψηφίζονται στην βουλή, εφαρμόζονται. Από αυτούς τους ανθρώπους που απαξιώνουμε, θα ζητάμε σε 10 μέρες να κηνυγήσουν εγκληματίες (με κίνδυνο της ζωής τους), να φροντίσουν για την ασφάλειά μας, για την φύλαξη των περιουσιών ή των εταιρειών που εργαζόμαστε.
Πρέπει να τους κρίνουμε σκληρά, αλλά και να τους προφυλάξουμε. Να τους βοηθήσουμε να κάνουν την δουλειά τους σωστά. Να τους ελέγχουμε ώστε να μην μπορούν να αυθαιρετούν.
η παρουσία της αστυνομίας εξαγριώνει. Δεν μπορούμε να νομιμοποιούμε αυτή την λογική (με μόνη εξαίρεση ίσως την κηδεία του μικρού Αλέξη). Η ίδια λογική είναι που λέει "τί ήθελε ο 15χρονος στα Εξάρχεια". Η αστυνομία έχει υποχρέωση και δικαίωμα να βρίσκεται οπουδήποτε υπάρχει η υποψία ότι μπορεί να συμβούν παράνομες πράξεις. Θα μου πείτε "ναι, αλλά ποια αστυνομία;" και θα έχετε δίκιο, οπότε πάμε στο προηγούμενο.
Που θα σταματήσουμε; Δεν ξέρω. Όσο περισσότερο εκτραχύνεται η κατάσταση, όσο περισσότερο ξεφεύγει ο έλεγχος, τόσο πιο σκληρά μέτρα θα χρειαστούν. Και να μην είναι απαραίτητα, μεγάλο μέρος της κοινωνίας, οι καταστηματάρχες που βλέπουν τα μαγαζιά τους να καίγονται, οι εργαζόμενοι που χάνουν τις δουλειές τους, οι πολίτες που βλέπουν την περιουσία τους (π.χ. το αυτοκίνητο που πληρώνουν ακόμη το δάνειό του) να καίγεται, οι γονείς που φοβούνται για τα παιδιά τους, όλοι αυτοί γίνονται πολύ πιο δεκτικοί σε ακραίες λύσεις. Ανησυχώ πολύ, ότι το τέλος αυτής της ιστορίας θα συνοδεύεται από απώλεια κάποιων δημοκρατικών μας δικαιωμάτων σε κάποιο βαθμό.
Να παραιτηθεί σήμερα η κυβέρνηση. Θεωρώ ότι θα ήταν από λάθος, ως δειλό. Παραίτηση της κυβέρνησης και προκύρηξη εκλογών σημαίνει ότι αυτόματα ορίζονται υπηρεσιακοί υπουργοί σε κάποια νευραλγικά υπουργεία, όπως το Δημ. Τάξης. Θεωρώ ανεύθυνο, ακόμη και για την συγκεκριμένη κυβέρνηση, να αναθέσει την λύση του προβλήματος σε ένα υπηρεσιακό υπουργό. Εδώ δεν τολμάει η κυβέρνηση που έχει εκλεγεί να εφαρμόσει τον νόμο, θα δώσουν την καυτή πατάτα σε ένα υπηρεσιακό υπουργό; Αυτές είναι πολιτικές αποφάσεις, όχι υπηρεσιακές. Να πάμε σε εκλογές μόλις ηρεμήσει η κατάσταση, δεν γίνονται εκλογές σε τέτοιο κλίμα βίας.
Όλα αυτά γίνονται για τον θάνατο του 15χρονου Αλέξη. Δεν νομίζω. Ο θάνατός του ήταν η αφορμή. Είναι το γεγονός που συμβολίζει την αστυνομική αυθαιρεσία και την αλόγιστη χρήση βίας. Η σπίθα. Αλλά από κει και πέρα, η γενικότερη αναταραχή ανέδειξε τα εκρηκτικά προβλήματα της κοινωνίας μας. Από τους αποκλεισμένους γκετοποιημένους ξένους, μέχρι την οικονομική ανέχεια, μέχρι την οργή των φορολογούμενων που είδαν την οικονομική στήριξη των τραπεζών, αλλά όχι των εισοδημάτων τους -πόσοι είδατε με μία κρυφή, έστω και στιγμιαία, χαρά το κάψιμο τραπεζών; [1] Μέχρι την έλλειψη παιδείας και την απουσία οποιασδήποτε διανόησης στην σύγχρονη Ελλάδα.
Τα επεισόδια γίνονται βάση σχεδίου. Ναι, καλά. Όπως οι πυρκαγιές του 2007 μπήκαν από ξένους πράκτορες.
Και τώρα; Δεν ξέρω. Δεν έχω κάποια λύση. Φοβάμαι τα χειρότερα. Φοβάμαι τους αγανακτισμένους (με ή χωρίς εισαγωγικά) πολίτες, φοβάμαι την δράση εγκληματικών στοιχείων σε πόλεις που πλέον υπάρχει αναρχία, φοβάμαι την αντίδραση μίας αστυνομίας που κουράζεται όλο και περισσότερο, φοβάμαι τα αποτελέσματα όλων αυτών στην οικονομία, φοβάμαι την δημιουργία μίσους και ρατσισμού, φοβάμαι τις σπασμωδικές κινήσεις μίας αποδεδειγμένα ανίκανης κυβέρνησης. Και η επαναφορά της "έννομης τάξης" δεν είναι λύση -όχι από μόνη της.
Δεν ξέρω.
Υπάρχουν πολλά ακόμη που θα ήθελα να γράψω. Αργότερα. Μάλλον πρέπει να δείξω και εγώ ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, όπως ζητάω από όλους τους άλλους. Ίσως και κάποια από όσα έγραψα, στο φορτισμένο κλίμα των ημερών, να προκαλούν αντιπαραθέσεις. Διορθώστε με. Θέλω την γνώμη σας. Πρέπει να συζητάμε. Σε αυτή την κατάσταση που βρισκόμαστε, χρειαζόμαστε την συζήτηση περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
--
[1] κάποιος ανέφερε στο twitter ότι άκουσε μία γιαγιά να λέει "Σε τζάμια να τα φάτε τα 28δις, Χριστουγεννιάτικα!". Χαμογέλασα, αν και ξέρω πόσο απέχει κάτι τέτοιο από την πραγματικότητα.
"Θα εξαντλήσουμε κάθε αυστηρότητα, θα τιμωρηθούν παραδειγματικά", είπε ο Καραμανλής. Ο καθένας που το ακούει αυτό, σκέφτεται κάποιον άλλο για παραλήπτη της αυστηρότητας. Ας αναλογιστούμε λοιπόν, ότι "κάθε αυστηρότητα" προς την πλευρά του αστυνομικού, σημαίνει και τιμωρία με κάθε αυστηρότητα για οποιονδήποτε (ενήλικο ή ανήλικο) συνελήφθη να καταστρέφει περιουσία ή να επιτίθεται σε αστυνομικό. Δεν είμαι θαυμαστής των σκληρών και παραδειγματικών τιμωριών. Προτιμώ τις δίκαιες -έως ανεκτικές.
Το 80% των λεηλασιών έγινε από ξένους. Πιθανότατα. Όλοι αυτοί που έχουμε ξεχάσει ότι μένουν στα γκέτο της Αθήνας. Όλοι αυτοί που ζουν ο ένας πάνω στον άλλο, παράνομα, με τους εγκληματίες της φυλής τους να τους εκμεταλλεύονται, να τους βιάζουν, να τους εκδίδουν. Όλοι αυτοί πάνω στους οποίους η αστυνομία ασκεί ενεξέλενκτη βία, αφού "δεν υπάρχουν" για την ελληνική πολιτεία. Όλοι αυτοί οι αποκλεισμένοι, βγήκαν από τα λαγούμια τους όπου τους έχουμε χώσει, όταν κάθε τάξη καταλύθηκε. Και άπλωσαν τα χέρια τους στους απαγορευμένους καρπούς. Οι πιο τίμιοι από αυτούς, σήμερα το πρωί απλά μάζευαν από τα σκουπίδια των καμένων σουπερμάρκετ προϊόντα με μεγάλη χαρά -κάποιοι άλλοι άρπαζαν χθες το βράδυ από τις σπασμένες βιτρίνες.
Οι μαθητές και οι νέοι επαναστατούν. Είναι υγιέστατος ένας έφηβος που αμφισβητεί το σύστημα. Αλλά η κοπελίτσα (συμπαθήτική, δυναμική και πιθανότατα από τα πιο ζωντανά παιδιά της τάξης της), από το σχολείο στο ύψος του ΚΑΤ που με αντιμετώπισε με ένα σπασμένο μυτερό πλαστικό για να μου απαγορέψει να πάρω video, κάπου έχει χάσει τον δρόμο της. Και αν την ενθαρρύνουμε να κλιμακώσει την αντίδρασή της, πολύ πιθανό να χάσει τον έλεγχο, αυτή ή κάποιος από τους συμμαθητές της -με κατηγόρησαν για "ασφαλίτη"! :-) Να επαναστατήσουν οι νέοι και οι μαθητές. Αλλά ας τους θυμίσουμε τί πρέπει να σέβονται -ούτε αυτοί θα ήθελαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μία χώρα με βία, καμένα θέατρα και φόβο. Δυστυχώς φοβάμαι ότι πολλοί έφηβοι και νέοι διοχετεύουν εδώ και μέρες την αμφισβήτησή τους με λάθος τρόπο.
Και τί μπορούσε να κάνει ο Καραμανλής; Κατά την γνώμη μου ο Καραμανλής αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά κατώτερος των περιστάσεων. Δεν μιλάω για τις πολιτικές του θέσεις, αυτό είναι μία άλλη συζήτηση. Μιλάω για τις ηγετικές του ικανότητες, για το πολιτικό εκτόπισμα. Θεωρώ ότι χθες το βράδυ (το αργότερο) θα έπρεπε να έχει συγκαλέσει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών. Να βγουν όλοι με μία κοινή ανακοίνωση (ή να εκτεθεί όποιος διαφοροποιηθεί). Να δημιουργήσει την απαραίτητη πολιτική συναίνεση που θα επέτρεπε να πάρει τα απαραίτητα μέτρα. Π.χ. ζητάει σήμερα να ματαιωθούν οι αυριανές διαδηλώσεις. Θα ήταν πολύ διαφορετικό αν αυτό ήταν ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων ή αν ήταν ομόφωνη απόφαση να κατέβουν όλα τα κόμματα μαζί -στο κάτω-κάτω και οι ψηφοφόροι της ΝΔ αντιτείθονται στην αστυνομική βία που οδηγεί στον θάνατο ενός παιδιού. Αυτό θα αφαιρούσε από τους "κουκουλοφόρους" και κάθε πολιτική νομιμοποίηση.
Απαξιώνουμε την αστυνομία. Αυτή την στιγμή έχουμε απαξιώσει την αστυνομία. Και όταν λέω "έχουμε" κατηγορώ και την πολιτική της ηγεσία, αλλά και όλους εμάς που μιλάμε άκριτα για "μπάτσους" και "δολοφόνους". Η εκτελεστική εξουσία δεν είναι αντίπαλος της δημοκρατίας. Είναι ένας από τους πυλώνες της. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι νομιμοποιείται ηθικά και πολιτικά να φροντίζει για την εφαρμογή των νόμων. Δεν θέλουμε δυνάμεις καταστολής. Δεν θέλουμε αστυνομική βία. Αλλά χρειαζόμαστε και θέλουμε την αστυνομία να διασφαλίζει ότι οι νόμοι που ψηφίζονται στην βουλή, εφαρμόζονται. Από αυτούς τους ανθρώπους που απαξιώνουμε, θα ζητάμε σε 10 μέρες να κηνυγήσουν εγκληματίες (με κίνδυνο της ζωής τους), να φροντίσουν για την ασφάλειά μας, για την φύλαξη των περιουσιών ή των εταιρειών που εργαζόμαστε.
Πρέπει να τους κρίνουμε σκληρά, αλλά και να τους προφυλάξουμε. Να τους βοηθήσουμε να κάνουν την δουλειά τους σωστά. Να τους ελέγχουμε ώστε να μην μπορούν να αυθαιρετούν.
η παρουσία της αστυνομίας εξαγριώνει. Δεν μπορούμε να νομιμοποιούμε αυτή την λογική (με μόνη εξαίρεση ίσως την κηδεία του μικρού Αλέξη). Η ίδια λογική είναι που λέει "τί ήθελε ο 15χρονος στα Εξάρχεια". Η αστυνομία έχει υποχρέωση και δικαίωμα να βρίσκεται οπουδήποτε υπάρχει η υποψία ότι μπορεί να συμβούν παράνομες πράξεις. Θα μου πείτε "ναι, αλλά ποια αστυνομία;" και θα έχετε δίκιο, οπότε πάμε στο προηγούμενο.
Που θα σταματήσουμε; Δεν ξέρω. Όσο περισσότερο εκτραχύνεται η κατάσταση, όσο περισσότερο ξεφεύγει ο έλεγχος, τόσο πιο σκληρά μέτρα θα χρειαστούν. Και να μην είναι απαραίτητα, μεγάλο μέρος της κοινωνίας, οι καταστηματάρχες που βλέπουν τα μαγαζιά τους να καίγονται, οι εργαζόμενοι που χάνουν τις δουλειές τους, οι πολίτες που βλέπουν την περιουσία τους (π.χ. το αυτοκίνητο που πληρώνουν ακόμη το δάνειό του) να καίγεται, οι γονείς που φοβούνται για τα παιδιά τους, όλοι αυτοί γίνονται πολύ πιο δεκτικοί σε ακραίες λύσεις. Ανησυχώ πολύ, ότι το τέλος αυτής της ιστορίας θα συνοδεύεται από απώλεια κάποιων δημοκρατικών μας δικαιωμάτων σε κάποιο βαθμό.
Να παραιτηθεί σήμερα η κυβέρνηση. Θεωρώ ότι θα ήταν από λάθος, ως δειλό. Παραίτηση της κυβέρνησης και προκύρηξη εκλογών σημαίνει ότι αυτόματα ορίζονται υπηρεσιακοί υπουργοί σε κάποια νευραλγικά υπουργεία, όπως το Δημ. Τάξης. Θεωρώ ανεύθυνο, ακόμη και για την συγκεκριμένη κυβέρνηση, να αναθέσει την λύση του προβλήματος σε ένα υπηρεσιακό υπουργό. Εδώ δεν τολμάει η κυβέρνηση που έχει εκλεγεί να εφαρμόσει τον νόμο, θα δώσουν την καυτή πατάτα σε ένα υπηρεσιακό υπουργό; Αυτές είναι πολιτικές αποφάσεις, όχι υπηρεσιακές. Να πάμε σε εκλογές μόλις ηρεμήσει η κατάσταση, δεν γίνονται εκλογές σε τέτοιο κλίμα βίας.
Όλα αυτά γίνονται για τον θάνατο του 15χρονου Αλέξη. Δεν νομίζω. Ο θάνατός του ήταν η αφορμή. Είναι το γεγονός που συμβολίζει την αστυνομική αυθαιρεσία και την αλόγιστη χρήση βίας. Η σπίθα. Αλλά από κει και πέρα, η γενικότερη αναταραχή ανέδειξε τα εκρηκτικά προβλήματα της κοινωνίας μας. Από τους αποκλεισμένους γκετοποιημένους ξένους, μέχρι την οικονομική ανέχεια, μέχρι την οργή των φορολογούμενων που είδαν την οικονομική στήριξη των τραπεζών, αλλά όχι των εισοδημάτων τους -πόσοι είδατε με μία κρυφή, έστω και στιγμιαία, χαρά το κάψιμο τραπεζών; [1] Μέχρι την έλλειψη παιδείας και την απουσία οποιασδήποτε διανόησης στην σύγχρονη Ελλάδα.
Τα επεισόδια γίνονται βάση σχεδίου. Ναι, καλά. Όπως οι πυρκαγιές του 2007 μπήκαν από ξένους πράκτορες.
Και τώρα; Δεν ξέρω. Δεν έχω κάποια λύση. Φοβάμαι τα χειρότερα. Φοβάμαι τους αγανακτισμένους (με ή χωρίς εισαγωγικά) πολίτες, φοβάμαι την δράση εγκληματικών στοιχείων σε πόλεις που πλέον υπάρχει αναρχία, φοβάμαι την αντίδραση μίας αστυνομίας που κουράζεται όλο και περισσότερο, φοβάμαι τα αποτελέσματα όλων αυτών στην οικονομία, φοβάμαι την δημιουργία μίσους και ρατσισμού, φοβάμαι τις σπασμωδικές κινήσεις μίας αποδεδειγμένα ανίκανης κυβέρνησης. Και η επαναφορά της "έννομης τάξης" δεν είναι λύση -όχι από μόνη της.
Δεν ξέρω.
Υπάρχουν πολλά ακόμη που θα ήθελα να γράψω. Αργότερα. Μάλλον πρέπει να δείξω και εγώ ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, όπως ζητάω από όλους τους άλλους. Ίσως και κάποια από όσα έγραψα, στο φορτισμένο κλίμα των ημερών, να προκαλούν αντιπαραθέσεις. Διορθώστε με. Θέλω την γνώμη σας. Πρέπει να συζητάμε. Σε αυτή την κατάσταση που βρισκόμαστε, χρειαζόμαστε την συζήτηση περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
--
[1] κάποιος ανέφερε στο twitter ότι άκουσε μία γιαγιά να λέει "Σε τζάμια να τα φάτε τα 28δις, Χριστουγεννιάτικα!". Χαμογέλασα, αν και ξέρω πόσο απέχει κάτι τέτοιο από την πραγματικότητα.
Δηλώσεις Γιώργου Παπανδρέου 9.12.2008
Οι δηλώσεις που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου μετά την συνάντησή του με τον πρωθυπουργό.
η δημοκρατία δεν λειτουργεί χωρίς τους πολίτες
Τις τελευταίες μέρες θέλω τόσα πολλά να γράψω που δεν ξέρω από που να αρχίσω. Αλλά μέχρι να τα βάλω σε τάξη, αξίζει πραγματικά να διαβάσετε το post του e-lawyer: η δημοκρατία δεν λειτουργεί χωρίς τους πολίτες.
Ο e-lawyer μιλάει για την θεσμοθετημένη δυνατότητα να μπορεί να συμμετέχει ο πολίτης στην διαχείριση του κράτους και την διασφάλιση ότι οι διάφορες εξουσίες (νομοθετική, δικαστική, εκτελεστική, ακόμη και ΜΜΕ) ελέγχουν η μία την άλλη και δεν είναι τελικά "ενός ανδρός αρχή" -όποιος και αν είναι αυτός.
Ο e-lawyer μιλάει για την θεσμοθετημένη δυνατότητα να μπορεί να συμμετέχει ο πολίτης στην διαχείριση του κράτους και την διασφάλιση ότι οι διάφορες εξουσίες (νομοθετική, δικαστική, εκτελεστική, ακόμη και ΜΜΕ) ελέγχουν η μία την άλλη και δεν είναι τελικά "ενός ανδρός αρχή" -όποιος και αν είναι αυτός.
2008-12-08
η διαχείριση του φόβου
Δυστυχώς είναι τόσο επίκαιρο αυτό που έγραψα στα τέλη Σεπτεμβρίου.... η διαχείριση του φόβου :-(
όχι στην βία!
Λεηλάτησαν οπλοπωλείο. Πυρκαγιές σε πολυκατοικίες και μαγαζιά.
Οι κουκουλοφόροι φέρνουν τα ΜΑΤ. Η αστυνομική βία δίνει πάτημα στους κουκουλοφόρους.
Η βία δεν είναι λύση. Δημοκρατία και δικαιοσύνη δεν έχουν καμία σχέση με βία και τρομοκρατία. Από όπου και αν προέρχεται.
Οι κουκουλοφόροι φέρνουν τα ΜΑΤ. Η αστυνομική βία δίνει πάτημα στους κουκουλοφόρους.
Η βία δεν είναι λύση. Δημοκρατία και δικαιοσύνη δεν έχουν καμία σχέση με βία και τρομοκρατία. Από όπου και αν προέρχεται.
Διαφάνεια! Πληροφόρηση! Να έχουμε, οι πολίτες, μάτια και αυτιά παντού.
Η μόνη αντίδραση μας απέναντι στην βία της αστυνομίας και των κουκουλοφόρων είναι η διαφάνεια και η πληροφόρηση. Σηκώστε τα κινητά, τις φωτογραφικές μηχανές, τις βιντεοκάμερες για να αντιμετωπίσετε την τρομοκρατία από όπου και αν προέρχεται.
Και φροντίστε να δημοσιεύσετε το οπτικοακουστικό υλικό στο internet, μην το κρατάτε για τον εαυτό σας! Είναι πολύ σημαντικό να κυκλοφορήσει η πληροφορία. Να έχουμε εικόνα και ήχο που δεν φιλτράρεται. Να έχουμε, οι πολίτες, μάτια και αυτιά παντού. Να είναι απίθανο να συμβεί κάτι "στα κρυφά", "στο σκοτάδι".
Ας είναι κακή η ποιότητα. Ας μην δείχνει κάτι πολύ ενδιαφέρον. Φροντίστε να συνοδεύεται από ακριβείς πληροφορίες για το σημείο, την μέρα και την ώρα που τραβήχτηκε. Αν δεν ξέρετε πώς, ζητήστε από ένα φίλο σας που γνωρίζει, να σας βοηθήσει. Αν δεν ξέρει κανείς, στείλτε μου εμένα το υλικό, με email, στο panayotis.vryonis@pasok.gr και θα το ανεβάσω.
Και φροντίστε να δημοσιεύσετε το οπτικοακουστικό υλικό στο internet, μην το κρατάτε για τον εαυτό σας! Είναι πολύ σημαντικό να κυκλοφορήσει η πληροφορία. Να έχουμε εικόνα και ήχο που δεν φιλτράρεται. Να έχουμε, οι πολίτες, μάτια και αυτιά παντού. Να είναι απίθανο να συμβεί κάτι "στα κρυφά", "στο σκοτάδι".
Ας είναι κακή η ποιότητα. Ας μην δείχνει κάτι πολύ ενδιαφέρον. Φροντίστε να συνοδεύεται από ακριβείς πληροφορίες για το σημείο, την μέρα και την ώρα που τραβήχτηκε. Αν δεν ξέρετε πώς, ζητήστε από ένα φίλο σας που γνωρίζει, να σας βοηθήσει. Αν δεν ξέρει κανείς, στείλτε μου εμένα το υλικό, με email, στο panayotis.vryonis@pasok.gr και θα το ανεβάσω.
2008-12-07
με αφορμή τον θάνατο του 16χρονου και τα επεισόδια
Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες για τον θάνατο του 16χρονου. Με στεναχωρεί και με πονάει, αλλά δεν θα κάνω τον δικαστή -ελπίζω ακόμη ότι αυτός θα κάνει σωστά την δουλειά του.
Ποιοι όμως φταίνε για όσα ακολούθησαν και για όσα προηγήθηκαν; Κατά την γνώμη μου;
- οι πολιτικοί προϊστάμενοι της αστυνομίας που λένε για "παραδειγματική τιμωρία" και αυτή καταλήγει να είναι ποινές-ντροπή, προσβάλλοντας κάθε αίσθημα δικαίου.
- οι αστυνομικοί που κάνουν κατάχρηση της εξουσίας που τους δίνεται.
- οι δικαστές και εισαγγελείς που δέχονται να παίζουν "παιχνίδια".
- οι "επαναστάτες" που καίνε και λεηλατούν καταστήματα και περιουσίες για να "απαντήσουν" στην αστυνομική βία και μετατρέπουν συνοικίες σε πεδία μάχης, που βεβηλώνουν το πανεπιστημιακό άσυλο, καταστρέφουν και κλέβουν τον εξοπλισμό του, καίνε και καταστρέφουν τις εργασίες φοιτητών και καθηγητών, που μετατρέπουν διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε χώρους βίας.
Όλοι αυτοί είναι μέρη του ίδιου συστήματος που προτιμά την βία και την τρομοκρατία, από την δημοκρατία και την δικαιοσύνη.
Έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο για να υπάρχουν. Είναι η αστυνομική βία που νομιμοποιεί τους κουκουλοφόρους. Και είναι οι κουκουλοφόροι που νομιμοποιούν την ύπαρξη ΜΑΤ στο κέντρο της Αθήνας, που δίνουν επιχειρήματα σε όσους υποστηρίζουν την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Και είναι το σύστημα που επωφελείται και χρησιμοποιεί όλους αυτούς, για να αλλάξει την ατζέντα, για να καταπατήσει ελευθερίες, για να δικαιολογήσει δαπάνες, για να εμπνεύσει τον φόβο, για να απαξιώσει ή αμαυρώσει κινητοποιήσεις πολιτών.
Τα χθεσινοβραδινά γεγονότα είναι ένα ακόμη παράδειγμα. Αν δεν τους απαξιώσουμε όλους, οι μεν θα δίνουν λόγο ύπαρξης στους δε. Όποιος κατηγορεί την μία πλευρά ή δίνει δίκιο ή ελαφρυντικά στην άλλη, στηρίζει και τις δύο.
Ποιοι όμως φταίνε για όσα ακολούθησαν και για όσα προηγήθηκαν; Κατά την γνώμη μου;
- οι πολιτικοί προϊστάμενοι της αστυνομίας που λένε για "παραδειγματική τιμωρία" και αυτή καταλήγει να είναι ποινές-ντροπή, προσβάλλοντας κάθε αίσθημα δικαίου.
- οι αστυνομικοί που κάνουν κατάχρηση της εξουσίας που τους δίνεται.
- οι δικαστές και εισαγγελείς που δέχονται να παίζουν "παιχνίδια".
- οι "επαναστάτες" που καίνε και λεηλατούν καταστήματα και περιουσίες για να "απαντήσουν" στην αστυνομική βία και μετατρέπουν συνοικίες σε πεδία μάχης, που βεβηλώνουν το πανεπιστημιακό άσυλο, καταστρέφουν και κλέβουν τον εξοπλισμό του, καίνε και καταστρέφουν τις εργασίες φοιτητών και καθηγητών, που μετατρέπουν διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε χώρους βίας.
Όλοι αυτοί είναι μέρη του ίδιου συστήματος που προτιμά την βία και την τρομοκρατία, από την δημοκρατία και την δικαιοσύνη.
Έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο για να υπάρχουν. Είναι η αστυνομική βία που νομιμοποιεί τους κουκουλοφόρους. Και είναι οι κουκουλοφόροι που νομιμοποιούν την ύπαρξη ΜΑΤ στο κέντρο της Αθήνας, που δίνουν επιχειρήματα σε όσους υποστηρίζουν την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Και είναι το σύστημα που επωφελείται και χρησιμοποιεί όλους αυτούς, για να αλλάξει την ατζέντα, για να καταπατήσει ελευθερίες, για να δικαιολογήσει δαπάνες, για να εμπνεύσει τον φόβο, για να απαξιώσει ή αμαυρώσει κινητοποιήσεις πολιτών.
Τα χθεσινοβραδινά γεγονότα είναι ένα ακόμη παράδειγμα. Αν δεν τους απαξιώσουμε όλους, οι μεν θα δίνουν λόγο ύπαρξης στους δε. Όποιος κατηγορεί την μία πλευρά ή δίνει δίκιο ή ελαφρυντικά στην άλλη, στηρίζει και τις δύο.
2008-12-06
Δεν κατανοείτε την εποχή που έρχεται, την εποχή στην οποία βρισκόμαστε.
2008-12-05
Ανοικτή συζήτηση: Πολιτικές ελευθερίες και ασφάλεια στην ηλεκτρονική εποχή
από τον e-lawyer, αντιγράφω:
Μία σημαντική εκδήλωση έχει προγραμματιστεί για τις 12 Δεκεμβρίου 2008, 09.00-14.00 στο κτίριο της Παλιάς Βουλής, στην αίθουσα Ολομέλειας.
Την έχει διοργανώσει το επιτελείο του κ. Σταύρου Λαμπρινίδη, μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Αντιπροέδρου της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών (η γνωστή "LIBE - committee") και στην οποία θα πάρουν μέρος εξέχουσες προσωπικότητες διεθνούς κύρους.
Ο αντιπρόδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Επίτροπος Δικαιοσύνης, Ελευθερίας και Ασφάλειας, κ. Ζακ Μπαρό θα απευθύνει μήνυμα.
Μέρος τη συζήτηση θα πάρει ο κ. Peter Hustinx, ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων.
Θα μιλησει επίσης ο κ. Marc Rotenberg, καθηγητής του Georgetown University Law Centre, ο οποίος είχε δώσει μια άκρως ενδιαφέρουσα διάλεξη στις Βρυξέλλες τον Σεπτέμβρη, όπως θυμούνται οι bloggers που βρεθήκαμε εκεί.
Παρών θα είναι και ο πολύ μαχητικός ακτιβιστής Tony Bunyan, από την ΜΚΟ statewatch με το πολύ καλό και πασίγνωστο site www.statewatch.org, το οποίο έχει τόσες πληροφορίες και έγγραφα που ακόμη κι επίσημοι φορείς τα αναζητούν από εκεί.
Από Έλληνες θα είναι ο νέος Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ο κ. Χρίστος Γεραρής, ο οποίος ήταν και Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επίσης ο κ. Ανδρέας Λαμπρινόπουλος, πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.
Από bloggers θα είναι ο Πάσχος Μανδραβέλης.
Συντονιστής, ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου, κ. Νίκος Αλιβιζάτος.
Μία πραγματικά άκρως ενδιαφέρουσα εκδήλωση - θα πάμε.
2008-12-04
Ιδέες για την Ηλεία
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τις μεγάλες πυρκαγιές στην Ηλεία. Οι πληγές που άφησαν πίσω τους είναι βαθιές: ανθρώπινο πόνο, οικονομικές ζημιές, καταστροφή υποδομών, καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.
Το Ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου έχει αναλάβει την πρωτοβουλία "Ιδέες για την Ηλεία", i4i.gr, στο πλαίσιο της οποίας οργανώνεται διαγωνισμός για τις καλύτερες ιδέες που θα "μετατρέψουν την περιοχή σε σύμβολο και πρότυπο για όλη την Ελλάδα".
Ο Διαγωνισμός Ιδεών και Προτάσεων είναι μια ανοιχτή διαδικασία, που σχετίζεται με ολοκληρωμένες, συνεκτικές και κυρίως καινοτόμες προσεγγίσεις. Βασίζεται, δηλαδή, στην αναγνώριση του κατανεμημένου χαρακτήρα της τεχνογνωσίας και στη συνέργεια επιστημονικών ειδικοτήτων. Συνεπώς ενθαρρύνει την ανοικτή συνεργασία όσων οργανισμών, φυσικών και νομικών προσώπων επιθυμούν να λάβουν μέρος σε αυτόν. (από το σχετικό δελτίο τύπου)
Θεωρώ ότι είναι μία εξαιρετική πρωτοβουλία, για δύο λόγους. Ο ένας είναι ότι είναι πιθανό να προκύψουν ιδέες και προτάσεις που οι τυπικοί διαγωνισμοί του Δημοσίου αποκλείουν. Ο δεύτερος είναι ότι πιστεύω πώς παρόμοιες προσπάθειες απαιτούν γενικότερη συμμετοχή για να πετύχουν -η μέθοδος "το Υπουργείο εκπόνησε την μελέτη", ακόμη και με τις καλύτερες προθέσεις, αποτελεί συχνά έργο "κάποιων άλλων" και όχι των πολιτών που σκοπεύει να βοηθήσει.
Ελπίζω η συμμετοχές και η έκβαση της πρωτοβουλίας να επιβεβαιώσουν τους διοργανωτές της...
2008-12-03
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)