ανοικτά ή κλειστά τα μαγαζιά αύριο, Κυριακή;

Ανοικτά ή κλειστά τα μαγαζιά αύριο, Κυριακή 28/12; Στο κέντρο μόνο ή σε όλη την Αθήνα;

Οι μαγαζάτορες του κέντρου λένε ότι έχουν πρόβλημα και χρειάζεται να ανοίξουν τα μαγαζιά. Οι μαγαζάτορες της υπόλοιπης Αττικής λένε ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στο κέντρο. Κάποιοι άλλοι λένε ότι όλο αυτό γίνεται ουσιαστικά μόνο και μόνο για να επωφεληθούν τα 2-3 μεγάλα εμπορικά κέντρα. Οι εργαζόμενοι φοβούνται ότι αυτή θα είναι η αρχή για να χάσουν την Κυριακή ως μέρα αργίας.

Όλοι εναντίων όλων. Άκουσα κάποιους να λένε "να κατέβουμε στα μαγαζιά σε συμπαράσταση σε όσους ανοίξουν" -αυτοί βλέπουν την σύγκρουση ενάντια στους συνδικαλιστές που δεν επιτρέπουν την "κινητικότητα και ευελιξία στην αγορά". Άκουσα άλλους που σκίζουν τα ρούχα τους για τα δικαιώματα των εργαζομένων που η εργοδοσία προσπαθεί να καταπατήσει και να ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις -αυτοί τα έχουν με το "κεφάλαιο που πίνει το αίμα των εργαζομένων", της πάλης των τάξεων.

Σε μία δύσκολη οικονομική περίοδο, το φυσιολογικό θα ήταν να μπορούσαν οι εμπλεκόμενοι (εργοδότες και εργαζόμενοι σε αυτή την περίπτωση) να καθίσουν και να βρουν μία αμοιβαία συμφέρουσα λύση. Μία λύση που θα περιλάμβανε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς και από τους δύο, προς όφελος και των δύο. Σύγκρουση, λοιπόν, γιατί κανένας δεν εμπιστεύεται τον άλλο και γιατί δεν υπάρχει καν ένας αξιόπιστος διαιτητής ή εγγυητής. Σύγκρουση και διότι τα προβλήματα, τα προηγούμενα προβλήματα, δεν τα λύσαμε δίκαια -ή δεν τα λύσαμε καθόλου.

Ακόμη και το κράτος που θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του εγγυητή, του ενδιάμεσου, που θα βεβαιώσει τους εμπλεκόμενους ότι η οποιαδήποτε συμφωνία καταλήξουν θα τηρηθεί σε βάθος χρόνου, έχει χάσει κάθε αξιοπιστία. Εμφανίζεται διεφθαρμένο, ανίκανο και αναποτελεσματικό.

Σύγκρουση λοιπόν και εδώ. Όπως και για όλα τα άλλα. Κανείς δεν βλέπει ότι οι συγκρούσεις είναι προς όφελος μόνο των "στρατηγών" της κάθε πλευράς;

Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ως κοινωνία αδυνατούμε να λύσουμε ακόμη και τα πιο απλά προβλήματα και καταλήγουμε στα μαχαίρια.

Δεν χρειαζόμαστε άλλες συγκρούσεις. Χρειαζόμαστε συναινέσεις. Χρειαζόμαστε συμφωνίες. Χρειαζόμαστε διάλογο, αμοιβαίες υποχωρήσεις και δεσμεύσεις. Όχι μόνο στο αυριανό. Και σε πολλά (και σημαντικότερα) άλλα.