που βρισκόμαστε;

Δεν είναι δική μου διαπίστωση. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι έχει χαθεί ο έλεγχος και ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Θα ήθελα να σχολιάσω μερικά πράγματα -ένα multi-post για διάφορα πράγματα που σχετίζονται με τα γεγονότα των ημερών.

"Θα εξαντλήσουμε κάθε αυστηρότητα, θα τιμωρηθούν παραδειγματικά", είπε ο Καραμανλής. Ο καθένας που το ακούει αυτό, σκέφτεται κάποιον άλλο για παραλήπτη της αυστηρότητας. Ας αναλογιστούμε λοιπόν, ότι "κάθε αυστηρότητα" προς την πλευρά του αστυνομικού, σημαίνει και τιμωρία με κάθε αυστηρότητα για οποιονδήποτε (ενήλικο ή ανήλικο) συνελήφθη να καταστρέφει περιουσία ή να επιτίθεται σε αστυνομικό. Δεν είμαι θαυμαστής των σκληρών και παραδειγματικών τιμωριών. Προτιμώ τις δίκαιες -έως ανεκτικές.

Το 80% των λεηλασιών έγινε από ξένους. Πιθανότατα. Όλοι αυτοί που έχουμε ξεχάσει ότι μένουν στα γκέτο της Αθήνας. Όλοι αυτοί που ζουν ο ένας πάνω στον άλλο, παράνομα, με τους εγκληματίες της φυλής τους να τους εκμεταλλεύονται, να τους βιάζουν, να τους εκδίδουν. Όλοι αυτοί πάνω στους οποίους η αστυνομία ασκεί ενεξέλενκτη βία, αφού "δεν υπάρχουν" για την ελληνική πολιτεία. Όλοι αυτοί οι αποκλεισμένοι, βγήκαν από τα λαγούμια τους όπου τους έχουμε χώσει, όταν κάθε τάξη καταλύθηκε. Και άπλωσαν τα χέρια τους στους απαγορευμένους καρπούς. Οι πιο τίμιοι από αυτούς, σήμερα το πρωί απλά μάζευαν από τα σκουπίδια των καμένων σουπερμάρκετ προϊόντα με μεγάλη χαρά -κάποιοι άλλοι άρπαζαν χθες το βράδυ από τις σπασμένες βιτρίνες.

Οι μαθητές και οι νέοι επαναστατούν. Είναι υγιέστατος ένας έφηβος που αμφισβητεί το σύστημα. Αλλά η κοπελίτσα (συμπαθήτική, δυναμική και πιθανότατα από τα πιο ζωντανά παιδιά της τάξης της), από το σχολείο στο ύψος του ΚΑΤ που με αντιμετώπισε με ένα σπασμένο μυτερό πλαστικό για να μου απαγορέψει να πάρω video, κάπου έχει χάσει τον δρόμο της. Και αν την ενθαρρύνουμε να κλιμακώσει την αντίδρασή της, πολύ πιθανό να χάσει τον έλεγχο, αυτή ή κάποιος από τους συμμαθητές της -με κατηγόρησαν για "ασφαλίτη"! :-) Να επαναστατήσουν οι νέοι και οι μαθητές. Αλλά ας τους θυμίσουμε τί πρέπει να σέβονται -ούτε αυτοί θα ήθελαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μία χώρα με βία, καμένα θέατρα και φόβο. Δυστυχώς φοβάμαι ότι πολλοί έφηβοι και νέοι διοχετεύουν εδώ και μέρες την αμφισβήτησή τους με λάθος τρόπο.

Και τί μπορούσε να κάνει ο Καραμανλής; Κατά την γνώμη μου ο Καραμανλής αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά κατώτερος των περιστάσεων. Δεν μιλάω για τις πολιτικές του θέσεις, αυτό είναι μία άλλη συζήτηση. Μιλάω για τις ηγετικές του ικανότητες, για το πολιτικό εκτόπισμα. Θεωρώ ότι χθες το βράδυ (το αργότερο) θα έπρεπε να έχει συγκαλέσει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών. Να βγουν όλοι με μία κοινή ανακοίνωση (ή να εκτεθεί όποιος διαφοροποιηθεί). Να δημιουργήσει την απαραίτητη πολιτική συναίνεση που θα επέτρεπε να πάρει τα απαραίτητα μέτρα. Π.χ. ζητάει σήμερα να ματαιωθούν οι αυριανές διαδηλώσεις. Θα ήταν πολύ διαφορετικό αν αυτό ήταν ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων ή αν ήταν ομόφωνη απόφαση να κατέβουν όλα τα κόμματα μαζί -στο κάτω-κάτω και οι ψηφοφόροι της ΝΔ αντιτείθονται στην αστυνομική βία που οδηγεί στον θάνατο ενός παιδιού. Αυτό θα αφαιρούσε από τους "κουκουλοφόρους" και κάθε πολιτική νομιμοποίηση.

Απαξιώνουμε την αστυνομία. Αυτή την στιγμή έχουμε απαξιώσει την αστυνομία. Και όταν λέω "έχουμε" κατηγορώ και την πολιτική της ηγεσία, αλλά και όλους εμάς που μιλάμε άκριτα για "μπάτσους" και "δολοφόνους". Η εκτελεστική εξουσία δεν είναι αντίπαλος της δημοκρατίας. Είναι ένας από τους πυλώνες της. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι νομιμοποιείται ηθικά και πολιτικά να φροντίζει για την εφαρμογή των νόμων. Δεν θέλουμε δυνάμεις καταστολής. Δεν θέλουμε αστυνομική βία. Αλλά χρειαζόμαστε και θέλουμε την αστυνομία να διασφαλίζει ότι οι νόμοι που ψηφίζονται στην βουλή, εφαρμόζονται. Από αυτούς τους ανθρώπους που απαξιώνουμε, θα ζητάμε σε 10 μέρες να κηνυγήσουν εγκληματίες (με κίνδυνο της ζωής τους), να φροντίσουν για την ασφάλειά μας, για την φύλαξη των περιουσιών ή των εταιρειών που εργαζόμαστε.

Πρέπει να τους κρίνουμε σκληρά, αλλά και να τους προφυλάξουμε. Να τους βοηθήσουμε να κάνουν την δουλειά τους σωστά. Να τους ελέγχουμε ώστε να μην μπορούν να αυθαιρετούν.

η παρουσία της αστυνομίας εξαγριώνει. Δεν μπορούμε να νομιμοποιούμε αυτή την λογική (με μόνη εξαίρεση ίσως την κηδεία του μικρού Αλέξη). Η ίδια λογική είναι που λέει "τί ήθελε ο 15χρονος στα Εξάρχεια". Η αστυνομία έχει υποχρέωση και δικαίωμα να βρίσκεται οπουδήποτε υπάρχει η υποψία ότι μπορεί να συμβούν παράνομες πράξεις. Θα μου πείτε "ναι, αλλά ποια αστυνομία;" και θα έχετε δίκιο, οπότε πάμε στο προηγούμενο.

Που θα σταματήσουμε; Δεν ξέρω. Όσο περισσότερο εκτραχύνεται η κατάσταση, όσο περισσότερο ξεφεύγει ο έλεγχος, τόσο πιο σκληρά μέτρα θα χρειαστούν. Και να μην είναι απαραίτητα, μεγάλο μέρος της κοινωνίας, οι καταστηματάρχες που βλέπουν τα μαγαζιά τους να καίγονται, οι εργαζόμενοι που χάνουν τις δουλειές τους, οι πολίτες που βλέπουν την περιουσία τους (π.χ. το αυτοκίνητο που πληρώνουν ακόμη το δάνειό του) να καίγεται, οι γονείς που φοβούνται για τα παιδιά τους, όλοι αυτοί γίνονται πολύ πιο δεκτικοί σε ακραίες λύσεις. Ανησυχώ πολύ, ότι το τέλος αυτής της ιστορίας θα συνοδεύεται από απώλεια κάποιων δημοκρατικών μας δικαιωμάτων σε κάποιο βαθμό.

Να παραιτηθεί σήμερα η κυβέρνηση. Θεωρώ ότι θα ήταν από λάθος, ως δειλό. Παραίτηση της κυβέρνησης και προκύρηξη εκλογών σημαίνει ότι αυτόματα ορίζονται υπηρεσιακοί υπουργοί σε κάποια νευραλγικά υπουργεία, όπως το Δημ. Τάξης. Θεωρώ ανεύθυνο, ακόμη και για την συγκεκριμένη κυβέρνηση, να αναθέσει την λύση του προβλήματος σε ένα υπηρεσιακό υπουργό. Εδώ δεν τολμάει η κυβέρνηση που έχει εκλεγεί να εφαρμόσει τον νόμο, θα δώσουν την καυτή πατάτα σε ένα υπηρεσιακό υπουργό; Αυτές είναι πολιτικές αποφάσεις, όχι υπηρεσιακές. Να πάμε σε εκλογές μόλις ηρεμήσει η κατάσταση, δεν γίνονται εκλογές σε τέτοιο κλίμα βίας.

Όλα αυτά γίνονται για τον θάνατο του 15χρονου Αλέξη. Δεν νομίζω. Ο θάνατός του ήταν η αφορμή. Είναι το γεγονός που συμβολίζει την αστυνομική αυθαιρεσία και την αλόγιστη χρήση βίας. Η σπίθα. Αλλά από κει και πέρα, η γενικότερη αναταραχή ανέδειξε τα εκρηκτικά προβλήματα της κοινωνίας μας. Από τους αποκλεισμένους γκετοποιημένους ξένους, μέχρι την οικονομική ανέχεια, μέχρι την οργή των φορολογούμενων που είδαν την οικονομική στήριξη των τραπεζών, αλλά όχι των εισοδημάτων τους -πόσοι είδατε με μία κρυφή, έστω και στιγμιαία, χαρά το κάψιμο τραπεζών; [1] Μέχρι την έλλειψη παιδείας και την απουσία οποιασδήποτε διανόησης στην σύγχρονη Ελλάδα.

Τα επεισόδια γίνονται βάση σχεδίου. Ναι, καλά. Όπως οι πυρκαγιές του 2007 μπήκαν από ξένους πράκτορες.

Και τώρα; Δεν ξέρω. Δεν έχω κάποια λύση. Φοβάμαι τα χειρότερα. Φοβάμαι τους αγανακτισμένους (με ή χωρίς εισαγωγικά) πολίτες, φοβάμαι την δράση εγκληματικών στοιχείων σε πόλεις που πλέον υπάρχει αναρχία, φοβάμαι την αντίδραση μίας αστυνομίας που κουράζεται όλο και περισσότερο, φοβάμαι τα αποτελέσματα όλων αυτών στην οικονομία, φοβάμαι την δημιουργία μίσους και ρατσισμού, φοβάμαι τις σπασμωδικές κινήσεις μίας αποδεδειγμένα ανίκανης κυβέρνησης. Και η επαναφορά της "έννομης τάξης" δεν είναι λύση -όχι από μόνη της.

Δεν ξέρω.

Υπάρχουν πολλά ακόμη που θα ήθελα να γράψω. Αργότερα. Μάλλον πρέπει να δείξω και εγώ ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, όπως ζητάω από όλους τους άλλους. Ίσως και κάποια από όσα έγραψα, στο φορτισμένο κλίμα των ημερών, να προκαλούν αντιπαραθέσεις. Διορθώστε με. Θέλω την γνώμη σας. Πρέπει να συζητάμε. Σε αυτή την κατάσταση που βρισκόμαστε, χρειαζόμαστε την συζήτηση περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

--
[1] κάποιος ανέφερε στο twitter ότι άκουσε μία γιαγιά να λέει "Σε τζάμια να τα φάτε τα 28δις, Χριστουγεννιάτικα!". Χαμογέλασα, αν και ξέρω πόσο απέχει κάτι τέτοιο από την πραγματικότητα.