Η πρώτη μου αντίδραση, χθες το πρωί, όταν άκουσα το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου δεν διέφερε πολύ από αυτή ή αυτή[1]. Με λίγα λόγια, "πώς γίνεται να μιλάμε για δικαιοσύνη και να βλέπουμε ευθύνες μόνο σε αντίπαλους;". Στεναχωρήθηκα και θύμωσα μαζί.
Μετά παρακολούθησα τις δηλώσεις του Παπακωσταντίνου.
Γ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ: Θέλω να σας ρωτήσω, επειδή επικαλεστήκατε το πόρισμα από τα άλλα κόμματα, τα υπόλοιπα κόμματα μιλούν για ευθύνες και του κ. Φωτιάδη και του κ. Δρυ. Μόνο το ΠΑΣΟΚ δεν έχει μέσα στο δικό του. Δεν υπάρχουν ευθύνες γι' αυτούς τους δυο;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Νομίζω πως είναι σαφής στο πόρισμά μας, και θα εξειδικεύσουν ίσως περισσότερο οι συνάδελφοι που είναι στην Εξεταστική Επιτροπή, η θέση μας για τους δύο τέως υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Στην περίπτωση του κ. Δρυ, όπως γνωρίζετε, ο κ. Δρυς, στην απόφαση που πήρε, δικαιώθηκε από τα ελληνικά δικαστήρια.
Στην περίπτωση του κ. Φωτιάδη, θα υπήρχαν ευθύνες, εάν δεν είχε γίνει η αναπομπή. Από εκεί και πέρα, είναι σαφές ότι όλο αυτό το σκηνικό, το οποίο εκτυλίχθηκε στη συνέχεια, έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας δεν χρησιμοποίησαν την αναπομπή του κ. Φωτιάδη για να μπλοκάρουν την όλη διαδικασία, δεν έκαναν, όπως έκανε το ελληνικό Δημόσιο επί ΠΑΣΟΚ, την παράσταση στο δικαστήριο για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του ελληνικού Δημοσίου. Αντιθέτως, κατήργησαν μία δίκη, η οποία είχε ήδη κερδηθεί, με τη γνωστή συνέχεια που όλοι ξέρουμε.
Είδα από διαφορετική πλευρά το θέμα: μισό λεπτό, γιατί δεχόμαστε ότι σε ΚΑΘΕ υπόθεση έχουν ευθύνη όλοι; Πολύ βολικό δεν είναι να λέμε ότι φταίνε όλοι, αντί να κοιτάμε και να λέμε ποιος πραγματικά φταίει σε κάθε περίπτωση; Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν ευθύνες πολιτικών από το ΠΑΣΟΚ για διάφορα θέματα. Αλλά, ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν; Μήπως στην γενικότερη κατάσταση διαφθοράς καταλήξουμε σε κυνήγι μαγισσών; Μήπως ζητάμε αίμα πάση θυσία, αδιαφορώντας για το αν θα τιμωρήσουμε αθώους, μόνο και μόνο για να μην μας χαλάσει η πολύ βολική θεωρία ότι "όλοι ίδιοι είναι";
Η ομιλία του Παπανδρέου στην Βουλή, χθες το βράδυ, με κάλυψε με το παραπάνω. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα. (ολόκληρη η ομιλία, εδώ)
Πέρα από την "πολιτική διαμάχη", μου άρεσε εξαιρετικά η γενικότερη προσέγγιση:
"Και το θέμα αυτό, δεν είναι ηθικοπλαστικό, να βρεις αλάθητους κρατικούς λειτουργούς. Το θέμα είναι να περιορίσεις τις δυνατότητες για το αθέλητο ή και το εσκεμμένο λάθος. Να έχεις την πολιτική βούληση να λειτουργείς με διαφάνεια, με λογοδοσία, με σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον"
--
[1] έγραψαν και άλλοι: εδώ, εδώ.
[2] Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα blogs που συστηματικά υποστηρίζουν το ΠΑΣΟΚ ήταν εξαιρετικά σκληρά στην κριτική τους προς το ΠΑΣΟΚ για το πόρισμα. Χαίρομαι. Απέδειξαν ότι βασίζουν την κριτική τους όχι σε μία οπαδική αντίληψη της πολιτικής, αλλά στο τί πιστεύουν οι ίδιοι ως σωστό. Αυτός είναι ο γνήσιος διάλογος που μπορεί κάπου να μας πάει -τους βγάζω το καπέλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου