θυμήθηκα τον Τζακ Λόντον

Παρακολουθώντας διάφορες συζητήσεις, θυμήθηκα τον Τζακ Λόντον. Ήταν μία εποχή που ήταν ο αγαπημένος μου συγγραφέας, ήμουν μαθητής ακόμη, διάβαζα το ένα βιβλίο του μετά το άλλο -αλλά αυτό είναι άσχετο.

Τον θυμήθηκα γιατί οι συζητήσεις για τα όρια που επιτρέπεται να φτάνουμε για να υπερασπιστούμε το "δίκαιο", έξω από αυτό, μου έφεραν στο μυαλό ένα βιβλίο του, το "The Assassination Bureau, Ltd.". Ο ελληνικός τίτλος (στα ελληνικά το είχα διαβάσει) ήταν νομίζω "εταιρεία δολοφόνων" -δεν το βρήκα στην βιβλιοθήκη μου να το επιβεβαιώσω.

Η ιστορία είναι ως εξής. Υπάρχει μία εταιρεία δολοφόνων η οποία αναλαμβάνει εκτελέσεις. Αλλά, για να αναλάβει μία εκτέλεση, πρέπει να βεβαιωθούν ότι ο θάνατός του στόχου είναι "κοινωνικά δικαιολογημένος". Τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι ένας αιμοδιψής αστυνομικός, ένας αδίστακτος τραπεζίτης ή ένας διαβρωμένος δημόσιος λειτουργός.

Η "εταιρεία" λειτουργεί σαν μία καλολαδωμένη μηχανή, επιτελώντας το κοινωνικό της έργο, απαλλάσσοντας την κοινωνία από αυτούς που ο νόμος δεν μπορεί να αγγίξει, αλλά δρουν εναντίον της.

Μέχρι την ημέρα που έρχεται η αίτηση για τον επόμενο στόχο: τον ίδιο τον αρχηγό της Εταιρείας Δολοφόνων...

Θα ψάξω να το βρω και να το ξαναδιαβάσω. Ίσως και το "Σιδερένια Φτέρνα", του ίδιου.