2009-11-18

17 Νοέμβρη (2009)

Παρακολουθούσα χθες το βράδυ τις ανταποκρίσεις από το twitter για τα γεγονότα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της 17 Νοέμβρη... Ανταποκρίσεις για δεκάδες προσαγωγές, για το κέντρο της Θεσσαλονίκης που ήταν ασφυκτικά γεμάτο από χημικά, για το ότι οι αστυνομικές δυνάμεις δεν φέρουν διακριτικά...

Αντιγράφω μερικά, χωρίς χρονική σειρά, από διαφορετικούς ανθρώπους [*], που δίνουν ίσως το κλίμα:
- Από @teacherdude: τα δακρυγόνα πέφτουν μέσα στο κτίριο του Πολυτεχνείου, σπάζοντας τζάμια του κτιρίου, οι φοιτητές δε μπορούν να αποχωρήσουν
- Και δηλαδή τι σκατά να βάλω στα μούτρα για να μην πεθάνω απ'το βήχα βγαίνοντας απ'το σπίτι αν όχι μαντήλι; Θα με συλλάβουν για κουκουλοφόρο;
- RT @ZlatkoGR "βγήκα 15'' στο μπαλκόνι & άρχισα πάλι να δακρύζω. Είναι ξανά όπως όταν γυρνούσαμε πριν 2.30-3 ώρες" Κι εγώ.
- @asteris μα τα μπαχαλα ειναι μεσα .. τωρα απο κινητο μεσα στο πολυτεχνειο...και φυσικα δεν μπορουν να βγουν και οι φοιτητες...
- απο πολυτεχνειο σημερα Θεσσαλονικη.. @koukiosjunior για να βγει απο την σχολη "ντυθηκε" μπαχαλο .. κουκουλα και μαντηλι.. κλπ
- τα μπαχαλα μπηκαν στην σχολη και τα ΜΑΤ απεναντι κοιτουσαν... τα δακρυγονα χαος και για να βγει, τηλεφωνο φιλο μπαχαλο για να τον "περασει"
- @gkarageorge Κάτσε βρε Γιώργο, γουστάρει κανείς από τους πολίτες να παίρνει τζούρες δακρυγόνου ή να εξευτελίζεται σε μία αστυνομική έρευνα;
- Δεν ξέρω τι έγινε αλλά αυτή η υπόθεση με την αστυνομία να ξεφυτρώνει παντού, να ακολουθεί προκλητικά το ειρηνικό μπλόκ των αναρχικών σημερα
- @Cyberela Άμαχος πληθυσμός δεν είναι αυτός που καίει Σκουπιδοντενεκές και πετάει πέτρες νομίζω.
- @cyberela @apas @asteris Πέρυσι έφαγα στα μούτρα. Και ξέρετε γιατί; Γιατί βοηθούσα φίλο που έφαγε πέτρα από έναν μαλάκα στις πορίες
Δεν έγραψα τίποτα, δεν σχολίασα, διότι δεν μπορώ να πάρω το μέρος κανενός.

Δεν θα πάρω το μέρος ούτε αυτών που πνίγουν μία πόλη σε χημικά, ούτε αυτών που πνίγονται μόνο από τα χημικά της αστυνομίας, αλλά τα πνευμόνια τους δεν έχουν πρόβλημα τους καπνούς από τα χημικά από τα σκουπίδια που καίγονται στους κάδους. Ούτε των αστυνομικών που δικαιολογούν απόλυτα το παρατσούκλι "μπάτσος" με συμπεριφορές προκλητικές και κατάχρηση εξουσίας, ούτε αυτούς που θεωρούν προκλητική και μόνο την παρουσία της αστυνομίας, δικαιολογώντας έτσι οποιαδήποτε απάντηση σε αυτή την "πρόκληση". Ούτε τις αθρόες και χωρίς στοιχειοθέτηση προσαγωγές, ούτε και αυτούς που με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, χωρίς στοιχεία και χωρίς διάκριση, απαιτούν την απελευθέρωση όλων όσων συνελήφθησαν. Ούτε τους "μπάτσους", ούτε τους δήθεν επαναστάτες και εξεγερμένους που φωνάζουν εν χορό "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι" σε όλους τους αστυνομικούς. Ούτε με αυτούς που κρύβουν το πρόσωπό τους πίσω από κουκούλα και μαντήλι, ούτε από αυτούς που το κρύβουν πίσω από το κράνος και την έλλειψη διακριτικών.

Το κακό είναι ότι οι μεν δικαιολογούν την ύπαρξη και την δράση των δε -και αντίστροφα. Και τα θύματά τους, είναι συχνά όλοι οι υπόλοιποι.

Θύμα τους ήταν η Θεσσαλονίκη χθες με τα επεισόδια που έγιναν.

Θύμα τους και η Αθήνα με τα επεισόδια που δεν έγιναν. Αντιγράφω από το endea neos:
Το κύριο κοινωνικό και πολιτικό γεγονός φέτος, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, ήταν για άλλη μια φορά οι έρημοι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας. Οι κλειστοί σταθμοί του Μετρό την ώρα της πορείας. Ο φόβος και ο γρήγορος βηματισμός των περαστικών. Τα κλειστά μαγαζιά σε δρόμους κοντά στο Πολυτεχνείο. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, που και εφέτος, έφυγαν νωρίς από τις δουλειές τους...

Το κύριο κοινωνικό και πολιτικό γεγονός των τελευταίων ετών, την ημέρα της πορείας του Πολυτεχνείου, είναι ο φόβος... Ο φόβος του κόσμου για πιθανά βίαια επεισόδια. Κατά τη διάρκεια μιας κορυφαίας ημέρας μνήμης, εξέγερσης, αντίστασης και θυσίας. Για ψωμί, για παιδεία, για ελευθερία...

Θύμα τους ήταν και ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, που για όποιον δεν θυμάται, δεν ήταν ούτε μπάτσος, ούτε χρυσαυγίτης, ούτε αναρχικός, ούτε επαναστάτης, ούτε μπαχαλάκιας, αλλά ένα παιδί που ζούσε την χαρά μίας εξόδου για ποτό με τους φίλους του.

Για εμένα, δύο είναι τα στρατόπεδα. Από την μία αυτοί που επιζητούν την σύγκρουση, οξύνουν τα πνεύματα, δικαιολογούν τις βίαιες αντιδράσεις, δίνουν δικαιολογία ύπαρξης σε μπαχαλάκιδες, μπάτσους, τρομοκράτες, δυνάμεις καταστολής και λαβές για καταπάτηση ατομικών δικαιωμάτων. Και από την άλλη, όσοι θέλουν την κοινωνική ειρήνη μέσα στην οποία μπορεί να υπάρχει ευνομία, ελευθερία λόγου, δημοκρατία. Είμαι με τους δεύτερους.

Γνωρίζω ότι είναι θέμα ευαίσθητο. Είναι θέμα που πονάει την ελληνική κοινωνία. Αν νομίζετε ότι κάνω λάθος, τα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα.

--
[*] Τα twitts είναι από τους asteris, sotiriskoukios, Basilakis, Cyberela, tsimitakis, ανακατεμένα και χωρίς σειρά. Δεν έχει σημασία ποιος είπε το καθένα. Αναφέρω τα ονόματα απλά ως attribution.

Δεν υπάρχουν σχόλια: