Την Παρασκευή το βράδυ, κατά την διάρκεια της μετάδοσης της ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου από το Ηράκλειο, μία ομάδα ατόμων επιτέθηκε με μολότωφ στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Ιπποκράτους. Στην γωνία Ιπποκράτους και Ναυαρίνου ήταν σταθμευμένο ένα βαν που νοικιάζει το ΠΑΣΟΚ με εξοπλισμό για την ζωντανή μετάδοση video. Ο ιδιοκτήτης του που βρισκόταν μέσα και έκανε την τεχνική δουλειά πρόλαβε οριακά να ανοίξει την πόρτα και να πεταχτεί έξω, πριν το βαν τυλιχθεί στις φλόγες και καεί ολοσχερώς.
Μία παράπλευρη απώλεια ήταν ότι το deb8 (μία ανεξάρτητη προσπάθεια πολιτών για debate πολιτικών) ματαιώθηκε. Οι τεχνικοί που θα το κάλυπταν, είπαν ότι δεν ρισκάρουν.
Είχε η επίθεση στόχο το deb8; Όχι, θα έλεγα, με μεγάλη βεβαιότητα. Αλλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι αρκετοί από όσους έχουν κάνει σημαντική δουλειά για να οργανωθεί και να γίνει το αποδέχθηκαν ως κάτι "που έγινε και να δούμε πώς θα το ξεπεράσουμε" (δική μου η ερμηνεία στα εισαγωγικά).
Η δική μου θέση για το γεγονός είναι πολύ απλή: η επίθεση ήταν μία εγκληματική επίθεση. Κατέστρεψε την περιουσία ενός ανθρώπου, έθεσε σε πολύ μεγάλο κίνδυνο την ζωή του. Από την άλλη, ήταν και μία ξεκάθαρα αντιδημοκρατική επίθεση: βίαια επίθεση εναντίον ενός πολιτικού κόμματος, βίαια επίθεση εναντίον ενός μέσου πληροφόρησης (ακόμη και αν νόμιζαν ότι είναι το βαν ενός μεγάλου καναλιού και όχι αυτό που ήταν) και απόπειρα τρομοκράτησης των ανθρώπων που εργάζονται στον συγκεκριμένο πολιτικό φορέα.
Το ότι το deb8 δεν θα γίνει, είναι απόδειξη ότι σε ένα βαθμό πέτυχαν. Όπως και πολλά παρόμοια περιστατικά. [ Μία άλλη προσωπική μου εμπειρία ήταν ότι πριν από ένα περίπου χρόνο, ίσως λίγο περισσότερο, μία δημοσιογράφος μου ζήτησε να μου πάρει μία μικρή συνέντευξη για τα social media. Την παρακάλεσα να έρθει στο γραφείο μου, που ήταν τότε στην Σολωμού και μου εξήγησε ότι τηλεοπτικό συνεργείο δεν μπορεί να έρθει εκεί! ]
Όλα αυτά σημαίνουν για εμένα ένα πολύ απλό πράγμα: αποτέλεσμα των πράξεων των τύπων με τις κουκούλες και τις μολότωφ είναι ο περιορισμός της ελεύθερης έκφρασης σε μία περιοχή της Αθήνας.
Ενδιαφέρομαι πολύ για τα όποια δικαιολογητικά μπορεί να έχουν (αν φταίει η κοινωνία, η οικογένεια, η οικονομική κατάσταση, ο αποκλεισμός ή κάτι άλλο), από πολιτική άποψη -αν δεν κατανοήσουμε τα αίτια δεν θα μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε.
Αλλά δεν μπορώ να δεχθώ σε καμία περίπτωση, ότι μπορούμε να αποδεχόμαστε (σε πολιτικό επίπεδο) αυτές τις ενέργειες ως κάτι ασήμαντο και να υποβαθμίζουμε την σημασία των επιπτώσεών τους.
Θα ήμουν αντίθετος σε κάθε βίαια επιχείρηση-σκούπα για την καταστολή τους, γιατί πολύ απλά θεωρώ δεδομένο ότι αυτή θα διεξάγονταν με εξίσου αντιδημοκρατικούς όρους και θα καταπατούσε και αυτή δημοκρατικές ελευθερίες. Ούτε θέλω να με φυλάνε κλούβες και ΜΑΤ -το ότι έχουμε φτάσει να θεωρούμε δεδομένο ότι κυκλοφορούν άνδρες με αυτόματα στο κέντρο της Αθήνας το θεωρώ ξεπεσμό της κοινωνίας μας και ΑΚΡΩΣ ανησυχητικό.
Θέλω όμως να ακούω από κάθε πολιτικό φορέα ξεκάθαρη καταδίκη και παρόμοιων πράξεων και όσων συμμετέχουν σε αυτές, ανεξάρτητα από το αν προέρχονται από κουκουλοφόρους ή αστυνομικούς, παρακρατικούς, ακροδεξιούς ή ακροαριστερούς ή μπαχαλάκηδες -και να μην βρίσκουμε δικαιολογίες και ελαφρυντικά κατά περίπτωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου