Γ. Αλογοσκούφης: "Θα πρέπει να δούμε πώς η προστασία του περιβάλλοντος θα εφαρμόζεται με έναν τρόπο φιλικό προς τις επενδύσεις. Οι επενδύσεις είναι το βασικό ζητούμενο στη νέα εποχή." (enet.gr, 17/1/2006)
Όχι, δεν είναι το ένα εναντίον του άλλου! Δεν είναι "ή επενδύσεις ή περιβάλλον".
Υπάρχει και μία άλλη προσέγγιση -για το πώς η προστασία του περιβάλλοντος θα γίνει μοχλός ανάπτυξης και επενδύσεων.
5 σχόλια:
Τι μου θύμισες! Αυτή η δήλωση Αλογοσκούφη ήταν τόσο εντυπωσιακά εκτός πραγματικότητας που μου έχει μείνει καρφωμένη στο μυαλό... προσωπικά την είχα σχολιάσει ως εξής:
"[...]Σίγουρα, η “φιλική προς τις επενδύσεις προστασία του περιβάλλοντος” στην οποία έκανε αναφορά ο κ. Αλογοσκούφης είναι ένας παράγοντας. Αν και συμφωνώ μαζί του πως “οι επενδύσεις είναι βασικό ζητούμενο στη νέα εποχή”, διαφωνώ πως η προστασία του περιβάλλοντος είναι κάτι που μας “κόβει” βαθμούς “φιλικότητας προς τις επενδύσεις” στην Ελλάδα (βλέπε γραφειοκρατία, διαφθορά, έλλειψη επενδυτικής και επιχειρηματικής κουλτούρας, έλλειψη διαφάνειας κ.α.)." (http://anatheorisi.org/?p=46)
Αααα! Το περίφημο Morton's Fork (η αλλιώς false dichotomy και μάλλον στη δική μας περίπτωση excluded middle) το οποίο βέβαια είναι informal fallacy.
Ο Αλογοσκούφης πρέπει είτε να μην πατούσε στα μαθήματα Λογικής, είτε να είναι πολύ απελπισμένος, είτε να μας περνάει για λάχανα.
(Bifurcation αυτός, trifurcation εγώ! Sorry για τον "εσωτερικό" χαρακτήρα του σχολίου Παναγιώτη αλλά δεν αντέχω να ακούω τέτοιες κακοποιήσεις της λογικής των επιχειρημάτων, ειδικά από μορφωμένους ανθρώπους όπως ο υπ.Οικονομίας).
"tragedy of commons" λεγεται η σχετικη οικονομικη θεωρια σχετικα με την σπαταλη πορων. Παρολα αυτα επενδυσεις και περιβαλλον μπορει να πανε μαζι. Βλεπε το concept της πρασινης οικονομιας που προωθησε το ΠΑΣΟΚ στο προγραμμα το 2007 και παραδειγματα οπως π.χ. η Δανια και τελευαια η πολιτεια της Καλιφορνια.
Καλιστα θα μπορουσαν να γινουν επενδυσεις στην πρασινη οικονομια
check also
http://www.env-econ.net/2006/03/capitalism_and_.html
Η κυβέρνηση ακολουθεί την προσφιλή της πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Από τη μία οι καλοί επιχειρηματίες-εργοδότες από την άλλοι οι κακοί παλιό-υπάλληλοι με τις αμοιβές και τις μη απολύσεις που εμποδίζουν την ανάπτυξη. Από τη μία οι τίμιοι (αλλά φτωχοί) μισθωτοί και από την άλλη οι παλιό κλέφτες ελεύθεροι επαγγελματίες- να τους φορολογήσουμε γιατί μας τα κρύβουν. Η τακτική αυτή εκτός από τις κοινωνικές ομάδες, φαίνεται τώρα και στο περιβάλλον. Από τη μια το (κακόμοιρο μεν-εμπόδιο δε) περιβάλλον και από την άλλη η καλή μας η ανάπτυξη. Ελλείψει μακρόπνοου οράματος και σχεδίου, ας τους βάζουμε να συγκρούονται μεταξύ τους και να παρεμβαίνουμε με τις πρόχειρες λύσεις μας, όταν πια «δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά». Από μονόδρομο σε μονόδρομο και από το ένα αδιέξοδο στο άλλο. Τεχνητά βέβαια πάντα και χωρίς να θίγονται ποτέ συγκεκριμένες ομάδες και συμφέροντα…
Καλά θα ήταν ο ανεκδιήγητος Αλλογοσκούφης νά διαβάσει τα πρακτικά του συνεδρίου υηε Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, στην Αθήνα 8 και 9 Σεπτεμβρίου 2008, για την Κοινωνική Ευθύνη των Επιχειρήσεων. Βέβαια, τη δεύτερη μέρα ήταν και αυτός ομολητής. Πιστεύω, όμως, ότι ήρθε απλά να καταγράψει την παρουσία του. Δεν είπε τίποτε. Ακολούθησε τη γραμμή Καραμανλή που την προηγούμενη μέρα είπε στην ομιλία του: Το κράτος παίζει απλά υποβοηθητικό ρόλο για την επιχειρηματικότητα. Ανάθεμα τα μεταπτυχειακά τους. Ποιος τους είπε ότι η αγορά λειτουργεί αυτόματα και μόνη της, χωρίς θεσμικό πλαίσιο; Αυτοί ή ήταν μεταξεταστέοι ή είναι πολύ ανίκανοι, ή κάτι άλλο πιο βρώμικο...
Δημοσίευση σχολίου