Πέρα όμως από τις φανφάρες (πολλά τηλεοπτικά πλάνα με δέντρα από πίσω, να ξεχάσουμε και τις φωτιές του 2007), μήπως θα έπρεπε να ασχοληθεί με πιο ουσιαστικά θέματα;
Διαβάζω στην χθεσινή συνέντευξη τύπου του Μ. Χρυσοχοϊδη για την ενέργεια:
[...] εκφράζουμε την ανησυχία μας ως αξιωματική αντιπολίτευση και θέλουμε αυτή την ανησυχία να τη μεταφέρουμε στους πολίτες αλλά και ένα μήνυμα στην κυβέρνηση, ότι η Ελλάδα σιγά - σιγά τίθεται σε πυρηνικό κλοιό. Ένας πυρηνικός κλοιός αρχίζει να σχηματίζεται σταδιακά τα τελευταία χρόνια γύρω από την Ελλάδα. Ο εφιάλτης πλέον βρίσκεται στη γειτονιά μας.
Η Τουρκία προκήρυξε διαγωνισμό για τη δημιουργία μιας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με πυρηνικούς αντιδραστήρες μετά από άδεια την οποία έδωσε το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών και συμφωνίες που έχουν κάνει οι Τούρκοι με τους Αμερικανούς.
Η Βουλγαρία χτίζει αυτή τη στιγμή δύο πυρηνικά εργοστάσια σε συνεργασία με θυγατρική της GASPROM. Η Ρουμανία, το Ισραήλ, η Γαλλία, η Ιταλία, η Αλβανία κινείται προς την κατεύθυνση δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου, η Αίγυπτος, ενδεχομένως τα Σκόπια έχουν επιδείξει κάποιο ενδιαφέρον.
Δυστυχώς αυτή η ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη για την ασφάλεια του περιβάλλοντος φαίνεται να συντελείται με την ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης. Οι πρωτοβουλίες τις οποίες περιορίζεται στην εκ του μακρόθεν παρακολούθηση του θέματος.
Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα βάσει των διεθνών συνθηκών να ζητήσει ενημέρωση και από τη διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας αλλά και από τους γείτονές της για όλες αυτές τις πυρηνικές δραστηριότητες που συντελούνται αυτή τη στιγμή στη γειτονιά της. Ένα δικαίωμα που η Ελλάδα δεν έχει ασκήσει ακόμα.
9 σχόλια:
Σωστός! Αντε, επιτέλους, ας ζητήσουμε να ενημερωθούμε μπας και ανοίξουν τα ματάκια μας και παίρνουμε και μεις σειρά σιγά-σιγά.
Ειδικά με όλους (λέμε τώρα) τριγύρω σου να κάνουν αυτή την επιλογή είναι χαζομάρα να παίρνεις μόνο το μερίδιο στον -όποιο- κίνδυνο και όχι και στα ωφέλη.
Κατά τα άλλα, ο κ. Χρυσοχοϊδης στόχευσε και πάλι στο φοβικό και θυμικό των Ελλήνων: "κλοιός", "εφιάλτης", "Τούρκοι σε συνεργασία με τους Αμερικάνους" κλπ
Το καλύτερο είναι όμως το "*ενδεχομένως* τα Σκόπια και η Αίγυπτος". Πως το έπαθε και άφησε έξω από το "ενδεχομένως" την Λιβύη, ώστε να κλείσει 360 τον κύκλο?
Μα τι λέτε;
Εδώ ο Σουφλιάς είπε ότι η πυρηνική ενέργεια ορθώς έχει ενταχθεί από την Ε.Ε. στις ανανεώσιμες...!
Δείτε εδώ!
Ενδιαφέρον το πόστ και σίγουρα πολλοί είναι αντίθετοι στην ύπαρξη πυρηνικών στην περιοχή. Αυτό που δε μας είπε κανείς είναι ΤΙ ΕΚΑΝΕ για όλα αυτά ο κατά τ’ άλλα ευαίσθητος και οικολόγος ΓΑΠ, ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς;
Γενικά θα με ενδιέφερε να γνωρίζω ποια είναι η άποψη του ΠΑΣΟΚ, η πολιτική που θα ακολουθούσε ως κυβέρνηση… λέμε και κανένα αστείο τώρα που οι σύντροφοι κατάφεραν να κατατροπώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δηλαδή, να νομοθετήσουμε ως casus belli την πρόθεση οποιουδήποτε γειτονικού και κυρίαρχου κράτους να επενδύσει σε φτηνές αν και επικίνδυνες πηγές παραγωγής ενέργειας; Προληπτικούς πολέμους για την ενέργεια; Εκτός κι αν στείλετε τον ΓΑΠ να τους υπνωτίσει με κανένα ζεμπέκικο…
Όλο αυτό πιστεύω πως είναι μια παγκόσμια συνομωσία για να πληγούν οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ. Διότι αν συμβούν όλα αυτά θα αγοράζουμε πολύ φτηνά ρεύμα από τις γειτονικές μας χώρες όταν θα κατεβάζουν τους ρελέδες οι θεσίτες.
Πάλι καλά να λέμε που εμείς δεν θέλουμε πυρηνικά εντός των συνόρων, φανταστείτε οι συνδικαλιστές να αποκτήσουν πυρηνικά… θα ζητήσουν μέχρι και η θέση τους να κληρονομείται…
@σπύρος:
Σπύρο, είμαι αντίθετος στην χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Όχι, από κάποιο "κόλλημα", αλλά γιατί ψάχνοντας έχω μάθει ότι το συνολικό κόστος ενός τέτοιου εργοστασίου, ξεκινώντας από την κατασκευή μέχρι και την τελική "απόσυρσή του", είναι δυσανάλογο με τα οφέλη που προσφέρει.
Ειδικά το θέμα του τί γίνεται ένα εργοστάσιο μετά από ~50 χρόνια λειτουργίας, όταν είναι όλο ραδιενεργό και πρέπει κάπως να παροπλισθεί είναι ένα πρόβλημα που σχεδόν δεν έχει λύση -είναι ένα "χρέος" που απλά κληροδοτεί κάποιος στις επόμενες γεννιές.
@nick:
casus belli το ένα, βέτο το άλλο, δεν συμπεριφέρονται έτσι οι πολιτισμένοι άνθρωποι. Δεν είμαστε οι τραμπούκοι της γειτονιάς να απειλούμε και να βαράμε. Μπορούμε όμως να ασκούμε τα δικαιώματά μας, να ενημερωνόμαστε και να πιέζουμε διπλωματικά -όταν δεν έχουμε κάψει όλα τα χαρτιά μας στο πώς θα ονομάσει κάποιος σε μία γειτονική χώρα το παιδί του ή το αεροδρόμιό του.
Πολύ λογικές βρίσκω τις προθέσεις των γειτόνων μας. Εμείς δυστυχώς αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της Π.Ε. φοβικά...
Νίκο,
Δεν ξέρω που μεγάλωσες ή που ζεις, αλλά εγώ μεγάλωσα και ζω στην Ξάνθη, όπου για τρεις μήνες μετά το τσέρνομπιλ δεν μπορούσαμε να φάμε ζαρζαβατικά από το μπαχτσέ μας, ή οτιδήποτε προερχόταν από παραγωγή στη Β. Ελλάδα και όπου οι μανάδες μας δεν μας άφηναν να βγούμε να παίξουμε έξω και όλο αυτό όχι γιατί αντιμετώπιζαν το γεγονός "φοβικά", αλλά γιατί ήταν μια πραγματικότητα.
Ψάξε βρες για τα ποσοστά θανάτων από καρκίνο στην βόρεια Ελλάδα. Τώρα μόλις αρχίσαμε να "πληρώνουμε" το τσέρνομπιλ εδώ πάνω...
«Είναι σίγουρο ότι το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ προκάλεσε χιλιάδες θανάτους», αναφέρει ο καθηγητής κ. Σιμόπουλος. «Στην Ελλάδα, έως τώρα τουλάχιστον υπήρξαμε πιο τυχεροί. Το είδος της ραδιενέργειας που έφτασε στην Ελλάδα αποτελεί την αιτία εκδήλωσης ραγδαία εξελισσόμενου καρκίνου στο γαστρεντερικό σύστημα. Κάτοικοι της Ρωσίας και της Ουκρανίας πέθαναν από λευχαιμία και θυρεοειδή, που εκδηλώνεται μέσα σε διάστημα ελαχίστων ετών από την έκθεση σε ραδιενέργεια. Για να εκδηλωθεί καρκίνος στο γαστρεντερικό σύστημα από ραδιενέργεια, όμως, χρειάζονται περίπου 20 χρόνια. Εάν επαληθευτούν αυτές οι δυσοίωνες θεωρίες, κάτι για το οποίο δεν είμαι σίγουρος, από τώρα και μετά θα αρχίσουμε να μετράμε θύματα από το Τσερνόμπιλ».
http://www.el.teithe.gr/timeliness/env_view.asp?id=1270
Το γεγονός με τα πυρηνικά εργοστάσια είναι πως από τη στιγμή που δεν μπορούμε να επιβάλουμε τη μη ύπαρξη τους στην περιοχή, δεν μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε για τα ηθικά ζητήματα εντός της Ελλάδας, μιας κι όλα αυτά έχουν παραβλεφτεί από τους γείτονες μας.
Δεν υπάρχει περίπτωση οποιαδήποτε διπλωματική διάνυα να μεταπείσει τους αναπτυσσόμενους και φτωχούς γείτονες μας. Ειδικά αν αναλογιστούμε πως τέτοιες κινήσεις προέχονται από την πλευρά της Τουρκίας και αποτελούν τα αρχικά βήματα για απόκτηση τεχνογνωσίας στον συγκεκριμένο τομέα ώστε μακροπρόθεσμα να την εκμεταλλευθεί και για στρατιωτικούς σκοπούς. Κάτι τέτοιο δεν μας αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.
Αυτό που θα μπορούσαμε να επιτύχουμε είναι να υιοθετηθούν πολύ υψηλότερα στάνταρ στην ασφάλεια. Άλλο ένα θέμα που θα πρέπει να διασφαλίσουμε είναι η διαχείριση των πυρηνικών αποβλήτων. Τις επιπτώσεις άλλωστε και τις απαγορεύσεις τις είχαμε ζήσει σε όλη την επικράτεια και σε όλη την περιοχή την περίοδο του Τσερνομπίλ, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να διασφαλίσουμε κάτι τέτοιο να μην επαναληφθεί.
Το ζήτημα της χρήσης ή μη πυρηνικής ενέργειας, σίγουρα δεν είναι απλό. Δεν είμαι σίγουρος αν πρέπει σε περιοχές υψηλού κινδύνου όπως η Ελλάδα να υπάρχουν τέτοια εργοστάσια. Άποψη μου είναι πως η Ε.Ε. ή ακόμα και ο Ο.Η.Ε. θα πρέπει να κάνουν κάποιο σχεδιασμό σχετικά με την ενεργειακή επάρκεια των χορών σε επίπεδο ηπείρων.
Να δούμε δηλαδή τι τεχνολογίες / μορφές παραγωγής ενέργειας προσφέρονται για κάθε χώρα / γεωγραφική περιοχή. Να αναπτύξουμε έτσι ηπιότερες μορφές παραγωγής σε χώρες υψηλού -π.χ. σεισμικού- ρίσκου, ενώ σε γεωγραφικές περιοχές χαμηλού κινδύνου και σε χώρες που ήδη διαθέτουν πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας να υπάρξει μια περαιτέρω ανάπτυξη για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών και των χορών υψηλού ρίσκου.
Σαν αντισταθμιστικός παράγοντας θα μπορούσε το κόστος της περαιτέρω ανάπτυξης πυρηνικών εργοστασίων στις ασφαλέστερες περιοχές να το επωμιστούν οι χώρες που βρίσκονται σε πιο επισφαλείς περιοχές ώστε να αποκτήσουν προνομιακή πρόσβαση σε ένα ευρύτερο π.χ. ευρωπαϊκό ενεργειακό δίκτυο.
Τώρα όλα αυτά είναι πρόχειρες σκέψεις, περιμένω να ακούσω γνώμες γι αυτή την ιδέα. Έτσι για να μην γκρινιάζουμε μόνο, ας αλλάξουμε κάποιες απόψεις σε ένα πολύ σοβαρό θέμα.
Πάντως η Ιαπωνία, αν και είναι η περιοχή / χώρα με το υψηλότερο σεισμικό ρίσκο έχει αναπτύξει εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, μεταξύ αυτών και το Kashiwazaki-Kariwa Nuclear Power Plant:
«It is the largest nuclear generating station in the world by net electrical power rating, and has also been hit by the strongest earthquake to ever occur at a nuclear plant, the July 2007 Chūetsu offshore earthquake. As of April, 2008, the entire plant is still shut down due to effects from the earthquake. A group of concerned scientists and engineers has called for the closure of the Kashiwazaki-Kariwa Nuclear Power Plant.»
Απ’ ότι κατάλαβα ο κυριότερο λόγος που το εργοστάσιο είναι ακόμα κλειστό, είναι ο φόβος πως ακριβώς κάτω από το εργοστάσιο περνά κάποιο σεισμικό ρήγμα. Κατά τ’ άλλα υπάρχουν αυστηροί κανονισμοί για την κατασκευή και λειτουργία πυρηνικών εργοστασίων στην Ιαπωνία:
«The foundation of the plant goes through an unstable layer of sand down to a sturdy layer of bedrock, and thus the foundation was very deep. Four stories are underground currently as a result of this. The large portion underground also supposedly makes it less likely to suffer large sways due to resonance vibrations. As with other Japanese power plants, the plant was built according to strict earthquake-resistance standards which are regulated by the law and the atomic energy commission.
In 2006, the safety standards for Japan's nuclear plant's earthquake resistance were modified and tightened. After the 2007 earthquake, suspicions arose that another fault line may be closer than originally thought to the plant, and possibly running straight through the site.»
Inside the nuclear plant hit by earthquake
Kashiwazaki nuke plant wrap up
Αυτά…
Δημοσίευση σχολίου