2008-04-17

Συνάντηση Μπακογιάννη με bloggers (II)

Προσπαθώντας να αποσαφηνήσω μερικά από τα πράγματα που έγραψα στο χθεσινό μου post, η συνάντηση Ντόρας Μπακογιάννη με bloggers και το φάουλ της Υπ.Εξ..

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

απ'ότι είδα ούτε σήμερα σε κάλεσε στο συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής... παιχνίδια εξουσίας της Ντόρας - ουσιαστικά χτυπάει εσένα για να τα ακούει ο Κωστάκης

V for Vlamenoi ;) είπε...

Παναγιώτη, όπως σχολίασα και στο άλλο ποστ, η Υπ. Εξ. είναι υποχρεωμένη να σέβεται τους θεσμούς και τις διαδικασίες που αυτοί προϋποθέτουν. Δηλαδή, φάουλ θα ήταν να ενημερώσει επιλεκτικά τους πολιτικούς αρχηγούς, αποκλείοντας κάποιον / κάποιους…

Κάτι τέτοιο είναι πολύ μακριά σε σχέση με την πρωτοβουλία να αφουγκραστεί / συμβουλευθεί έναν αριθμό ανθρώπων για ένα θέμα. Το να αρχίσουμε να λέμε, «μα δεν υπήρχαν διαδικασίες», «μα δεν υπήρχαν κριτήρια», «μα είναι κυβερνητικό στέλεχος» κτλ… τα θεωρό τραβηγμένο, διότι με αυτή τη λογική για κάθε σύμβουλο υπουργού / υφυπουργού θα έπρεπε να ζητάμε διαγωνισμό μέσο ΑΣΕΠ…

alzap είπε...

Ο διαχωρισμός που κάνεις ανάμεσα στην πολιτικό και στην Υπουργό Εξωτερικών είναι σαφής και απολύτως τεκμηριωμένος με όρους δεοντολογίας.
Αλλά νομίζω ότι και το πλαίσιο που βάζεις σε σχέση με την επιθυμία κάποιων πολιτικών να συνδιαλέγονται με bloggers, είναι επαρκές και λογικό.
Φαντάζομαι ότι και οι άνθρωποι της Μπακογιάννη που ασχολούνται με αυτά θα συμφωνήσουν.
Άλλωστε και για εκείνους το γεγονός αυτό ήταν η πρώτη τους απόπειρα. Στην επόμενη, αν υπάρξει βεβαίως, μάλλον θα γίνει καλύτερα.
Καλημέρα.

Παναγιώτης Βρυώνης είπε...

@Nicholas Batsikouras:

Γενικά, είναι καλό ακόμη και για τους συμβούλους να υπάρχει (όσο γίνεται) διαφάνεια.

Μιας και έχεις πάρει εργολαβία το blog μου, δεν μας λες και την άποψή σου για την ονομασία "Νέα Μακεδονία" που προτείνει η Υπ.Εξ.; Είμαι περίεργος να δω πώς αντιμετωπίζει αυτή την πρόταση κάποιος που δήλωνε ότι "ο Καρατζαφέρης είναι ο μόνος έλληνας πολιτικός του οποίου οι θέσεις τον καλύπτουν απόλυτα".

V for Vlamenoi ;) είπε...

Όντως πολλά απ’ όσα λέει ο Καρατζαφέρης με βρίσκουν σύμφωνο, αλλά επειδή το συνοθύλευμα που υπάρχει στο κόμμα του δεν μου εμπνέει ιδιαίτερη εμπιστοσύνη προτιμώ να μην του εμπιστεύομαι την ψήφο μου…

Του εμπιστεύομαι πάντως τον θαυμασμό μου. Μιας και αυτό που κατάφερε τόσο επιχειρηματικά, όσο και πολιτικά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως το έκανε χωρίς να προέρχεται από κάποιο πολιτικό τζάκι, χωρίς να λάβει το χρίσμα και χωρίς να του δοθεί κανένα δαχτυλίδι, το αντίθετο μάλιστα…

Πιστεύω δε πως άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, αν ήταν στη θέση του Καρατζαφέρη μετά τη διαγραφή του από τη ΝΔ, θα έπεφταν σε βαθιά κατάθλιψη και θα επέστρεφαν σε συνήθειες των φοιτητικών τους χρόνων όπως το χασίς μπας και βρουν διέξοδο.

Κατά περιόδους έχω εκφράσει τον θαυμασμό μου και σε άλλα πρόσωπα, μεταξύ αυτών κι ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Νίκος Δήμου, ο Στέφανος Μάνος, ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, όπως κι ο Μίκης Θεοδωράκης ειδικά μετά την επιστολή του για το Μακεδονικό, η οποία με εκφράζει απόλυτα.

Όσο για το Μακεδονικό, η δική μου πρόταση είναι να πάρουμε το ρίσκο που ελλοχεύει η δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας και μιας Μεγάλης Βουλγαρίας και να κάνουμε τα πάντα για να αποσταθεροποιήσουμε τη ΠΓΔΜ ώστε να διαλυθεί. Από εκεί και πέρα η εθνική προπαγάνδα των Αλβανών και των Βουλγάρων θα αναλάβει να εξαλείψει τα περί «Μακεδονικού Έθνους».

Διαφορετικά η μόνη αλήθεια είναι πως ακόμα κι αν είχαμε τη δυνατότητα να επιβάλουμε ονομασία χωρίς τον όρο «Μακεδονία» η προπαγάνδα των Σκοπίων θα συνεχίζει να δημιουργεί ανθρώπους που ενώ μιλούν μια βουλγαρική διάλεκτο θα πιστεύουν ακράδαντα πως είναι απόγονοι του Αλέξανδρου και τα σύνορα τους φτάνουν μέχρι τον Όλυμπο.

Προφανώς η άποψη μου δεν ταυτίζεται με την άποψη κανενός κοινοβουλευτικού κόμματος, ούτε με ακροδεξιούς κύκλους που λένε να κάνουμε «ντου», ούτε με μερικούς Φιλελεύθερους που λένε να αναγνωρίσουμε την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία», ούτε με ακροαριστερούς όπως το ΟΑΚΕ που είχε συμμαχήσει με το «Ουράνιο Τόξο».

Τέλος αφού αυτή η χώρα δεν είναι έτοιμη να προασπίσει τα εθνικά της συμφέροντα με όλα τα μέσα που η πολιτεία διαθέτει (όπως ο απόδημος ελληνισμός) και ειδικά από τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα δαιμονοποιεί φωνές που ζητούν επιθετική εξωτερική πολιτική (όχι πόλεμο), τότε το «Νέα Μακεδονία» είναι καλύτερο από το σκέτο «Μακεδονία» και χειρότερο από το «Σλαβομακεδονία».

Παναγιώτης Βρυώνης είπε...

@Nick Batsikouras:

Μου κάνει εντύπωση που εκφράζεις τέτοια μομφή για τον Καραμανλή και την Μπακογιάννη (σχετικά με τα πολιτικά τζάκια), αλλά πρέπει να παραδεχθώ το θάρος σου.

Η θέση σου από ό,τι βλέπω, αν και λες το αντίθετο ταυτίζεται με την θέση της Ν.Δ.

Η (σχετική) μετριοπάθεια που δείχνεις εδώ με εκπλήσει, όταν βρήκα άλλα σημεία στο internet στα οποία περιγράφεις πώς "έσπασες τα μούτρα ενός αναρχικού που πήγε να βάλει πανώ" στην πορεία που ήσουνα.

V for Vlamenoi ;) είπε...

Για θύμισε μου σε ποια απ’ όλες τις πορείες έγινε αυτό και δώσέ μου και το αντίστοιχο λινκ…

Παναγιώτης Βρυώνης είπε...

@Nicholas Batsikouras: χμμμ... Πρέπει να ψάξω ξανά; ΟΚ, το έκανα μία φορά για να ξέρω με ποιον μιλάω, αλλά δεν έχω μεγάλη όρεξη να φάω μερικές ακόμη ώρες στο google.

Αν όμως θεωρείς ότι λέω ψέματα και δεν έχεις γράψει ποτέ κάτι τέτοιο, θα ψάξω και θα στο βρώ.

V for Vlamenoi ;) είπε...

Αν σε βολεύει να δεις αυτά που λέω ως μομφή απέναντι στον Πρωθυπουργό και την Υπ. Εξ. είναι δικαίωμα σου. Τουλάχιστον για μένα, όπως και για πολλούς Έλληνες, αποτελούν τις πλέων αξιόλογες επιλογές, γι’ αυτό και τους ψηφίζουμε. Όσο για την Ντόρα να σου θυμίσω πως η πορεία της στην κεντρική πολιτική σκηνή ουσιαστικά ξεκίνησε με τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη. Παρόλα αυτά εγώ δεν έχω κάποιο κόλλημα να δηλώσω πως η οικογενειοκρατία με ενοχλεί κι απ’ ότι βλέπω τείνει να γίνει μόδα και στον τάχα «προοδευτικό χώρο».

Όσο γα το Μακεδονικό, η λύση που το ΠΑΣΟΚ προτείνει εμπεριέχει ή όχι τον όρο «Μακεδονία»; Κι αν ναι που διαφοροποιείται; Αν δεν κάνω λάθος πρώτη η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στην ενδιάμεση συμφωνία, αναγνώρισε τα Σκόπια με τη σύνθετη (προσωρινή) ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η οποία οδήγησε -στην καλύτερη- να τους αποκαλούν «FYR-Macedonia». Δυστυχώς στην διπλωματία όταν παραχωρείς λέξεις παραχωρείς εθνικά / κυριαρχικά δικαιώματα.

Στο θέμα του ξυλοδαρμού, νομίζω πως μιλάς με κάποιον που στα 14 του σε μαθητική πορεία ως μέλος της περιφρούρησης της πορείας έδειρε ένα ΤΕΙτζή που μαζί με καμιά δεκαριά όμοιους του, με τον γνωστό αριστερό τσαμπουκά, πήγαν να «καπελώσουν» τη μαθητική πορεία. Από εκείνα τα χρόνια έχουν περάσει αρκετά ηλιοβασιλέματα και η γενικότερη παρουσία μου -όπως και η παρουσία μου στο ΤΕΙ Ηρακλείου- μόνο εριστική δεν είναι. Eιδικά πέρσι με τις μεγάλες καταλήψεις ήμουν ένα από τα άτομα που επεμβαίναμε για να ηρεμίσουμε τα πνεύματα στις συνελεύσεις. Αυτό μπορούν να στο επιβεβαιώσουν και κοινοί μας γνωστοί σε περίπτωση που θες περαιτέρω διαβεβαιώσεις πολιτικών φρονημάτων για να διασταυρώσεις αν είμαι καλό παιδί και τα σχετικά, «ώστε να ξέρεις με ποιον μιλας»...

:)

Παναγιώτης Βρυώνης είπε...

@Nicholas Batsikouras:
Έψαξα και βρήκα. Αυτό στο οποίο αναφέρομαι το έχεις γράψει, περίφανος, το 2003 (ναι, όντως αναφέρεις ότι συνέβει το 1998).

Αλλά καταλαβαίνω αυτό που λες για το "έχουν περάσει πολλά φεγγάρια" και ίσως να έχεις αλλάξει από το 2003.

Να θεωρώ λοιπόν ότι το επιχείρημα "από το 2003 μέχρι τώρα έχουν περάσει πολλά φεγγάρια" είναι αποδεκτό από εσένα; Από εμένα είναι, με κάποια επιφύλαξη -είτε αναφέρεται σε πρόσωπα, είτε σε κόμματα.

V for Vlamenoi ;) είπε...

Αρχικά το thread στο οποίο αναφέρθηκες είχε καταντήσει να είναι ένα τεράστιο flame, εξ ου και το ύφος, αναφέρω επίσης σε επόμενο post πως μας επιτέθηκαν. Μια συζήτηση προφανώς, όπως και το επίπεδο της σχετίζονται με το επίπεδο που έχουν οι συνομιλητές και καταλήγει αντίστοιχα.

Δεν θα χρησιμοποιήσω το επιχείρημα πως ήμουν αρκετά μικρότερος, άρα και πιο άπειρος και πιο οξύθυμος κτλ. Θα σταθώ μόνο στην πιθανότητα να υπάρχει κάτι από αυτά που λέω σήμερα, το οποίο ίσος μετά από 5-10 χρόνια να πιστεύω πως δεν θα έπρεπε να το είχα πει ή πως θα έπρεπε να το είχα διατυπώσω διαφορετικά. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα εκφράζω τη γνώμη μου επιφυλασσόμενος αν θα πιστεύω το ίδιο ή κάτι παρεμφερές μετά από μερικά χρόνια.

Μπορεί μετά από μερικά χρόνια που θα έχω οικογένεια πχ να μην θέλω να είμαι τόσο καυστικός ώστε να μην ενοχλώ για ευνόητους λόγους, ενώ τώρα κάτι τέτοιο μου είναι αδιάφορο.

Στην τελική τόσα σκάνδαλα έχουν παραγραφεί, ξεχασθεί, κουκουλωθεί σε αυτή τη χώρα… τόσοι πολιτικοί έχουν αλλάξει θέσεις, απόψεις, κόμματα… εγώ δεν ζητώ κανένα συγχωροχάρτι, απλά εξηγώ πως έχουν τα πράγματα, χωρίς να απαιτώ να υιοθετήσει κάποιος τη δική μου εκδοχή.