Νομίζω η «στάση» του Κ. Σημίτη είναι η καλύτερη απάντηση στον ΓΑΠ, προσέξτε τον όταν ανοίγει η κάμερα, στα γενικά πλάνα, ούτε καν χειροκροτά.
Δεν μας είπε ο ΓΑΠ για τις αρκετές δεκάδες (αν όχι καμιά εκατοστή) κρατών, που στην περίοδο υπουργίας του στο ΥΠΕΞ, αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία».
Και μη μου πει κάποιος πως αυτά τα κράτη δεν είχαν το ειδικό βάρος που έχουν η Ρωσία και οι ΗΠΑ… γιατί ίσα-ίσα όταν ο ΓΑΠ ως ΥΠΕΞ δεν μπορούσε να μεταπείσει τη «Ζουαζηλάνδη» (μπορεί το παράδειγμα να είναι άτυχο) πως νομιμοποιείτε να εγκαλεί τη Νέα Δημοκρατία για Ρωσία και ΗΠΑ;
Μιας και σε άλλη κουβέντα κάναμε έμμεσα λόγο για την «κατασκευή» της κοινής γνώμης, ορίστε ένα τρανό παράδειγμα κατασκευασμένου πολιτικού (ΓΑΠ) που σάρωνε στις δημοσκοπήσεις για τις «διπλωματικές» του ικανότητες…
Τελικά μόνο «δεινός διπλωμάτης» δεν αποδείχθηκε, ειδικά μετά την ενθρόνιση του. Οι διαφημίσεις μάλλον κρύβουν κι αλήθειες… «παντού υπάρχει ένας μύθος»!
15/1/1992: Η Βουλγαρία είναι η πρώτη χώρα που αναγνωρίζει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα («Δημοκρατία της Μακεδονίας»).
6/8/1992: Η Ρωσία αναγνωρίζει τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία».
7/4/1993: Η 817 απόφαση του ΟΗΕ κάνει δεκτά τα Σκόπια στον ΟΗΕ με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
ΠΑΣΟΚ
4/11/1993: Η κυβέρνηση Παπανδρέου διακόπτει τις συνομιλίες στον ΟΗΕ.
21/12/1993: Η Ιαπωνία αναγνωρίζει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα.
23/12/1993: Η Βρετανία ανοίγει την πρώτη ευρωπαϊκή πρεσβεία στα Σκόπια.
9/2/1994: Οι ΗΠΑ ακολουθούν τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και αναγνωρίζουν την ΠΓΔΜ. Ανάμεσα σε άλλα, η ανακοίνωση του αμερικανικού ΥΠΕΞ έλεγε: «Η ενέργειά μας αυτή, η οποία ακολουθεί σχεδόν όλες τις χώρες της Ευρώπης, θα βοηθήσει στην προώθηση της σταθερότητας στην περιοχή (...)».
13/9/1995: Υπογράφεται στη Νέα Υόρκη από τους υπουργούς Εξωτερικών Ελλάδος και ΠΓΔΜ, Κάρολο Παπούλια και Στέβκο Τσερβένκοφσκι, η λεγόμενη «ενδιάμεση συμφωνία», που ρυθμίζει τις σχέσεις των δύο χωρών. Η συμφωνία θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ σε ένα μήνα και προβλέπει ότι: 1) οι δύο πλευρές αποδέχονται τα υπάρχοντα σύνορά ως απαραβίαστα και δηλώνουν ότι σέβονται αμοιβαία την εδαφική τους ακεραιότητα, 2) η Ελλάδα θα αναγνωρίσει τα Σκόπια με την προσωρινή ονομασία ΠΓΔΜ μόλις η συμφωνία τεθεί σε ισχύ και οι δύο χώρες θα δημιουργήσουν γραφεία συνδέσμου στις πρωτεύουσες τους, 3) η ΠΓΔΜ θα προχωρήσει σε αλλαγή του συμβόλου που υπάρχει στη σημαία της, 4) η ΠΓΔΜ θα διακηρύξει ότι το Σύνταγμά της δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως διεκδίκηση ελληνικού εδάφους ή ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας, 5) οι δύο πλευρές θα εργαστούν για την ελεύθερη διακίνηση προσώπων και αγαθών μεταξύ των δύο χωρών και η Ελλάδα θα άρει το εμπάργκο κατά της ΠΓΔΜ.
31/1/1997: Τη διευθέτηση της διένεξης Ελλάδας - ΠΓΔΜ προαναγγέλει επίσημα στη Βουλή ο υπουργός εξωτερικών Θόδωρος Πάγκαλος, δηλώνοντας ότι το θέμα θα κλείσει και ότι μια υπεύθυνη κυβέρνηση, όταν διαπιστώνει ότι μια λύση είναι υπέρ του εθνικού συμφέροντος, πρέπει να την υιοθετεί και να μην υποκύπτει σε εκβιασμούς, όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν. Ως πιθανές εξελίξεις αναφέρει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα κατοχυρώσει στη γειτονική χώρα το όνομα «Μακεδονία» ή -στην καλύτερη για την Ελλάδα περίπτωση- θα την αναγνωρίσει με σύνθετη ονομασία. Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός της δεν απορρίπτουν κατηγορηματικά την πιθανότητα σύνθετης ονομασίας, υπέρ της οποίας τάσσεται ο ΣΥΝ, ενώ το ΔΗΚΚΙ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι προχωρεί σε λύσεις αντίθετες προς τα συμφέροντα της χώρας. Τέλος, ως προκλητική πρόβα παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας από το ΠΑΣΟΚ, χαρακτηρίζει τη θέση της κυβέρνησης ο πρόεδρος της ΠΟΛΑΝ.
4/3/1997: «Μακεδονία των Σκοπίων» αποκαλεί την ΠΓΔΜ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Ρέππας, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης Τύπου, γεγονός που επικρίνεται έντονα από τη ΝΔ και το ΔΗΚΚΙ. Ο όρος «Μακεδονία των Σκοπίων» ήταν η τελευταία προσφορά πριν από μερικούς μήνες της ελληνικής πλευράς, στις διαπραγματεύσεις της Νέας Υόρκης για το όνομα. Η προσφορά είχε γίνει δεκτή από τους μεσολαβητές, αλλά απορρίφθηκε από την πλευρά των Σκοπίων.
25/6/1997: Σε ομιλία του στην πόλη Στιπ της ΠΓΔΜ, ο πρόεδρος Κίρο Γκλιγκόροφ δηλώνει ότι η χώρα του δε θέλει το μονοπώλιο του ονόματος «Μακεδονία», διότι, όπως λέει, υπάρχουν μακεδονικά εδάφη και εκτός των ορίων του κράτους του. Επίσης, ο Κίρο Γκλιγκόροφ δηλώνει ότι ενοχλείται από την επιμονή της Ελλάδας να χρησιμοποιεί την προσωρινή ονομασία ΠΓΔΜ και προσθέτει ότι ήδη το 50% των χωρών του κόσμου την έχουν αναγνωρίσει με το συνταγματικό της όνομα, πράγμα που εκνευρίζει την Ελλάδα.
1/7/2003: Την ενόχλησή της εκφράζει η κυβέρνηση για τη διμερή συμφωνία που υπέγραψαν οι ΗΠΑ με την ΠΓΔΜ, για την εξαίρεση των αμερικανών πολιτών από τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, χρησιμοποιώντας το όνομα «Μακεδονία». Ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Πάνος Μπεγλίτης τονίζει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έθεσε το ζήτημα στον πρεσβευτή των ΗΠΑ, Τόμας Μίλερ, ενώ απέστειλε επιστολή στον αμερικανό ομόλογό του Κόλιν Πάουελ.
1995-2004: Στο διάστημα αυτό εννοείται ότι συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις στον ΟΗΕ για την ονομασία της ΠΓΔΜ. Παράλληλα, δεκάδες χώρες αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Μεταξύ αυτών η Κίνα, η Γερμανία, η Βρετανία κ.ά.
Δημοσιεύματα σε εφημερίδες κάνουν λόγο για 136 χώρες που είχαν αναγνωρίσει ως "Μακεδονία" τη FYROMαπό απο το 1994 μέχρι την πτώση Σημίτη...
Νέα Δημοκρατία
4/11/2004: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοινώνει την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Θα έπρεπε να το υποψιαστεί αυτό κανείς όταν δεν μπορεί να βρει τα δεδομένα από αξιόπιστες πηγές και καταφεύγει στο επίσημο προπαγανδιστικό όργανο ενός κόμματος (ΚΚΕ), τη “Χώρα” του κ. Τράγκα και ένα αλμανάκ(!) το οποίο εξ ορισμού χρησιμοποιεί ως πηγές του άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είναι δηλαδή τριτεύσουσα πηγή.
Αυτό το περίφημο νούμερο λοιπόν (από 120 έως 136 χώρες) προέρχεται από επιστολή του κ. Μιλοσόσκι (με το γνωστό του πια ύφος...) στους Washington Times (προσοχή όχι στην Post, οι Times είναι “λαϊκό” φύλλο που ιδρύθηκε από τον αιδεσιμότατο Moon!) αλλά και από έντυπη διαφήμιση(!) που καταχωρήθηκε σε αρκετά έντυπα στις ΗΠΑ η οποία πληρώθηκε από τους ομογενείς fyromιτες (διάβαζε: από λεφτά του ΥΠΕΞ τους στα πλαίσια της καμπάνιας “Macedonia" in NATO 2008). Από εκεί το “τσίμπησαν¨ κάποια Ελληνικά μέσα και άκριτα τα αναπαρήγαγαν.
Μόνο που τα θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι εξαιρετικά σοβαρά για να τα αντιμετωπίζει κανείς με επιχειρήματα τύπου press-gr μόνο και μόνο για να υποστηρίξει τη θέση του.
Παραπέμπω στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού για τις αντιδράσεις που προκάλεσε η συγκεκριμένη θέση του Υπουργού Εξωτερικών των Σκοπίων. Το νούμερο αυτό (που αναπαρήγαγε και η "Χώρα" που χρησιμοποιείται ως πηγή) δεν αφορά επίσημες αναγνωρίσεις με το συνταγματικό όνομα μέσω διμερών συμφωνιών αλλά οποιαδήποτε πράξη (π.χ. εμπορική συμφωνία μεταξύ εταιριών των δύο χωρών) στην οποία το άλλο μέρος χρησιμοποιεί τον προσδιορισμό “Μακεδονία” για να αναφερθεί στη ΠΓΔΜ.
Είναι εξαιρετικά πιθανόν λοιπόν ότι πολλές από αυτές τις χώρες συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το διεθνώς αναγνωρισμένο όνομα για τις επίσημες διακρατικές συναλλαγές αλλά τα Σκόπια να περνούν προς τα έξω ότι έχουν αναγνωριστεί από αυτές. Ο κ. Μιλοσόσκι κλήθηκε δημόσια με την επιστολή στην οποία παραπέμπω παραπάνω να δώσει τον κατάλογο των χωρών κάτι που δεν έπραξε ποτέ.
Καλώς ή κακώς το παιχνίδι (σχεδόν) χάθηκε όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας η ΝΔ. Εν συντομία λοιπόν οι πλήρεις διμερείς αναγνωρίσεις ξεκίνησαν όταν έγινε αντιληπτή η άνευ προηγουμένου διαφωνία του Υπουργού Εξωτερικών και του Πρωθυπουργού της χώρας στο χειρισμό της υπόθεσης. Αυτό φυσικά δεν είναι ούτε φήμη, ούτε εικασία. Οι πρωταγωνιστές έχουν καταθέσει δημόσια τις απόψεις τους, πιο πρόσφατα στους ”Φακέλους του Σκαϊ”. Θα το θυμάστε μάλλον το περιστατικό, έριξε τελικά την κυβέρνηση!
Η πορεία αυτή ανακόπηκε προσωρινά μόνο μετά την εφαρμογή του εμπάργκο (του οποίου φυσικά ο κύριος στόχος ΔΕΝ είναι σχεδόν πότε ο οικονομικός αποκλεισμός μίας χώρας) η οποία οδήγησε τελικά στην ενδιάμεση συμφωνία. Σε διαφορετική περίπτωση τώρα δεν θα συζητούσαμε καθόλου, το θέμα θα ήταν νεκρό.
Το ισχυρότερο όμως πλήγμα που δεχθήκαμε τα τελευταία χρόνια ήταν σαφώς η αναγνώριση από τις ΗΠΑ (η πρώτη διεθνής ενέργεια του Bush μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, το Νοέμβριου του 2004) όπου πρακτικά μας διαμηνύθηκε ότι η είσοδος της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ είναι προτεραιότητα και θα πρέπει το θέμα να λήξει ταχύτατα. Η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε και η αναιμική αντίδραση της χώρας μας δεν ήταν καθόλου τυχαία. Όπως δεν ήταν τυχαία η διγλωσσία του πρώην Υπουργού Εξωτερικών η οποία δυστυχώς συνεχίζεται και από τη σημερινή ηγεσία του υπουργείου.
Πολύ φοβάμαι ότι η αντίδραση του κ. Καραμανλή θα είναι το ίδιο αναποτελεσματική – ειδικά όταν θα πέσει στο τραπέζι τελευταία στιγμή ένα όνομα του τύπου “Νέα Μακεδονία” ως “βελτίωση” του “Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια) και μάλιστα πιθανότατα πάλι απευθείας από τον George Bush σε μία από τις τελευταίες πράξεις ενός προέδρου χωρίς ουσιαστική λαϊκή νομιμοποίηση πλέον.
Για να μην μιλήσουμε για το σενάριο τρόμου εισόδου των Σκοπίων “ως έχουν” στο ΝΑΤΟ (με αναφορά π.χ. στο κείμενο ότι πληρούν όλους τους όρους αλλά πρέπει να τα βρουν με την Ελλάδα για το όνομα, το οποίο πρακτικά σημαίνει και απώλεια της όποιας σημασίας του βέτο). Μην ξεχνάμε επίσης ότι σε βάθος χρόνου η χρήση του βέτο για την ένταξη νέων χωρών στην ΕΕ θα υποχωρήσει ως δικαίωμα οπότε τα όποια πυρομαχικά μας θα έχουν ξοδευτεί σε πυροβολισμούς στον αέρα.
Έτσι το μόνο που θα μείνει είναι μία κάποια αντίδραση για “τα μάτια του κόσμου”, για εσωτερική λαϊκή κατανάλωση δηλαδή ενώ η πραγματική πρόθεση της σημερινής ηγεσίας μας είναι το θέμα να κλείσει “γιατί έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θυμάται το όνομα σε δέκα χρόνια”...
Μόνο το πρώτο link της Ελευθεροτυπίας αρκεί για να κάνει ρυμμαδιό το επιχείρημά σου. Αντιγράφω το κείμενο της "Ε":
-----
Το δις εξαμαρτείν
Πότε η Ρωσία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία; Και πότε η Κίνα; Επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ.; Και πόσες χώρες τα αναγνώρισαν επί ΠΑΣΟΚ με το όνομα Μακεδονία; Τα ερωτήματα αυτά δεν θα είχαν καμιά σημασία για τις σημερινές εξελίξεις (μόνο για τους ιστορικούς του μέλλοντος παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον), αν δεν ανακινούσε αυτή την παράμετρο η κυβέρνηση.
Και την ανακίνησε κάνοντας τη μία γκάφα μετά την άλλη, σε τέτοιο βαθμό, που υποχρεώθηκε δύο φορές η ίδια να κάνει «επανόρθωση». Εχουμε και λέμε:
* Τη μία φορά, ο Ρουσόπουλος έψεξε το ΠΑΣΟΚ, διότι η Ρωσία είχε αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία επί δικής του διακυβέρνησης. Λίγη ώρα αργότερα το διόρθωσε, λέγοντας ότι δεν εννοούσε τη Ρωσία, αλλά την Κίνα.
* Την άλλη φορά, πάλι ο Ρουσόπουλος, είπε ότι επί ΠΑΣΟΚ 130 χώρες αναγνώρισαν το γειτονικό κράτος ως Μακεδονία. Την επομένη έγινε νέα διόρθωση, αφού οι περισσότερες απ' αυτές τις χώρες το είχαν αναγνωρίσει με το όνομα FYROM, όπως και η Ελλάδα. Και από τις άλλες που το είχαν αναγνωρίσει ως Μακεδονία, πολλές το είχαν κάνει νωρίτερα, επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη.
Οπως λέει και η λαϊκή ρήση, μια του κλέφτη, δυο του ψεύτη, τρεις και τον επιάσανε...
@ c|f Μην ανησυχείς φίλε, κανένα επιχείρημα μου δεν «κάηκε», διότι πολύ απλά δεν διατύπωσα κάποιο επιχείρημα στο δεύτερο σχόλιο μου.
Τίποτα από αυτά δεν αποτελεί άποψη μου, είναι τα κυριότερα σημεία που σχετίζονται με το Μακεδονικό ζήτημα από το 1991, τα οποία τα βρήκα συγκεντρωμένα σε δύο ιστοχώρους.
Από εκεί τα έκανα αντιγραφή – επικόλληση, γι αυτό άλλωστε παρέθεσα και τους αντίστοιχους συνδέσμους. Για να μπορεί ο καθένας να διαβάσει, να κρίνει και βεβαίως να διασταυρώσει ή και να απαξιώσει ότι δεν είναι ακριβές…
Αν ενοχλεί που το προπαγανδιστικό / καθοδηγητικό όργανο του ΚΚΕ (Ριζοσπάστης) κάνει παραπλήσιες διαπιστώσεις με τη Χώρα π.χ., τότε φωνάξτε ακόμα μια φορά το γνωστό σύνθημα «ΚΚΕ δεξιά ένα κόμμα μια γροθιά» για να νιώσετε καλύτερα.
Μην τα πιάσετε όμως όλα τα συνθήματα και θυμηθείτε το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», γιατί αυτά τα λέγατε πριν γίνετε κόμμα εξουσίας… πολύ, πολύ πιο πριν το «Ευχαριστώ τους Αμερικανούς»… αλλά έτσι όπως πάτε πιθανός να τα ξαναθυμηθείτε πάλι, ως κόμμα διαμαρτυρίας!
@ Θανάσης Δεληγιάννης Μην υποθέτεις πως θα έπρεπε να είχες προειδοποιήσει, διότι όπως λένε στη Γηραιά Αλβιώνα, «when you assume, you make an ass out of you and me».
Είδα στο βιογραφικό σου πως είσαι πολιτικός επιστήμονας, σου εύχομαι ότι καλύτερο με το διδακτορικό σου κι ελπίζω πέραν των φιλοδοξιών σου (επαγγελματικών και πολιτικών) η εμπειρία σου να φανεί χρήσιμη σε όλους μας κάποια στιγμή.
Βεβαίως αυτό ίσως προϋποθέτει το ΠΑΣΟΚ να είναι σε καλύτερη κατάσταση, κάτι που μάλλον δεν σε βοηθά, αλλά όλοι οι άξιοι βρίσκουν το δρόμο τους. Ελπίζω ωστόσο να μην είσαι από αυτούς που δαιμονοποιούν και αφορίζουν πολιτικές συνεργασίες.
Αυτό που απεύχομαι είναι, εμείς οι νεότεροι, να μην προσπαθήσουμε να ενοποιήσουμε πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις χάριν της εξουσίας, κάτι που ουσιαστικά θα οδηγήσει στο να ομογενοποιηθούν και να σβήσουν οι ιδεολογικές μας αφετηρίες.
Αλλά να κάνουμε αυτό που η σύγχρονη κοινωνία μας θέλει, να αναδείξουμε τα σημεία τομής και να συνθέσουμε πάνω και γύρω από αυτά πολιτικές για το γενικό συμφέρον του τόπου.
Επί του θέματος μας τώρα, αφού δεν μπορείς να αποδεχθείς πως ίσως υπάρχει αλήθεια όταν δύο αντιδιαμετρικές πηγές συγκλίνουν και δεν τις θεωρείς αξιόπιστες, τότε κι εγώ επί της αρχής δεν αποδέχομαι πως το άρθρο της «ελευθεροτυπίας» είναι αμερόληπτο και αληθές.
Η αποσαφήνιση που έκανες για το πόσες χώρες έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» μου είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και διαφωτιστική. Διαφωτιστική διότι αυτή σου η ανάλυση με βοηθά στο να δω πίσω από τα ρεπορτάζ στα οποία βασιζόμουν, καθότι έχω ελάχιστο ελεύθερο χρόνο και πάρα πολλές υποχρεώσεις. Χρήσιμη, διότι συμμετέχω σε συζητήσεις σε διεθνή φόρα που αρκετές φορές σχετίζονται με το Μακεδονικό και θα με βοηθήσει στην επιχειρηματολογία μου.
Τώρα, όταν ακούω πως «το κακό έγινε / ξεκίνησε κτλ… με τη Νέα Δημοκρατία» να θυμίσω πως για το Μακεδονικό είχε συγκληθεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, κι αν δεν κάνω λάθος ο Ανδρέας δήλωνε «για μένα δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να δεχθώ τον όρο «Μακεδονία».
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που είχε οριακή πλειοψηφία λόγο άλλης μιας πατέντας του ΠΑΣΟΚ, του «Εκλογικού νόμο Κουτσόγιωργα», ή «πως να μην εκλεγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ», μετά από 3 συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις σχημάτισε οριακά πλειοψηφία 150+1 εδρών με «δανεικό» βουλευτή τον Κατσίκη, παρόλο που συγκέντρωσε ποσοστό 47%.
Με το ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ ποσοστό (46,9%) το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1993 πήρε 171έδρες.
Αυτή η «εύθραυστη» κυβέρνηση ακολουθώντας την απόφαση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, δεν δέχτηκε καμία συμβιβαστική πρόταση που περιέχει τον όρο ή το συνθετικό «Μακεδονία».
Έτσι η Νέα Δημοκρατία δεν δέχτηκε ούτε το «Βόρεια Μακεδονία» ούτε το «Μακεδονία του Βαρδάρη» ούτε το «Νέα Μακεδονία»
Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής της Λισσαβώνας η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέσπασε την υποστήριξη της Ε.Ε. στις Ελληνικές θέσεις κι έτσι η αναγνώριση των Σκοπίων συνδέθηκε με την προϋπόθεση ότι «το όνομα δεν θα περιέχει τον όρο Μακεδονία».
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε προτείνει στις διάφορες διαπραγματεύσεις αρχικά το «Δημοκρατία του Βαρδάρη» και αφού ο Άγγλο Αμερικανικός παράγοντας πίεζε για σύνθετη ονομασία και βρεθήκαμε προ τετελεσμένου μετά την αποδοχή των Σκοπίων στον ΟΗΕ με το προσωρινό όνομα ΠΓΔΜ (χωρίς το δικαίωμα ανάρτησης της σημαίας με τον ήλιο της Βεργίνας) ξεκινούν νέες διαπραγματεύσεις με την τελευταία αντιπρόταση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να είναι το «Σλαβομακεδονία».
Αυτά νομίζω μπορείς να τα επιβεβαιώσεις κι από τις πηγές που μου έδωσες…
Μετά έχουμε ΠΑΣΟΚ, εμπάργκο και τα σχετικά και το 1995 φτάνουμε στην «Ενδιάμεση Συμφωνία». Η οποία προβλέπει τον σεβασμό των υπαρχόντων συνόρων. Την υποχρέωση από την Ελλάδα να αναγνωρίσει τα Σκόπια με την προσωρινή ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αλλαγή του συμβόλου που υπάρχει στη σημαία της και πως η ΠΓΔΜ θα πρέπει να διακηρύξει ότι η ερμηνεία των επίμαχων άρθρων στο Σύνταγμά της δεν ερμηνεύονται ως διεκδίκηση ελληνικού εδάφους αλλά ούτε και ως ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας…
Δηλαδή από εκεί που ο Ανδρέας δήλωνε «για μένα δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να δεχθώ τον όρο «Μακεδονία». Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει 3 χρονάκια, το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί «προσωρινά» να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Κι όπως ο πάνσοφος λαός λέει «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού»!
Πως μετά να μην βγει ψεύτης ο Μητσοτάκης;!
Για να μην γράφω πολλά, ο καιρός περνά ο Bravo Yiorgo μεγαλώνει και το Σεπτέμβριο του 2002 λήγει η Ενδιάμεση Συμφωνία η οποία παρατείνεται «σιωπηλώς»…
Μιας και είναι ώρα να κοιμηθώ (μου μένει δε μου μένει καμία ωρίτσα πριν πάω για μάθημα) αφήνω τις φοβίες σε αυτούς που φοβούνται επιλεκτικά…
Κλείνοντας, να αναρωτηθώ πάλι… πως άραγε αυτή η τεράστια ηγετική μορφή, ο δεινός διπλωμάτης, ο συνεχιστής της δυναστείας, πως στην ευχή κατάφερνε ο μπαγάσας να αποτρέπει, επί υπουργίας του, τόσο μεγάλες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ να αναγνωρίσουν τη ΠΓΔΜ ως Μακεδονία;
Καληνύχτα (καλημέρα μάλλον) κι όσοι θέλουν ας πιστέψουν πως ο ΓΑΠ, που δεν μπορεί να ελέγξει το κόμμα του καλά - καλά, είχε πιάσει τους Αμερικανούς και τον διεθνή παράγοντα από τ’ αρχίδια και δεν τολμούσαν να κουνηθούν!
8 σχόλια:
Νομίζω η «στάση» του Κ. Σημίτη είναι η καλύτερη απάντηση στον ΓΑΠ, προσέξτε τον όταν ανοίγει η κάμερα, στα γενικά πλάνα, ούτε καν χειροκροτά.
Δεν μας είπε ο ΓΑΠ για τις αρκετές δεκάδες (αν όχι καμιά εκατοστή) κρατών, που στην περίοδο υπουργίας του στο ΥΠΕΞ, αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία».
Και μη μου πει κάποιος πως αυτά τα κράτη δεν είχαν το ειδικό βάρος που έχουν η Ρωσία και οι ΗΠΑ… γιατί ίσα-ίσα όταν ο ΓΑΠ ως ΥΠΕΞ δεν μπορούσε να μεταπείσει τη «Ζουαζηλάνδη» (μπορεί το παράδειγμα να είναι άτυχο) πως νομιμοποιείτε να εγκαλεί τη Νέα Δημοκρατία για Ρωσία και ΗΠΑ;
Μιας και σε άλλη κουβέντα κάναμε έμμεσα λόγο για την «κατασκευή» της κοινής γνώμης, ορίστε ένα τρανό παράδειγμα κατασκευασμένου πολιτικού (ΓΑΠ) που σάρωνε στις δημοσκοπήσεις για τις «διπλωματικές» του ικανότητες…
Τελικά μόνο «δεινός διπλωμάτης» δεν αποδείχθηκε, ειδικά μετά την ενθρόνιση του. Οι διαφημίσεις μάλλον κρύβουν κι αλήθειες… «παντού υπάρχει ένας μύθος»!
pr0l0gic να σε ρωτήσω κάτι γιατί μάλλον γνωρίζεις καλύτερα από εμένα.
Ξέρεις πότε ξεκίνησαν οι αναγνωρίσεις των Σκοπίων με τη συνταγματική τους ονομασία, πότε σταμάτησαν και γιατί και πότε ξεκίνησαν ξανά;
Νέα Δημοκρατία
15/1/1992: Η Βουλγαρία είναι η πρώτη χώρα που αναγνωρίζει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα («Δημοκρατία της Μακεδονίας»).
6/8/1992: Η Ρωσία αναγνωρίζει τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία».
7/4/1993: Η 817 απόφαση του ΟΗΕ κάνει δεκτά τα Σκόπια στον ΟΗΕ με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
ΠΑΣΟΚ
4/11/1993: Η κυβέρνηση Παπανδρέου διακόπτει τις συνομιλίες στον ΟΗΕ.
21/12/1993: Η Ιαπωνία αναγνωρίζει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα.
23/12/1993: Η Βρετανία ανοίγει την πρώτη ευρωπαϊκή πρεσβεία στα Σκόπια.
9/2/1994: Οι ΗΠΑ ακολουθούν τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και αναγνωρίζουν την ΠΓΔΜ. Ανάμεσα σε άλλα, η ανακοίνωση του αμερικανικού ΥΠΕΞ έλεγε: «Η ενέργειά μας αυτή, η οποία ακολουθεί σχεδόν όλες τις χώρες της Ευρώπης, θα βοηθήσει στην προώθηση της σταθερότητας στην περιοχή (...)».
13/9/1995: Υπογράφεται στη Νέα Υόρκη από τους υπουργούς Εξωτερικών Ελλάδος και ΠΓΔΜ, Κάρολο Παπούλια και Στέβκο Τσερβένκοφσκι, η λεγόμενη «ενδιάμεση συμφωνία», που ρυθμίζει τις σχέσεις των δύο χωρών. Η συμφωνία θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ σε ένα μήνα και προβλέπει ότι: 1) οι δύο πλευρές αποδέχονται τα υπάρχοντα σύνορά ως απαραβίαστα και δηλώνουν ότι σέβονται αμοιβαία την εδαφική τους ακεραιότητα, 2) η Ελλάδα θα αναγνωρίσει τα Σκόπια με την προσωρινή ονομασία ΠΓΔΜ μόλις η συμφωνία τεθεί σε ισχύ και οι δύο χώρες θα δημιουργήσουν γραφεία συνδέσμου στις πρωτεύουσες τους, 3) η ΠΓΔΜ θα προχωρήσει σε αλλαγή του συμβόλου που υπάρχει στη σημαία της, 4) η ΠΓΔΜ θα διακηρύξει ότι το Σύνταγμά της δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως διεκδίκηση ελληνικού εδάφους ή ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας, 5) οι δύο πλευρές θα εργαστούν για την ελεύθερη διακίνηση προσώπων και αγαθών μεταξύ των δύο χωρών και η Ελλάδα θα άρει το εμπάργκο κατά της ΠΓΔΜ.
31/1/1997: Τη διευθέτηση της διένεξης Ελλάδας - ΠΓΔΜ προαναγγέλει επίσημα στη Βουλή ο υπουργός εξωτερικών Θόδωρος Πάγκαλος, δηλώνοντας ότι το θέμα θα κλείσει και ότι μια υπεύθυνη κυβέρνηση, όταν διαπιστώνει ότι μια λύση είναι υπέρ του εθνικού συμφέροντος, πρέπει να την υιοθετεί και να μην υποκύπτει σε εκβιασμούς, όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν. Ως πιθανές εξελίξεις αναφέρει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα κατοχυρώσει στη γειτονική χώρα το όνομα «Μακεδονία» ή -στην καλύτερη για την Ελλάδα περίπτωση- θα την αναγνωρίσει με σύνθετη ονομασία. Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός της δεν απορρίπτουν κατηγορηματικά την πιθανότητα σύνθετης ονομασίας, υπέρ της οποίας τάσσεται ο ΣΥΝ, ενώ το ΔΗΚΚΙ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι προχωρεί σε λύσεις αντίθετες προς τα συμφέροντα της χώρας. Τέλος, ως προκλητική πρόβα παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας από το ΠΑΣΟΚ, χαρακτηρίζει τη θέση της κυβέρνησης ο πρόεδρος της ΠΟΛΑΝ.
4/3/1997: «Μακεδονία των Σκοπίων» αποκαλεί την ΠΓΔΜ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Ρέππας, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης Τύπου, γεγονός που επικρίνεται έντονα από τη ΝΔ και το ΔΗΚΚΙ. Ο όρος «Μακεδονία των Σκοπίων» ήταν η τελευταία προσφορά πριν από μερικούς μήνες της ελληνικής πλευράς, στις διαπραγματεύσεις της Νέας Υόρκης για το όνομα. Η προσφορά είχε γίνει δεκτή από τους μεσολαβητές, αλλά απορρίφθηκε από την πλευρά των Σκοπίων.
25/6/1997: Σε ομιλία του στην πόλη Στιπ της ΠΓΔΜ, ο πρόεδρος Κίρο Γκλιγκόροφ δηλώνει ότι η χώρα του δε θέλει το μονοπώλιο του ονόματος «Μακεδονία», διότι, όπως λέει, υπάρχουν μακεδονικά εδάφη και εκτός των ορίων του κράτους του. Επίσης, ο Κίρο Γκλιγκόροφ δηλώνει ότι ενοχλείται από την επιμονή της Ελλάδας να χρησιμοποιεί την προσωρινή ονομασία ΠΓΔΜ και προσθέτει ότι ήδη το 50% των χωρών του κόσμου την έχουν αναγνωρίσει με το συνταγματικό της όνομα, πράγμα που εκνευρίζει την Ελλάδα.
1/7/2003: Την ενόχλησή της εκφράζει η κυβέρνηση για τη διμερή συμφωνία που υπέγραψαν οι ΗΠΑ με την ΠΓΔΜ, για την εξαίρεση των αμερικανών πολιτών από τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, χρησιμοποιώντας το όνομα «Μακεδονία». Ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Πάνος Μπεγλίτης τονίζει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έθεσε το ζήτημα στον πρεσβευτή των ΗΠΑ, Τόμας Μίλερ, ενώ απέστειλε επιστολή στον αμερικανό ομόλογό του Κόλιν Πάουελ.
1995-2004: Στο διάστημα αυτό εννοείται ότι συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις στον ΟΗΕ για την ονομασία της ΠΓΔΜ. Παράλληλα, δεκάδες χώρες αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Μεταξύ αυτών η Κίνα, η Γερμανία, η Βρετανία κ.ά.
Δημοσιεύματα σε εφημερίδες κάνουν λόγο για 136 χώρες που είχαν αναγνωρίσει ως "Μακεδονία" τη FYROMαπό απο το 1994 μέχρι την πτώση Σημίτη...
Νέα Δημοκρατία
4/11/2004: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοινώνει την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Πηγές:
http://www.sansimera.gr/archive/articles/show.php?id=419&sid=1&feature=Macedonia
http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4434209
http://www.bbc.co.uk/greek/pressreview/story/2004/11/printable/041105_greekpress.shtml
Το αν σταμάτησαν οι αναγνωρίσεις και το γιατί το αφήνω πάνω σου να μας το εξηγήσεις γιατί ούτε εγώ είμαι ξερόλας…
Χμμμ, ναι...
Τελικά βλέποντας τα παραπάνω γραφέντα θα έπρεπε να έχω προειδοποιήσει ότι η προηγούμενή μου ερώτηση ήταν ελαφρώς παγίδα.
Δεν πειράζει. Όπως λενε συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια...
Θα έπρεπε να το υποψιαστεί αυτό κανείς όταν δεν μπορεί να βρει τα δεδομένα από αξιόπιστες πηγές και καταφεύγει στο επίσημο προπαγανδιστικό όργανο ενός κόμματος (ΚΚΕ), τη “Χώρα” του κ. Τράγκα και ένα αλμανάκ(!) το οποίο εξ ορισμού χρησιμοποιεί ως πηγές του άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είναι δηλαδή τριτεύσουσα πηγή.
Αυτό το περίφημο νούμερο λοιπόν (από 120 έως 136 χώρες) προέρχεται από επιστολή του κ. Μιλοσόσκι (με το γνωστό του πια ύφος...) στους Washington Times (προσοχή όχι στην Post, οι Times είναι “λαϊκό” φύλλο που ιδρύθηκε από τον αιδεσιμότατο Moon!) αλλά και από έντυπη διαφήμιση(!) που καταχωρήθηκε σε αρκετά έντυπα στις ΗΠΑ η οποία πληρώθηκε από τους ομογενείς fyromιτες (διάβαζε: από λεφτά του ΥΠΕΞ τους στα πλαίσια της καμπάνιας “Macedonia" in NATO 2008). Από εκεί το “τσίμπησαν¨ κάποια Ελληνικά μέσα και άκριτα τα αναπαρήγαγαν.
Μόνο που τα θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι εξαιρετικά σοβαρά για να τα αντιμετωπίζει κανείς με επιχειρήματα τύπου press-gr μόνο και μόνο για να υποστηρίξει τη θέση του.
Παραπέμπω στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού για τις αντιδράσεις που προκάλεσε η συγκεκριμένη θέση του Υπουργού Εξωτερικών των Σκοπίων. Το νούμερο αυτό (που αναπαρήγαγε και η "Χώρα" που χρησιμοποιείται ως πηγή) δεν αφορά επίσημες αναγνωρίσεις με το συνταγματικό όνομα μέσω διμερών συμφωνιών αλλά οποιαδήποτε πράξη (π.χ. εμπορική συμφωνία μεταξύ εταιριών των δύο χωρών) στην οποία το άλλο μέρος χρησιμοποιεί τον προσδιορισμό “Μακεδονία” για να αναφερθεί στη ΠΓΔΜ.
Είναι εξαιρετικά πιθανόν λοιπόν ότι πολλές από αυτές τις χώρες συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το διεθνώς αναγνωρισμένο όνομα για τις επίσημες διακρατικές συναλλαγές αλλά τα Σκόπια να περνούν προς τα έξω ότι έχουν αναγνωριστεί από αυτές. Ο κ. Μιλοσόσκι κλήθηκε δημόσια με την επιστολή στην οποία παραπέμπω παραπάνω να δώσει τον κατάλογο των χωρών κάτι που δεν έπραξε ποτέ.
Στην πράξη δηλαδή αυτό που αναπαράχθηκε λοιπόν και εδώ είναι η προπαγάνδα του Υπουργείου Εξωτερικών της ΠΓΔΜ!
Καλώς ή κακώς το παιχνίδι (σχεδόν) χάθηκε όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας η ΝΔ.
Εν συντομία λοιπόν οι πλήρεις διμερείς αναγνωρίσεις ξεκίνησαν όταν έγινε αντιληπτή η άνευ προηγουμένου διαφωνία του Υπουργού Εξωτερικών και του Πρωθυπουργού της χώρας
στο χειρισμό της υπόθεσης. Αυτό φυσικά δεν είναι ούτε φήμη, ούτε εικασία. Οι πρωταγωνιστές έχουν καταθέσει δημόσια τις απόψεις τους, πιο πρόσφατα στους ”Φακέλους του Σκαϊ”. Θα το θυμάστε μάλλον το περιστατικό, έριξε τελικά την κυβέρνηση!
Η πορεία αυτή ανακόπηκε προσωρινά μόνο μετά την εφαρμογή του εμπάργκο (του οποίου φυσικά ο κύριος στόχος ΔΕΝ είναι σχεδόν πότε ο οικονομικός αποκλεισμός μίας χώρας) η οποία οδήγησε τελικά στην ενδιάμεση συμφωνία. Σε διαφορετική περίπτωση τώρα δεν θα συζητούσαμε καθόλου, το θέμα θα ήταν νεκρό.
Το ισχυρότερο όμως πλήγμα που δεχθήκαμε τα τελευταία χρόνια ήταν σαφώς η αναγνώριση από τις ΗΠΑ (η πρώτη διεθνής ενέργεια του Bush μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, το Νοέμβριου του 2004) όπου πρακτικά μας διαμηνύθηκε ότι η είσοδος της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ είναι προτεραιότητα και θα πρέπει το θέμα να λήξει ταχύτατα. Η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε και η αναιμική αντίδραση της χώρας μας δεν ήταν καθόλου τυχαία. Όπως δεν ήταν τυχαία η διγλωσσία του πρώην Υπουργού Εξωτερικών η οποία δυστυχώς συνεχίζεται και από τη σημερινή ηγεσία του υπουργείου.
Πολύ φοβάμαι ότι η αντίδραση του κ. Καραμανλή θα είναι το ίδιο αναποτελεσματική – ειδικά όταν θα πέσει στο τραπέζι τελευταία στιγμή ένα όνομα του τύπου “Νέα Μακεδονία” ως “βελτίωση” του “Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια) και μάλιστα πιθανότατα πάλι απευθείας από τον George Bush σε μία από τις τελευταίες πράξεις ενός προέδρου χωρίς ουσιαστική λαϊκή νομιμοποίηση πλέον.
Για να μην μιλήσουμε για το σενάριο τρόμου εισόδου των Σκοπίων “ως έχουν” στο ΝΑΤΟ (με αναφορά π.χ. στο κείμενο ότι πληρούν όλους τους όρους αλλά πρέπει να τα βρουν με την Ελλάδα για το όνομα, το οποίο πρακτικά σημαίνει και απώλεια της όποιας σημασίας του βέτο). Μην ξεχνάμε επίσης ότι σε βάθος χρόνου η χρήση του βέτο για την ένταξη νέων χωρών στην ΕΕ θα υποχωρήσει ως δικαίωμα οπότε τα όποια πυρομαχικά μας θα έχουν ξοδευτεί σε πυροβολισμούς στον αέρα.
Έτσι το μόνο που θα μείνει είναι μία κάποια αντίδραση για “τα μάτια του κόσμου”, για εσωτερική λαϊκή κατανάλωση δηλαδή ενώ η πραγματική πρόθεση της σημερινής ηγεσίας μας είναι το θέμα να κλείσει “γιατί έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θυμάται το όνομα σε δέκα χρόνια”...
Λόγο έλλειψης χρόνου, ενδελεχής απάντηση εντός της εβδομάδας.
Pr0l0gic, μην μπαίνεις στον κόπο, άστο, κάηκε...
Μόνο το πρώτο link της Ελευθεροτυπίας αρκεί για να κάνει ρυμμαδιό το επιχείρημά σου. Αντιγράφω το κείμενο της "Ε":
-----
Το δις εξαμαρτείν
Πότε η Ρωσία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία; Και πότε η Κίνα; Επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ.; Και πόσες χώρες τα αναγνώρισαν επί ΠΑΣΟΚ με το όνομα Μακεδονία; Τα ερωτήματα αυτά δεν θα είχαν καμιά σημασία για τις σημερινές εξελίξεις (μόνο για τους ιστορικούς του μέλλοντος παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον), αν δεν ανακινούσε αυτή την παράμετρο η κυβέρνηση.
Και την ανακίνησε κάνοντας τη μία γκάφα μετά την άλλη, σε τέτοιο βαθμό, που υποχρεώθηκε δύο φορές η ίδια να κάνει «επανόρθωση». Εχουμε και λέμε:
* Τη μία φορά, ο Ρουσόπουλος έψεξε το ΠΑΣΟΚ, διότι η Ρωσία είχε αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία επί δικής του διακυβέρνησης. Λίγη ώρα αργότερα το διόρθωσε, λέγοντας ότι δεν εννοούσε τη Ρωσία, αλλά την Κίνα.
* Την άλλη φορά, πάλι ο Ρουσόπουλος, είπε ότι επί ΠΑΣΟΚ 130 χώρες αναγνώρισαν το γειτονικό κράτος ως Μακεδονία. Την επομένη έγινε νέα διόρθωση, αφού οι περισσότερες απ' αυτές τις χώρες το είχαν αναγνωρίσει με το όνομα FYROM, όπως και η Ελλάδα. Και από τις άλλες που το είχαν αναγνωρίσει ως Μακεδονία, πολλές το είχαν κάνει νωρίτερα, επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη.
Οπως λέει και η λαϊκή ρήση, μια του κλέφτη, δυο του ψεύτη, τρεις και τον επιάσανε...
@ c|f
Μην ανησυχείς φίλε, κανένα επιχείρημα μου δεν «κάηκε», διότι πολύ απλά δεν διατύπωσα κάποιο επιχείρημα στο δεύτερο σχόλιο μου.
Τίποτα από αυτά δεν αποτελεί άποψη μου, είναι τα κυριότερα σημεία που σχετίζονται με το Μακεδονικό ζήτημα από το 1991, τα οποία τα βρήκα συγκεντρωμένα σε δύο ιστοχώρους.
Από εκεί τα έκανα αντιγραφή – επικόλληση, γι αυτό άλλωστε παρέθεσα και τους αντίστοιχους συνδέσμους. Για να μπορεί ο καθένας να διαβάσει, να κρίνει και βεβαίως να διασταυρώσει ή και να απαξιώσει ότι δεν είναι ακριβές…
Αν ενοχλεί που το προπαγανδιστικό / καθοδηγητικό όργανο του ΚΚΕ (Ριζοσπάστης) κάνει παραπλήσιες διαπιστώσεις με τη Χώρα π.χ., τότε φωνάξτε ακόμα μια φορά το γνωστό σύνθημα «ΚΚΕ δεξιά ένα κόμμα μια γροθιά» για να νιώσετε καλύτερα.
Μην τα πιάσετε όμως όλα τα συνθήματα και θυμηθείτε το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», γιατί αυτά τα λέγατε πριν γίνετε κόμμα εξουσίας… πολύ, πολύ πιο πριν το «Ευχαριστώ τους Αμερικανούς»… αλλά έτσι όπως πάτε πιθανός να τα ξαναθυμηθείτε πάλι, ως κόμμα διαμαρτυρίας!
@ Θανάσης Δεληγιάννης
Μην υποθέτεις πως θα έπρεπε να είχες προειδοποιήσει, διότι όπως λένε στη Γηραιά Αλβιώνα, «when you assume, you make an ass out of you and me».
Είδα στο βιογραφικό σου πως είσαι πολιτικός επιστήμονας, σου εύχομαι ότι καλύτερο με το διδακτορικό σου κι ελπίζω πέραν των φιλοδοξιών σου (επαγγελματικών και πολιτικών) η εμπειρία σου να φανεί χρήσιμη σε όλους μας κάποια στιγμή.
Βεβαίως αυτό ίσως προϋποθέτει το ΠΑΣΟΚ να είναι σε καλύτερη κατάσταση, κάτι που μάλλον δεν σε βοηθά, αλλά όλοι οι άξιοι βρίσκουν το δρόμο τους. Ελπίζω ωστόσο να μην είσαι από αυτούς που δαιμονοποιούν και αφορίζουν πολιτικές συνεργασίες.
Αυτό που απεύχομαι είναι, εμείς οι νεότεροι, να μην προσπαθήσουμε να ενοποιήσουμε πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις χάριν της εξουσίας, κάτι που ουσιαστικά θα οδηγήσει στο να ομογενοποιηθούν και να σβήσουν οι ιδεολογικές μας αφετηρίες.
Αλλά να κάνουμε αυτό που η σύγχρονη κοινωνία μας θέλει, να αναδείξουμε τα σημεία τομής και να συνθέσουμε πάνω και γύρω από αυτά πολιτικές για το γενικό συμφέρον του τόπου.
Επί του θέματος μας τώρα, αφού δεν μπορείς να αποδεχθείς πως ίσως υπάρχει αλήθεια όταν δύο αντιδιαμετρικές πηγές συγκλίνουν και δεν τις θεωρείς αξιόπιστες, τότε κι εγώ επί της αρχής δεν αποδέχομαι πως το άρθρο της «ελευθεροτυπίας» είναι αμερόληπτο και αληθές.
Η αποσαφήνιση που έκανες για το πόσες χώρες έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» μου είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και διαφωτιστική. Διαφωτιστική διότι αυτή σου η ανάλυση με βοηθά στο να δω πίσω από τα ρεπορτάζ στα οποία βασιζόμουν, καθότι έχω ελάχιστο ελεύθερο χρόνο και πάρα πολλές υποχρεώσεις. Χρήσιμη, διότι συμμετέχω σε συζητήσεις σε διεθνή φόρα που αρκετές φορές σχετίζονται με το Μακεδονικό και θα με βοηθήσει στην επιχειρηματολογία μου.
Τώρα, όταν ακούω πως «το κακό έγινε / ξεκίνησε κτλ… με τη Νέα Δημοκρατία» να θυμίσω πως για το Μακεδονικό είχε συγκληθεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, κι αν δεν κάνω λάθος ο Ανδρέας δήλωνε «για μένα δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να δεχθώ τον όρο «Μακεδονία».
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που είχε οριακή πλειοψηφία λόγο άλλης μιας πατέντας του ΠΑΣΟΚ, του «Εκλογικού νόμο Κουτσόγιωργα», ή «πως να μην εκλεγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ», μετά από 3 συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις σχημάτισε οριακά πλειοψηφία 150+1 εδρών με «δανεικό» βουλευτή τον Κατσίκη, παρόλο που συγκέντρωσε ποσοστό 47%.
Με το ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ ποσοστό (46,9%) το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1993 πήρε 171έδρες.
Αυτή η «εύθραυστη» κυβέρνηση ακολουθώντας την απόφαση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, δεν δέχτηκε καμία συμβιβαστική πρόταση που περιέχει τον όρο ή το συνθετικό «Μακεδονία».
Έτσι η Νέα Δημοκρατία δεν δέχτηκε
ούτε το «Βόρεια Μακεδονία»
ούτε το «Μακεδονία του Βαρδάρη»
ούτε το «Νέα Μακεδονία»
Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής της Λισσαβώνας η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέσπασε την υποστήριξη της Ε.Ε. στις Ελληνικές θέσεις κι έτσι η αναγνώριση των Σκοπίων συνδέθηκε με την προϋπόθεση ότι «το όνομα δεν θα περιέχει τον όρο Μακεδονία».
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε προτείνει στις διάφορες διαπραγματεύσεις αρχικά το «Δημοκρατία του Βαρδάρη» και αφού ο Άγγλο Αμερικανικός παράγοντας πίεζε για σύνθετη ονομασία και βρεθήκαμε προ τετελεσμένου μετά την αποδοχή των Σκοπίων στον ΟΗΕ με το προσωρινό όνομα ΠΓΔΜ (χωρίς το δικαίωμα ανάρτησης της σημαίας με τον ήλιο της Βεργίνας) ξεκινούν νέες διαπραγματεύσεις με την τελευταία αντιπρόταση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να είναι το «Σλαβομακεδονία».
Αυτά νομίζω μπορείς να τα επιβεβαιώσεις κι από τις πηγές που μου έδωσες…
Μετά έχουμε ΠΑΣΟΚ, εμπάργκο και τα σχετικά και το 1995 φτάνουμε στην «Ενδιάμεση Συμφωνία». Η οποία προβλέπει τον σεβασμό των υπαρχόντων συνόρων. Την υποχρέωση από την Ελλάδα να αναγνωρίσει τα Σκόπια με την προσωρινή ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αλλαγή του συμβόλου που υπάρχει στη σημαία της και πως η ΠΓΔΜ θα πρέπει να διακηρύξει ότι η ερμηνεία των επίμαχων άρθρων στο Σύνταγμά της δεν ερμηνεύονται ως διεκδίκηση ελληνικού εδάφους αλλά ούτε και ως ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας…
Δηλαδή από εκεί που ο Ανδρέας δήλωνε «για μένα δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να δεχθώ τον όρο «Μακεδονία». Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει 3 χρονάκια, το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί «προσωρινά» να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Κι όπως ο πάνσοφος λαός λέει «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού»!
Πως μετά να μην βγει ψεύτης ο Μητσοτάκης;!
Για να μην γράφω πολλά, ο καιρός περνά ο Bravo Yiorgo μεγαλώνει και το Σεπτέμβριο του 2002 λήγει η Ενδιάμεση Συμφωνία η οποία παρατείνεται «σιωπηλώς»…
Μιας και είναι ώρα να κοιμηθώ (μου μένει δε μου μένει καμία ωρίτσα πριν πάω για μάθημα) αφήνω τις φοβίες σε αυτούς που φοβούνται επιλεκτικά…
Κλείνοντας, να αναρωτηθώ πάλι… πως άραγε αυτή η τεράστια ηγετική μορφή, ο δεινός διπλωμάτης, ο συνεχιστής της δυναστείας, πως στην ευχή κατάφερνε ο μπαγάσας να αποτρέπει, επί υπουργίας του, τόσο μεγάλες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ να αναγνωρίσουν τη ΠΓΔΜ ως Μακεδονία;
Καληνύχτα (καλημέρα μάλλον) κι όσοι θέλουν ας πιστέψουν πως ο ΓΑΠ, που δεν μπορεί να ελέγξει το κόμμα του καλά - καλά, είχε πιάσει τους Αμερικανούς και τον διεθνή παράγοντα από τ’ αρχίδια και δεν τολμούσαν να κουνηθούν!
Δημοσίευση σχολίου