Διάβασα για το Ελβετικό θαύμα στην Μαγνησία: "ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας."
Σκέφτομαι μέσα μου ότι το άρθρο να είναι λίγο υπερβολικό, οι δημοσιογράφοι έχουν την τάση να υπερβάλλουν σε κάτι τέτοια. Αλλά και τα μισά να είναι ακριβή, η δουλειά που έχει κάνει ο δήμαρχος είναι αξιοθαύμαστη. Είναι πολύ κοντά στο μοντέλο που θα ήθελα να δω να ακολουθεί όλη η Ελλάδα.
Παραδοσιακή οικονομία παντρεμένη με σύγχρονη τεχνολογία, μεγαλύτερη αξία στα προϊόντα μέσα από πιστοποίηση και ποιότητα, ανανεώσιμε πηγές ενέργειας. Δημόσιος και ιδιωτικός τομέας να αλληλοσυμπληρώνονται. Σωστή (και ουσιαστική) αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων.
Πρόνοια που παρέχει στους πολίτες την ασφάλεια που χρειάζονται στα σημαντικά βήματα της ζωής τους: "κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!"
Κάτι τέτοια μου δίνουν ελπίδα. Αν μπόρεσε η Ανάβρα Μαγνησίας, γιατί δεν μπορούν και άλλες περιοχές; Γιατί δεν θα μπορούσε και η χώρα ολόκληρη;
Εγώ πιστεύω ότι μπορεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου