Σιγά τη φθορά. Για κάνα ρουσφετάκι νοιάζεται ο κόσμος και για την ακρίβεια. Οι μίζες ελάχιστη σημασία έχουν.
Αυτή η λογική είναι γεγονός ότι είναι αρκετά διαδεδομένη -αλλά πέρα ως πέρα λάθος.
Πέρα από την πολιτική διάσταση, ότι (τουλάχιστον εγώ, αλλά φαντάζομαι και άλλοι) δεν θέλω να διοικεί την χώρα μου κάποιος που είναι διεφθαρμένος ή έστω αδύναμος να αντιμετωπίσει όσους διεφθαρμένους βρίσκονται γύρω του, υπάρχει και οικονομική διάσταση που επιβαρύνει κάθε μέρα την τσέπη μας.
Η διαφθορά έχει κόστος για όλους μας. Η διαφθορά είναι συχνά ένας μηχανισμός άνισης και άδικης κατανομής πλούτου.
Η διαφθορά των ελεγκτικών μηχανισμών ευνοεί την δημιουργία καρτέλ, δηλαδή αγορών που δεν λειτουργούν ανταγωνιστικά.
Η "μικροδιαφθορά", το "γρηγορόσημο" κ.λ. αυξάνουν το κόστος των υπηρεσιών και των προϊόντων. Το λάδωμα του εφοριακού, του υπάλληλου του δήμου κ.λ. είναι ένα κόστος που ο έμπορος ή ο παραγωγός μεταφέρει στην τελική τιμή του προϊόντος του.
Τα παραπάνω δημιουργούν αγορές με κρυφά κόστη στις οποίες υπάρχει ένα μεγάλο κόστος εισόδου. Πόσες φορές έχουμε μιλήσει με κάποιον που θεωρούμε ότι δραστηριοποιείται σε μία εύκολη αγορά με ψηλό περιθώριο κέρδους για να μας εξηγήσει ότι χρειάστηκε να περιμένει μήνες για να πάρει την άδεια για το μαγαζί του (πληρώνοντας ίσως το ενοίκιο παράλληλα), ότι χρειάζεται να δίνει από δω ακι από κει "δωράκια" για να μπορεί να κάνει την δουλειά του; Ότι ένα υπολογίσιμο μέρος από αυτά που εμφανίζονται ως κέρδη του δεν πηγαίνουν στον ίδιο, αλλά στην διαφθορά;
Όσο για τις μίζες, στα μεγάλα έργα του δημοσίου, αποτελούν και αυτές κόστος που πληρώνουμε οι φορολογούμενοι. Όταν ένα έργο το πληρώνει το Δημόσιο 10 αντί για 6, είναι δικά μας τα λεφτά που δίνει. Λεφτά που από την μία δεν πάνε σε άλλα έργα και από την άλλη, θα οδηγήσουν σε αύξηση φόρων. Επίσης οι μίζες δημιουργούν ένα πλαίσιο παρανομίας. Ο αποδέκτης της μίζας, είναι αυτόματα ευάλωτος σε εκβιασμό. Ο αποδέκτης της μίζας δεν θα ελέγξει την παράδοση του έργου, ούτε θα επιβάλει πρόστιμα για καθυστερήσεις αφού φοβάται τις αποκαλύψεις.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι μίζες και γενικά η διαφθορά στο δημόσιο κοστίζει σε όλους μας, είτε αυτό μεταφράζεται σε ακρίβεια, είτε σε φόρους, είτε σε ελλιπείς υπηρεσίες και υποδομές, είτε σε μικρή ανάπτυξη της οικονομίας.
1 σχόλιο:
Γιατί να διαμαρτυρηθώ για τη διαφθορά όταν η διαφθορά μου δίνει την ελπίδα να φάω κι εγώ ένα ξεροκόμματο. Όταν πήγες φαντάρος δεν έψαξαν οι συγγενείς σου να σου βρουν βυσματάκι? Οι δικοί μου έψαξαν. Να γιατί δεν διαμαρτυρηθήκαμε για τη βυσματάρα αυτού που πήγε αεροπορία. Είμαστε όλοι παίκτες σε μια τεράστια μπαρμπουτιέρα. Άλλοι κερδίζουν λίγα, άλλοι πολλά, άλλοι τα χάνουν όλα. Όλοι μας όμως έχουμε μερίδιο στο όνειρο.
Δημοσίευση σχολίου