Μου είχε ξεφύγει αυτό. Δεν το είδα και πουθενά να σχολιάζεται. Η σημαντική διαφοροποίηση 4 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της Συνθήκης της Λισσαβώνας πέρασε "στα ψιλά". Όχι ότι είναι συγκρίσιμα μεγέθη η Φιλίνη και ο Σημίτης, αλλά το τεράστιο εσωκομματικό πρόβλημα που διέγνωσαν τα ΜΜΕ με την επιστολή Σημίτη (πριν από οποιαδήποτε απάντηση ή ενέργεια του ΓΑΠ), γιατί δεν υπήρχε στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ;
Γιατί όταν 4 από τους 14 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ διαχωρίζουν την θέση τους σε ένα τόσο σημαντικό θέμα δεν διακρίνει κανείς "τριγμούς" και δεν ρωτάει τον Παπαγιαννάκη αν θα θέσει θέμα ηγεσίας στον ΣΥΝ; (ή δεν είναι ο Παπαγιαννάκης ΣΥΝ; κάπου τα έχω μπλέξει, από δω Τσίπρας από κει Αλαβάνος, άλλο ο ΣΥΝ, άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά περίπτωση ό,τι μας βολεύει).
Τέλος πάντων, μικρής σημασίας θέμα, απλά το βάζω εδώ για να το βρω πιο εύκολα στο μέλλον.
το θέμα το βρήκα από το plagal.wordpress.com
3 σχόλια:
Ο Συνασπισμός ήταν πάντοτε με 70 απόψεις σε 50 "συντρόφους" άρα δεν έκανε εντύπωση. Το πρόβλημα αυτή η πολυφωνία αν μπορεί να δώσει λύση ή απλώς είναι ο ορισμός του οπορτουνισμού...
Υ.Γ: Χαίρομαι που σου φάνηκε ενδιαφέρον το shared item μου :)
Παναγιώτη αυτό δείχνει πώς κατασκευάζονται τα θέματα από τα ελληνικά ΜΜΕ.
Παναγιώτη, πολύ εύστοχο το κείμενό σου.
Σύντομα, έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1. Δεν περίμενα ποτέ ότι ένα κόμμα όπως ο Συνασπισμός (κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ) θα έφτανε να καταψηφίσει ευρωπαϊκή Συνθήκη. Το έκανε ο Αλαβάνος! Για να μη δυσαρεστήσει τους συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί το κόμμα το κυβερνά το Αριστερό Ρεύμα που έχει σκληρύνει τη στάση του προς το νεο-λαϊκιστικό γενικά και ο Αλαβάνος εκφράζει ξαφνικά μόνο το αριστερό ρεύμα; Είναι για κάποιο άλλο λόγο που μου διαφεύγει. Σε κάθε περίπτωση εκτός γραμμής Συνασπισμού (όχι ΣΥΡΙΖΑ) είναι ο Αλαβάνος!
2. Τα media κάνουν ο,τι γουστάρουν, προβάλλουν και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα κατά το δοκούν (=συμφέρον τους). Το θέμα εδώ (στο ΠΑΣΟΚ δηλ.) βέβαια είναι ότι ο Παπανδρέου έδωσε τροφή στα media και επιβεβαίωσε τα ρεπορτάζ τους για μείζον εσωκομματικό πρόβλημα αποπέμποντας έναν πρώην πρωθυπουργό και συστατικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ όσο κι η ιστορία του. Αυτή ακριβώς η πράξη εμένα προσωπικά μου προκάλεσε αγανάκτηση (σε άλλους συντρόφους υποθέτω υπέρμετρη ικανοποίηση), σε κάθε περίπτωση όμως ήταν πολύ σημαντικό γεγονός σε συμβολικό κι όχι μόνο επίπεδο για να αγνοηθεί από τα ΜΜΕ εκ των υστέρων. Αλλά επειδή εσύ γράφεις για την αντίδραση των media στην επιστολή Σημίτη κι όχι στην πράξη της αποπομπής, έχεις δίκιο ήταν εξαιρετικά κατευθυνόμενο το "σήκωμα" αυτής της υπόθεσης!
Δημοσίευση σχολίου