δεν είναι ροζ. δεν είναι ροζ. δεν είναι ροζ.

Επί 40-25 λεπτά χθές τα περισσότερα δελτία ειδήσεων ασχολούνται με την υπόθεση Ζαχόπουλου. Τί συζητάνε επί τρία τέταρτα της ώρας; Αν το video είναι μονταρισμένο ή όχι επαγγελματικά, ποιός το είχε, ποιός δεν το είχε...

Τί δεν μας λένε; Αυτά (διαβάστε το!)

Πέρα από τους δήθεν πουριτανούς που με την πρώτη ευκαιρία κολλάνε το μάτι στην κλειδαρότρυπα, κανέναν δεν νοιάζει τί έκανε ο Ζαχόπουλος στην κρεβατοκάμαρά του. Αλλά δυστυχώς όλα δείχνουν ότι η "σεμνή και ταπεινή" διακυβέρνηση έχει δημιουργήσει μέσα σε ελάχιστο χρόνο δομές (συγκεντρωτισμός, αδιαφάνεια, κομματικοποίηση, συγκάλυψη) που όχι μόνο ευνοούν αλλά και καλλιεργούν την διαφθορά.

Ο θάνατος του Τσαλικίδη ήταν η αφορμή για να αποκαλυφθεί το σκάνδαλο των παράνομων παρακολουθήσεων των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Ο θάνατος του Βαρθολομαίου ήταν η αφορμή να έρθουν στην δημοσιότητα τα σκάνδαλα των Ασφαλιστικών Ταμείων -αλήθεια, τί έγινε τελικά; Η απόπειρα αυτοκτονίας του Ζαχόπουλου (τον άνθρωπο που ο ίδιος ο Καραμανλής τοποθέτησε στην θέση του Γενικού Γραμματέα το 2004) αποκαλύπτει μία ατελείωτη λίστα από παρανομίες στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Όλα αυτά δεν είναι "ατυχείς στιγμές". Το αποδεικνύουν οι χειρισμοί του Μαξίμου κάθε φορά που ξεσπάει ένα σκάνδαλο. Οι υπέρμαχοι της ηθικής, της σεμνότητας και της ταπεινότητας, αυτοί που θα έφερναν στην δικαιοσύνη όλους όσους παρανόμησαν, μεταχειρίζονται τα πιο φθηνά τεχνάσματα, περιφρονώντας κάθε θεσμό. Από την προκήρυξη εκλογών στην χειρότερη στιγμή (βλ. πυρκαγιές, πόρισμα Ζορμπά, όταν όλη η Ελλάδα είναι διακοπές) μέχρι την επίκληση του "δημοσιογραφικού απόρρητου" για να κρύψουν στοιχεία.

Και, όταν όλα αυτά αποτυχγάνουν, γυρνάνε, σαν κακομαθημένα παιδάκια που δεν έχουν μάθει ποτέ να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, και λένε "ναι, αλλά το ΠΑΣΟΚ, όταν ήταν κυβέρνηση..." -θυμάστε το ανέκδοτο που κατέληγε "ναι, αλλά και εσείς βασανίζατε τους μαύρους";