Σε προηγούμενό μου post αναφέρθηκα στο ότι θεωρώ ότι το έλλειμμα συμμετοχής στις αποφάσεις (που όντως υπάρχει) δεν λύνεται με το αν θα συμμετέχουν 3 ή 20 κόμματα στην Βουλή.
Πιστεύω ότι το βασικό θέμα είναι πως αντιμετωπίζουμε τις εκλογές ως την στιγμή που ο λαός λαμβάνει τις αποφάσεις του για τα επόμενα 4 χρόνια. ΔΙΑΦΩΝΩ.
Δεν εκχωρούμε το δικαίωμά μας να λαμβάνουμε μέρος στις αποφάσεις για τα επόμενα τέσσερα χρόνια -δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια πια. Ζούμε σε μία εποχή μεγάλων ταχυτήτων. Οι αποφάσεις που πήραμε για ένα θέμα πριν από 3 ή 4 χρόνια είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα χρειαστεί να αναπροσαρμοστούν σε νέα δεδομένα ίσως και πριν εφαρμοστούν. Πολύ περισσότερο αν μιλάμε για θέματα όπως το ασφαλιστικό που έχουν βάθος χρόνου πολλές δεκαετίες.
Αυτό που πρέπει να ζητήσουμε από τα κόμματα (και κυρίως από τα δύο μεγάλα) είναι να μας εξηγήσουν πώς θα λαμβάνονται οι αποφάσεις για όσο διάστημα θα κυβερνήσουν. Θα έχουμε λόγο στις αποφάσεις; Οι λύσεις που θα δοθούν θα μας εμπνέουν την εμπιστοσύνη ότι αν τα πράγματα αλλάξουν, θα έχουμε την δυνατότητα να επέμβουμε;
Η κυβέρνηση του Καραμανλή απέτυχε σε οποιοδήποτε μεγάλο θέμα άνοιξε. Ένας από τους λόγους ήταν ότι αδυνατούσε να συζητήσει με τους εμπλεκόμενους και να δημιουργήσει την απαραίτητη συνένεση. Η αυταρχική αντίληψη για την επιβολή μίας λύσης είναι ξεπερασμένη. Η εφαρμογή γενναίων πολιτικών απαιτεί διάλογο, συναίνεση, εκχώρηση εξουσιών. Και βέβαια ο ουσιαστικός διάλογος προϋποθέτει αμοιβαία εκτίμηση και εμπιστοσύνη, κάτι που κερδίζεις με την θετική ψήφο και όχι την αρνητική.
Υπάρχουν πολλοί που είναι δύσπιστοι. Η εμπιστοσύνη είναι δυστυχώς κάτι που χρειάζεται πολύ χρόνο και κόπο για να χτιστεί και ελάχιστο για να χαθεί. Και όντως, το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο κόσμος κάποια στιγμή. Για να την ξανακερδίσει, χρειάζονται πράξεις και βάθος χρόνου.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει δείξει ότι αντιλαμβάνεται αυτή την αλλαγή στην κοινωνία. Έχει αποδείξει με πράξεις ότι πιστεύει στην "συμμετοχικότητα". Όχι μόνο στα λόγια, αλλά είναι διατεθημένος να μεταφέρει στους πολίτες εξουσίες του διατηρούσαν για τον εαυτό τους οι παραδοσιακές δομές του ΠΑΣΟΚ. "Άνοιξε" εσωκομματικές διαδικασίες -στoυς πολίτες, όχι μόνο στα μέλη. Έδωσε σε όλους την δυνατότητα να ψηφίσουν για Πρόεδρο του κόμματος. Επέτρεψε σε κάθε ενδιαφερόμενο να συμμετάσχει στην διαδικασία διαβούλευσης του Προγράμματος. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος: όχι μόνο το Πρόγραμμα που θα εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ, αλλά η εγγύηση ότι ως πολίτες θα έχουμε λόγο στην εφαρμογή του.
Τελικά, το θέμα για εμένα είναι απλό: πόση από την εξουσία που θα έχει η κυβέρνηση στις 17/9 είναι διατεθημένη να μοιραστεί με τους πολίτες;
13 σχόλια:
Καλό το ευχολόγιο και η θεωρία αλλά εγώ πάλι από αυτά που έχω δει διαβάσει και ακούω δεν μπορώ να καταλάβω πώς ο ΓΠ αλλάζει κάτι ουσιαστικό πέρα από το να δίνει την ψευδαίσθηση ενός ίσως δικαιώματος γνώμης στους ενδιαφερόμενους (από αυτά που φαίνεται να δίνεις εδώ).
Δηλαδή η ουσία θα είναι κατ'αρχήν πώς οι γνώμες που διατυπώνουν οι ενδιαφερόμενοι επηρεάζουν και διαμορφώνουν την τελική απόφαση και (πιο σημαντικό από όλα) την πρακτική εφαρμογή αυτής;
Επίσης, με τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στην πολιτική στην Ελλάδα, εννοείς μήπως ότι ο ΓΠ είναι διατεθειμένος αν έχει στα χέρια του την εξουσία να διαμορφώσει το πρόγραμμά του και την εφαρμογή του σύμφωνα με εισηγήσεις που προέρχονται από αντιδιαμετρικές ιδεολογίες (πχ ΛΑΟΣ, ΚΚΕ, ΝΔ και εκπροσώπων τους); Δε νομίζω πάλι.
Καλή λοιπόν η κουβέντα και η θεωρητικολογία αλλά στην πράξη δεν πιστεύω ο ΓΠ να μπορέσει να εφαρμόσει τίποτα διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Αν πιστεύεις πραγματικά σε κάποια ουσιαστική μορφή συμμετοχικής δημοκρατίας (ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για σένα) κοίτα το πολίτευμα και το σύστημα της Ελβετίας (π.χ) με τη δυνατότητα που δίνει στους πολίτες κατευθείαν να αμφισβητούν και να θέτουν σε δημοψήφισμα οποιαδήποτε ρύθμιση με την οποία διαφωνούν ανά πάσα στιγμή (πράγμα με το οποίο προσωπικά δε συμφωνώ απαραίτητα ότι είναι καλό για τη δημοκρατία γιατί σε αντίστοιχη περίπτωση πχ στην Ελλάδα με την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες θα είχε "νικήσει" η πλειοψηφία που για μένα θα ήταν λάθος)
πρακτική εφαρμογή ήταν σίγουρα το e-voting που οργάνωσε ως ΥΠΕΞ κατά την διάρκεια της Ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (μιλάμε για 2003!)
Δίαβασε σχετικά τί έγραψε το ICT Results.
Ίσως βέβαια το 2003 αυτά τα πράγματα να ήταν πρόωρα ακόμη και για την Ευρώπη, όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά δεν θυμάμαι ποτέ να ήταν αρνητικό για ένα πολιτικό ηγέτη να βλέπει μπροστά.
Όταν έλεγα πρακτική εφαρμογή δεν εννοούσα πώς πρακτικά εφαρμόζεις το να θέτει ο καθένας τη γνώμη του. Εννοούσα τι πρακτική εφαρμογή έχει η γνώμη του καθένα αφότου έχει τεθεί υπόψιν στην εκάστοτε κυβέρνηση. Απλά θα την καταγράψει η κυβέρνηση ως στατιστικό δεδομένο και θα βρει μια δικαιολογία για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της ως σαν να μην είχε τεθεί ποτέ υπό ψήφισή ή θα διαμορφώσει ουσιαστικά το πρόγραμμα της για να αντικατοπτρίσει τα δεδομένα της γνώμης του καθένα ή κάποιων. Εγώ πιστεύω ότι θα γίνει το πρώτο (επαναλαμβάνω χωρίς να σημαίνει για μένα ότι αυτό απαραίτητα δεν είναι καλό σε όλες τις περιπτώσεις).
Συμφωνώ φυσικά ότι η δυνατότητα έστω και του να θέσεις γνώμη σου σε ένα είδους φόρουμ είναι θετικό και καλύτερο από το να μην μπορείς να το κάνεις καθόλου. Αυτό μπορεί να γίνει και από εταιρείες που έχουν εμπειρία σε αυτά (πχ εταιρείες γκάλοπ και στατιστικών) και να διοχετεύονται δημόσια στην εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό γίνεται και σήμερα αλλά όχι τόσο αυτοματοποιημένα και με τόση μαζικότητα πράγμα που θα μπορούσε να βελτιωθεί. Παρόλο που αν δεν κάνω λάθος αν το δείγμα είναι καλά διαλεγμένο η στατιστική ακρίβεια είναι σχετικά καλή με την πραγματικότητα.
Το θέμα πάλι είναι πώς χρησιμοποιείται στο τέλος αυτή η έκφραση γνώμης χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση.
Σωστό manblogg, αν δεν υπάρχει κάποιος αδιάβλητος τρόπος να ποσοτικοποιείται η άποψή του καθενός που συμμετέχει και να καθορίζει με σαφή τρόπο την λήψη της απόφασης, μιλάμε για καθαρή κοροϊδία.
ένα παράδειγμα από το Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ:
"Δημόσια Διαβούλευση: Καθιερώνεται υποχρεωτικό στάδιο δημόσιας διαβούλευσης για κάθε σχέδιο νόμου. Η δημόσια διαβούλευση θα αποτυπώνεται υποχρεωτικά σε ιστοσελίδα, ώστε κάθε βάση που θα διατυπώνεται να είναι προσβάσιμη στους ενδιαφερόμενους πολίτες και ανοιχτή σε περαιτέρω δημόσιο έλεγχο και κριτική."
Περισσότερα στο programma.pasok.gr
Δημόσια διαβούλευση... Δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει αυτό αλλά απ΄όσο μπορώ να καταλάβω μάλλον κουβέντα να κάνουμε μου φαίνεται. ΟΚ δημιουργούμε ένα καινούριο forum ίσως πιο επίσημο από κάποιο φορουμ δημοφιλούς site στο ίντερνετ μιας και θα έχει τη σφραγίδα της κυβέρνησης(;) και λέμε τις γνώμες μας για τα νομοσχέδια. Και λοιπόν; Αυτό δεν κάνουμε αυτή τη στιγμή με τα μπλογκς και τα άλλα forums;
Για μένα έστω και ως δειλό αλλά σταθερό βήμα θα ήταν η ίδρυση μιας ανεξάρτητης αρχής (όπως πχ αυτή του συνήγορου του πολίτη) όπου θα δρουσε ως μόνιτορ και βαρόμετρο κοινής γνώμης (μιας που εμείς στην Ελλάδα δεν εμπιστευόμαστε και τόσο την ιδιωτική πρωτοβουλία να οργανώσει κάτι τέτοιο για κάποιο , δικαιολογημένο σε ένα βαθμό, λόγο). Αυτή η υπηρεσία θα ποσοτικοποιούσε (όπως ανέφερε ο Σπύρος Ντόβας) όπου αυτό θα ήταν δυνατόν με έναν αδιάβλητο τρόπο, την απόκλιση της κοινής γνώμης σε σχέση με το κάθε νομοσχέδιο και θα προσφερόταν ως ένας ακόμα δείκτης για να αφουγκράζεται η εκάστοτε κυβέρνηση την απήχηση της πολιτικής της σε αυτούς που θα επιθυμούσαν να λάβουν μέρος σε κάτι τέτοιο.
Το νέο που προσφέρει κάτι τέτοιο αυτό σήμερα είναι η δυνατότητα στον πολίτη να εκφράζει τη γνώμη του σε ένα επικείμενο νομοσχέδιο με ένα πιο πολιτισμένο και ήρεμο τρόπο από μια...διαδήλωση για παράδειγμα. Και ίσως να μπορούσε να ήταν περισσότερο αποδεκτό από ένα γκάλοπ που προσφέρει στην ουσία παρόμοια υπηρεσία.
Στο τέλος το ΠΑΣΟΚ και το πρόγραμμά του εξακολουθούν να μη διευκρινίζουν τι ρόλο θα παίζει ο "νέος" τρόπος σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης που βαφτίζουν "Δημόσια Διαβούλευση".
Αυτό βέβαια έχει απόσταση από ένα σύστημα όπου ο πολίτης έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο κατά κάποιο τρόπο στις αποφάσεις και νόμους μιας κυβέρνησης και με αυτόν τον τρόπο να την ελέγχει και να διαμορφώνει με τις αποφάσεις του την πολιτική της ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας τετραετίας. Αυτό συμβαίνει όπως ανέφερα προηγουμένως σε ένα(Σύστημα άμεσης δημοκρατίας όπως αυτό της Ελβετίας που οι πολίτες μπορούν να ασκήσουν βέτο για να απορρίψουν ένα νομοσχέδιο ή να καταθέσουν μια νέα συνταγματική πρόταση προς δημοψήφισμα ανά πάσα στιγμή και με συγκεκριμένους όρους.
Αυτά είναι ζόρικα για την Ελλάδα σε αυτή τη φάση βέβαια και δε νομίζω κανείς (ούτε ο ΓΠ ο ίδιος) να έχει στο νου του τέτοια μορφή "συμμετοχικής δημοκρατίας" (sic) όταν μιλά γι'αυτή.
Αγαπητέ Παναγιώτη,
Παρότι διαφωνώ με την ανάλυσή σου τόσο για την απλή αναλογική όσο και για το όριο εισόδου των κομμάτων, οφείλω να σου δείξω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ή δεν γνωρίζει επακριβώς την έννοια ή τον τρόπο της συμμετοχής των πολιτών κατά την 4ετή διακυβέρνηση είτε δεν είναι αυτός ο στόχος του.
Το κομμάτι που παραθέτεις αναφέρεται όχι στη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων αλλά στην έκφραση γνώμης. Δηλαδή κάθε πολίτης κατά το ΠΑΣΟΚ θα λέει την άποψή του. Αυτό όμως είναι το πρώτο και ατελές βήμα. Διότι σημασία έχει να λαμβάνονται υπόψη, να κωδικοποιούνται και να χρησιμοποιούνται οι απόψεις αυτές. Επίσης δε λαμβάνει υπόψη τη διαφορετική βαρύτητα των απόψεων των ατόμων ή ομάδων που έχουν καλύτερη άποψη στο θέμα, είτε είναι τεχνοκράτες είτε είναι ΜΚΟ και οργανώσεις με γνώσεις και εμπειρίες στο πεδίο.
Για να γίνει πιο κατανοητός, το ΠΑΣΟΚ υιοθέτησε το αίτημα για συνταγματική κατοχύρωση της κοινωνίας των πολιτών κατά τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης - και μπράβο του. Όμως τί πρότεινε; Να ενταχθεί μία αντίστοιχη πρόταση στο άρθρο 5 του Συντάγματος, που εγγυάται το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. Η πραγματική τομή και αλλαγή θα ήταν να πρότεινε να ενταχθεί στο άρθρο 29 περί κομμάτων, ώστε η κοινωνία των πολιτών να αναγνωρισθεί ως στοιχείο λειτουργίας της πολιτείας. Αυτή θα ήταν η διασφάλιση όλων ότι το κράτος οφείλει να ακούει τους πολίτες, όπως ακριβώς τα κόμματα. και μη μου πεις ότι δε γνώριζε, διότι διαπρεπείς συνταγματολόγοι του χώρου του ΓΑΠ το πρότειναν.
Κοινώς εγώ νομίζω ότι ο ΓΑΠ έκανε απλώς κάποιες κινήσεις - απαραίτητες - για την αναζωογόνηση του κομματικού συστήματος. Η αξιολόγηση θα γίενι στο μέλλον. Νομίζω όμως ότι εξίσου ατελής είναι και η κυβερνητική πρόταση... Για να μην σχολιάσω με ποια στελέχη θα κληθεί να εφαρμόσει όσα προτείνει...
@manblog:
Η Δημόσια Διαβούλευση θα μπορούσε να είναι κοινοβουλευτικός θεσμός και όχι πρακτική της Κυβέρνησης. Ο τρόπος που διατυπώνεται η σχετική δέσμευση αυτό μου δείχνει.
Εϊναι εύκολο να λέμε "ο πολίτης να μπορεί να αποφασίσει", αλλά αν θέλουμε να γίνεται σωστά αυτή η διαδικασία θα πρέπει να υπάρχουν όλες οι θέσεις καταγεγραμμένες και προσβάσιμες. Για παράδειγμα, μιλάμε για το ασφαλιστικό, για την παιδεία κ.λ. Ποιές είναι οι προτάσεις των εμπλεκόμεων φορέων; Όχι όπως διατυπώνονται σε πολυπαραθυρικές συζητήσεις στην TV, αλλά συγκροτημένα: τί λένε τα κόμματα, τί λένε οι πανεπιστημιακοί, τί λένε τα ασφαλιστικά ταμεία, η ΓΕΣΕΕ, ο ΣΕΒ;
Η δημόσια διαβούλευση εφόσον επιτρέπει να διατυπώνονται συγκροτημένα σε ένα δημόσιο χώρο οι προτάσεις και οι θέσεις, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να συζητήσουμε ως κοινωνία σοβαρά για τα διάφορα θέματα και να ξεφύγουμε από την κατάσταση που επικρατεί σήμερα όπου τελικά κανένα θέμα δεν συζητιέται σοβαρά. Επίσης, ο χώρος αυτός θα αποτελεί αρχείο των θέσεων με προφανή χρησιμότητα.
Δεν είναι στατιστικό δεδομένο να μπορώ ως πολίτης να δώ τις θέσεις των συνδικάτων για το Χ θέμα ή των εργοδοτών ή άλλων ομάδων που εμπλέκονται.
Αλλά έχεις δίκιο. Το να θεσμοθετήσουμε τον διάλογο είναι ένα βήμα, αλλά θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να πάμε ακόμη πιο πέρα.
αντιγράφω: "Καθιέρωση πλήρους διαφάνειας και συμμετοχής των πολιτών μέσω των νέων θεσμών της διαβούλευσης, της κοινωνικής λογοδοσίας των δημοψηφισμάτων."
Θέλω να σημειώσω εδώ ότι όλα αυτά είναι καλά αλλά η πραγματική και ουσιαστική εφαρμογή τους δεν εξαρτάται μόνο από την θεσμοθέτηση (νομίζω ότι σε αυτό συμφωνούμε). Για παράδειγμα, οι θέσεις που γράφεις εδώ θα ήταν πολύ χρήσιμες αν είχαν καταγραφεί στο dialogos.pasok.gr όταν συζητιόταν το πρόγραμμα. Δεν το έκανες (μάλλον) γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν σου εμπνέει την εμπιστοσύνη ότι θα τα λάμβανε υπόψη, ότι θα άξιζε να ασχοληθείς. Και έχεις δίκιο. ΑΝ αποδείξει στην πράξη ότι παρόμοιες διαδικασίες επηρεάζουν, τότε ίσως να το κάνεις.
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολιτικοί σε όλα τα κόμματα που δεν αισθάνονται καθόλου άνετα με μία τέτοια προοπτική. Αλλά εγώ μετράω στα θετικά του ΠΑΣΟΚ ότι ο αρχηγός του, με έχει πείσει (εμένα) ότι θέλει να οδηγήσει την πολιτική σε αυτή την κατεύθυνση και ότι οι θέσεις αυτές έχουν διατυπωθεί ως δεσμεύσεις στο Πρόγραμμά του. Αν του δώσουμε την ευκαιρία να τα πραγματοποιήσει και δεν το κάνει, θα είμαι από τους πρώτους που θα το φωνάξω.
@theodore karaoulanis: νομίζω ότι η προηγούμενη απάντησή μου, θα σε καλύπτει.
Να παρατηρήσω κάτι με την ευκαιρία για να δούμε την αξία της Δημόσιας Διαβούλευσης: αν είχες καταθέσει τις προτάσεις σου στο dialogos.pasok.gr ή θα υπήρχε μία ουσιαστική απάντηση στο γιατί γίνονται/δεν γίνονται ή έστω ο αντίλογος. Και θα μπορούσες να βάλεις ως επιχείρημα το σχετικό link και να πείς "εγώ/εμείς το είχαμε προτείνει αλλά το αγνόησαν". Είναι ένα διαφορετικό επίπεδο δημόσιου διαλόγου, διαφωνείτε;
@Σπύρος Ντόβας: δεν θα ήμουν τόσο απόλυτος. Αλλά ακούω με περιέργεια σχόλια.
Όπως το σκέφτομαι σίγουρα πρέπει να διευρυνθούν οι τρόποι με τους οποίους οι πολίτες μπορούν να επηρεάσουν: για παράδειγμα ένας ευέλικτος τρόπος για την σχετικά εύκολη πρόκληση δημοψηφίσματος.
Όμως υπάρχουν ήδη μηχανισμοί επιρροής. Ο κυριότερος είναι το πολιτικό κόστος και το πολιτικό κεφάλαιο των πολιτικών και των κομμάτων. Αισθάνομαι ότι η ουσιαστική, προσβάσιμη και δημόσια διαβούλευση θεμάτων θα άλλαζε πολλά πράγματα.
Παναγιώτη συμφωνώ ότι ό,τι περιγράφεις εδώ για τον τρόπο καταγραφής και ταξινόμησης των θέσεων των εμπλεκομένων φορέων σε διάφορα ζητήματα είναι πολύ χρήσιμη. Θέλει πολύ μεγάλη προσπάθεια για να υιοθετηθεί από όλους και να την αποδεχθούν όλοι για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος είναι ότι θα πρέπει να αλλάξουμε τη νοοτροπία με την οποία γίνεται ο "διάλογος" σήμερα (τηλεοπτικά παράθυρα, φωνές, φιλοφρονήσεις στη βουλή, διαδηλώσεις, θυροκολλήσεις ψηφισμάτων, καταλήψεις κλπ) το οποίο είναι πολύ καλό ως ιδέα, πρακτικά όμως νομίζω θέλει πολύ δουλειά και φαντάζει ίσως σε αυτή τη φάση ουτοπικό. Παρόλ'αυτά ως οπαδός της τεχνολογίας πιστεύω ότι το λιγότερο που μπορεί να γίνει είναι απλά να αρχειοθετούνται όλ'αυτά τα ωραία που αναφέρω σε κάποιου είδους δημόσιο ηλεκτρονικό αρχείο εύκολα προσβάσιμο σε όλους.
Πάντως σωστά παρατηρείς ότι οι όποιες προτάσεις του καθένα, όπως οι δικές μου, θεωρώ ότι είναι απίθανο να παρθούν σοβαρά από το ΠΑΣΟΚ ή οποιοδήποτε άλλο από τα παραδοσιακά κόμματα που αποτελούν τον κορμό της άσκησης πολιτικής στην Ελλάδα.
Ίσως είμαι αρκετά μεγαλύτερος από σένα (ίσως όχι :) ) για να έχω την υπομονή ή ίσως αφέλεια αν θες να δώσω με την ψήφο μου σε ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ την πιθανότητα 4 χρόνων εξουσίας (πάλι) για να πραγματοποιήσει πράγματα που πολύ λίγοι στο χώρο του θεωρώ ότι είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν. Ο λόγος είναι η παλιότερη εμπειρία (κυβερνήσεις Σημίτη και ΑΠ) και η τωρινή πρακτική ως αντιπολίτευση. Δηλαδή βλέπω αν θες πέρα από το πρόγραμμα ΓΠ , στα στελέχη του και πιθανά υπουργικά μέλη αύριο. Η συνέπεια λόγων και πράξεων απέχει πολύ. Συνεπώς θεωρώ τεράστια πολυτέλεια να κάψω ένα χαρτί ακόμα σε προτάσεις που θεωρώ έχουν πάρα πολύ λίγες πιθανότητες να πραγματοποιηθούν.
πραγματικά πολύ ουσιαστική συζήτηση. Κάθε πρωτοβουλία διαλόγου, διαβούλευσης, συμμετοχής έχει και εκπαιδευτική διάσταση για την πολιτική μας κουλτούρα. Δημιουργεί πολιτική ζήτηση και παραγωγικό προβληματισμό για ακόμα καλύτερη και βαθύτερη διαβούλευση.Παράγει δημόσιο κεκτημένο για μια άλλη πολιτική κουλτούρα που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη για το μέλλον των νέων γενιών. Κάτι τέτοιο βλέπω συμβαίνει και εδώ
Σωστό manblogg, αν δεν υπάρχει κάποιος αδιάβλητος τρόπος να ποσοτικοποιείται η άποψή του καθενός που συμμετέχει και να καθορίζει με σαφή τρόπο την λήψη της απόφασης, μιλάμε για καθαρή κοροϊδία.
http://britneyspearsstore.blogspot.com/
Δημοσίευση σχολίου