Το post που ακολουθεί δεν θα σκεφτόμουν να το κάνω πριν από 3-4 μήνες. Δεν θα τολμούσα, γιατί η σχέση μου με τους πολιτικούς... χμ... ας πούμε ότι δεν τους έχω και σε μεγάλη εκτίμηση. Δεν είναι ότι έχουν κάτι χειρότερο από τον μέσο άνθρωπο, αλλά ότι η εξουσία τους μεγενθύνει ακριβώς τις αδυναμίες του μέσου ανθρώπου. Ο λόγος που το κάνω σήμερα είναι γιατί βλέποντας από κοντά τον Γιώργο Παπανδρέου (δουλεύω εδώ και 2 μήνες στο γραφείο του), έχω σχηματίσει (από προσωπική εμπειρία) μία πολύ θετική άποψη.
Σε αυτή την θετική άποψη υπάρχουν βέβαια πολλά υποκειμενικά στοιχεία. Αλλά, παρακολουθώντας τις δραστηριότητές του, υπάρχει κάτι που είναι πλέον για εμένα ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ: πώς είναι δυνατόν ο ΓΑΠ να εμφανίζεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ως λιγότερο ικανός από τον Καραμανλή σε θέματα εξωτερικής πολιτικής;
Αν κοιτάξει κανείς το διεθνές section του site του θα δει ένα σωρό διεθνείς δραστηριότητες...
Αλλά, πέρα από αυτό, μιλάμε για τον πολιτικό που είναι Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς μία οργάνωση στην οποία συμμετέχουν 161 κόμματα από όλο τον κόσμο (μεταξύ αυτών το Γαλλικό της Ségolène Royal, το Αγγλικό του Tony Blair, κ.λ. κ.λ.)! Διαβάζω τις δραστηριότητες της Σοσιαλιστικής Διεθνούς σε θέματα όπως η κατάσταση στην Σενεγάλη, τον Λίβανο, το Νεπάλ και σε όλα αυτά έχει εκτός από την προεδρία ενεργό ρόλο -ένας Έλληνας πολιτικός με διεθνή επιρροή και λόγο στην διεθνή πολιτική σκηνή...
Ψάχνω λίγο στο Google και βρίσκω αναφορές στο blog ενός Κινέζου (από την Σιγκαπούρη), ενός Άγγλου (από το νοτιοδυτικό Λονδίνο), αλλά και στο blog της Ségolène Royal...
Πραγματικά, αδυνατώ να το καταλάβω.
6 σχόλια:
Νομίζω ότι η απάντηση είναι μία. Το ότι κάποιος ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ κάπως δεν θα πει ότι είναι κιόλας. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι θέλουν να μας τον εμφανίσουν κάπως με το έτσι θέλω, ενώ από την άλλη ο ίδιος απλά δεν εμφανίζεται ποτέ και πουθενά.
συμφωνώ με τον Βασίλη
αλλά και δίκιο να έχουν οι δημοσκόποι, να θυμάσαι την ποιότητα του εκλογικού σώματος που το μόνο που θέλει είναι μία θέση στο δημόσιο.
Οι οικονομικές δυσκολίες είναι αυτές που οδηγήσανε την νεολαία και το εκλογικό σώμα να ελπίζει μόνο σε μια θέση στο δημόσιο. Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ ακριβώς αυτό προσπαθεί να αλλάξει ξαναδίνοντας ελπίδα.
Κάποιο λάθος θα κάνεις Παναγιώτη. Νομίζω ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις τον ΓΑΠ ο κόσμος τον εμπιστεύεται περισσότερο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Μάλιστα, στην τελευταία δημοσκόπηση ο κόσμος προτιμά τον ΓΑΠ και για τα κοινωνικά ζητήματα.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν όλοι ενημερώνονται μέσω των μονοπωλίων των ειδησεογραφικών πρακτορείων στην Ελλάδα.
Στα γκάλοπ ο ΓΑΠ εμφανίζεται ότι δεν είναι δοκιμασμένος πολιτικός και γι' αυτό υπάρχει προβάδισμα του Καραμανλή (κατά τους αναλυτές). Κανένας όμως δεν αναφέρει ότι ο ΓΑΠ ήταν υπουργός Εξωτερικών την περίοδο που η Κύπρος μπήκε στην ΕΕ ή ότι είναι Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Κατά την προσωπική μου άποψη αυτό το χαρτί δεν το έχει παίξει σωστά και ο Γιώργος (ίσως έγινε εμφανές όταν απήντησε στην Παπαρήγα στην συζήτηση για την πρόταση μομφής).
Μήπως τελικά δεν τον εμπιστεύεται ο κόσμος... γιατί απλώς ο ΓΑΠ είναι ο υιός του μπαμπά του ?
Αν ήταν "βουβός κινηματογράφος" η τηλεόραση, και τον βλέπαμε χωρίς ήχο σε ασπρόμαυρο, θα ξεχνάγαμε τις ρίζες του και σίγουρα θα μας ήταν πιο συμπαθής από τον υπερτραφή κακό εργοστασιάρχη (ανιψιός του Θείου του είναι αυτός πάλι!).
Δημοσίευση σχολίου